Monday, March 3, 2008

Καταστηματάρχες & Ανακύκλωση

Εδώ και καιρό αγανακτώ με τους καταστηματάρχες που βγάζουν συνέχεια στοίβες από χαρτόκουτα κι αντί να τα αφήσουν στον κάδο ανακύκλωσης, προτιμούν τον σκουπιδοτενεκέ.
Πονάει η ψυχή μου να βλέπω τόση ΑΠΑΘΕΙΑ και ΜΗΔΕΝΙΚΗ οικολογική συνείδηση.

Κάποιος φορέας του Δήμου Θεσσαλονίκης (όπου ανήκω), μου είπε ότι παλιά είχε μοιραστεί κάποιο φυλλάδιο με παροτρύνσεις ανακύκλωσης και μεταξύ των άλλων, ειδοποιούσε τους καταστηματάρχες που έχουν χαρτόκουτα, να τηλεφωνούν στο 195 για να έρχεται ένα φορτηγάκι του Δήμου και να τα μαζεύει.

Μόλις την προηγούμενη βδομάδα, είδα ότι το εμπορικό κατάστημα κάτω από το σπίτι μου είχε υπερβολικά μεγάλο αριθμό κουτιών στον κάδο σκουπιδιών (φαίνεται του ήρθαν οι πασχαλινές παραγγελίες) και πήρα μόνη μου τηλέφωνο στο 195, έδωσα τα δικά μου στοιχεία και ήρθαν οι άνθρωποι από την ανακύκλωση και τα πήραν.
Όμως όταν είναι για τρία και τέσσερα κουτιά αξίζει τον κόπο να καλείς το 195;
Κι όταν γίνεται σχεδόν καθημερινά από όλους τους γύρω καταστηματάρχες;

Όμως κι αυτοί έχουν το δίκιο τους.
Πώς να σπάζουν και να πετούν στον κάδο ανακύκλωσης από κείνη την μικρή χαραμάδα τόσα κουτιά κάθε μέρα;
Θα μου πείτε να τα αφήνουν έξω από τον κάδο.
Σας φωτογραφίζω το αποτέλεσμα του να αφήνεις κουτιά έξω από κάδο ανακύκλωσης.

Γύρω-γύρω σκουπίδια!!!
Ακόμα κι αν κάποιοι ευσυνείδητοι συμπολίτες αφήσουν τα κουτιά έξω από τον κάδο, υπάρχουν άλλοι τόσοι ασυνείδητοι που βρίσκουν ένα βολικό μέρος να πετάξουν ή καλύτερα να αφήσουν για ευκολία τα σκουπίδια τους.
Το αποτέλεσμα; Όλα γίνονται τελικά για πέταμα.

Ποιος θα καθήσει να ξεχωρίσει τα χαρτόνια από τα σκουπίδια;.
Κάποιος άφησε κι αυτό το αγαναχτισμένο σημείωμα:
"Ο κάδος αυτός είναι μόνο για χαρτί και εφόσον χωράει.
Τα υπόλοιπα σκουπίδια ανήκουν σε άλλους κάδους Ασυλλόγιστοι Συμπολίτες"

Προτείνω, ο Δήμος και ο ΟΤΑ σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο:

1. Να σκεφτούν κάποια πρακτικότερη λύση.

2. Να ξαναμοιράσουν τα σχετικά φυλλάδια για όσους καταστηματάρχες δεν τα έχουν υπ' όψιν τους.

3. Να υπάρξει ένα ειδικό συνεργείο που να επιθεωρεί καθημερινά τους κάδους ανακύκλωσης, να μαζεύει τα αφημένα χαρτοκιβώτια έξω από αυτούς και να ενημερώνει ποιο κάδοι είναι γεμάτοι για να πηγαίνει να τους αδειάζει το ειδικό φορτηγό συλλογής.

4. Αν χρειάζεται να σχεδιάσουν νέους κάδους ανακύκλωσης που να δέχονται (και να συμπιέζουν ίσως;) και πιο μεγάλα χάρτινα ανακυκλώσιμα υλικά.

(Σημείωση: Τις φωτογραφίες τις τράβηξα μόλις σήμερα το πρωί-Τρίτη 4 Μαρτίου 2008)

Labels:

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

To be a adroit lenient being is to be enduring a amiable of openness to the mankind, an skill to trusteeship aleatory things beyond your own control, that can govern you to be shattered in very outermost circumstances for which you were not to blame. That says something remarkably weighty relating to the condition of the ethical compulsion: that it is based on a trustworthiness in the unpredictable and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a shop than like a jewel, something rather feeble, but whose acutely item handsomeness is inseparable from that fragility.

October 29, 2010 at 4:00 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home