Καβάλα, πίσω στον 19ο αιώνα

Συλλαλητήριο στην Καβάλα
σε αντίδραση για την επιχείρηση κατασκευής εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με καύση Λιθάνθρακα (!) στο Νομό.


Βλέπε: timolewn.blogspot.com

Λογοτεχνικός διαγωνισμός από το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, στο πλαίσιο της εκστρατείας «Δράση για το Κλίμα», διοργανώνει λογοτεχνικό διαγωνισμό με θέμα: «Το κλίμα αλλάζει, ο κόσμος μας αλλάζει. Εμείς;»

Μια διαπίστωση που δεν κινείται πια στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά αποτελεί μιαν ανησυχητική πραγματικότητα. Μέρα με τη μέρα ακραία καιρικά φαινόμενα πλήττουν τον πλανήτη. Απανωτοί καύσωνες, παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας και καταστροφικές πυρκαγιές. Έντονες και ξαφνικές βροχοπτώσεις και εκτεταμένες πλημμύρες. Οι πάγοι λιώνουν, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Ζώα και φυτά απειλούνται με εξαφάνιση.

Πολλοί άνθρωποι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι τέσσερις εποχές του χρόνου μοιάζουν μια μακρινή ανάμνηση ενός παρελθόντος που οριστικά θα χαθεί. Ο κόσμος μας αλλάζει. Εμείς;

Η εκστρατεία «Δράση για το κλίμα» αποτελεί μιαν ολοκληρωμένη καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης μαθητών, πολιτών και φορέων σε πανελλαδικό επίπεδο για την προστασία του παγκόσμιου κλίματος.

Η εκστρατεία είναι επικεντρωμένη ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική κοινότητα, στους κόλπους της οποίας μπορούν να διαμορφωθούν συνειδητοποιημένοι πολίτες, υπεύθυνοι απέναντι στο περιβάλλον και την αειφορία.

Οι μαθητές καλούνται να υιοθετήσουν μιαν ενεργή στάση απέναντι στα περιβαλλοντικά ζητήματα, να αλλάξουν τις καθημερινές τους συνήθειες και να «πάρουν μέρος στη λύση». Ο λογοτεχνικός διαγωνισμός στοχεύει στο να συμβάλλει στον περαιτέρω προβληματισμό των μαθητών πάνω στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και στη διάδοση ενός μηνύματος στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Σε ποιους απευθύνεται ο λογοτεχνικός διαγωνισμός:

Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε μαθητές και είναι χωρισμένος σε δύο κατηγορίες:

α. Για μαθητές δημοτικού

β. Για μαθητές γυμνασίου & λυκείου

Οι συμμετοχές μπορεί να είναι είτε:

α. Ατομικές

β. Ομαδικές

Οι ενδιαφερόμενοι μαθητές καλούνται να προβληματιστούν πάνω στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον… και να απαντήσουν με δημιουργικό τρόπο, εκφράζοντας τις δικές τους ευαισθησίες, ανησυχίες αλλά και προτάσεις μέσω της τέχνης του γραπτού λόγου: λογοτεχνικά κείμενα, παραμύθια, διηγήματα, ποιήματα, θεατρικά έργα.

Επιτροπή αξιολόγησης:

Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Συγγραφέας-Εκπαιδευτικός

Τζίνα Καλογήρου, Αναπλ. Καθηγήτρια Παιδαγωγικών, Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Χριστίνα Κάτσενου, Εκπαιδευτικός-Μέλος ΔΣ Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

Μάνος Κοντολέων, Συγγραφέας-Κριτικός λογοτεχνίας

Γιάννης Παπαδάτος, Κριτικός λογοτεχνίας-Εκπαιδευτικός

Απονομή βράβευσης:

Τα έργα που θα βραβευθούν θα παρουσιαστούν σε απονομή βράβευσης που θα γίνει σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Πατάκη, οι οποίες θα προσφέρουν βιβλία στους μικρούς βραβευμένους συγγραφείς. Η απονομή θα γίνει στο Βιβλιοπωλείο Πατάκη και θα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις.

Τα βραβευμένα κείμενα θα δημοσιευθούν στο περιοδικό «Χάρτινη Πλατεία» των Εκδόσεων Πατάκη και στα ηλεκτρονικά site των Εκδόσεων Πατάκη και του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS.

Προδιαγραφές έργων:

Κάθε μαθητής/μαθήτρια μπορεί να συμμετάσχει με ένα ατομικό και ένα ομαδικό λογοτεχνικό έργο. Τα λογοτεχνικά έργα θα πρέπει να φέρουν ευδιάκριτα το όνομα του συγγραφέα τους και τα στοιχεία επικοινωνίας του.

Τα ομαδικά έργα τάξεων ή σχολείων θα πρέπει να συνοδεύονται και με λίστα με τα ονόματα των μαθητών που συμμετείχαν. Τα λογοτεχνικά κείμενα δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις. Τα έργα δεν θα επιστραφούν και άρα οι δημιουργοί τους θα πρέπει να κρατήσουν αντίγραφα.

Αποστολή έργων:

Τα λογοτεχνικά έργα μπορούν να αποσταλούν το αργότερο μέχρι και τις 30 Απριλίου 2008, είτε σε ηλεκτρονική μορφή στη διεύθυνση medsos@medsos.gr με θέμα «Για το λογοτεχνικό διαγωνισμό» είτε σε χειρόγραφη με κούριερ ή με απλό ταχυδρομείο με την ένδειξη «Για το λογοτεχνικό διαγωνισμό» στη διεύθυνση: Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, Μαμάη 3, 10440 Αθήνα

Παρακαλούμε μη στέλνετε συστημένες επιστολές.

Για περισσότερες πληροφορίες: Αννα Κοντολέων, Υπεύθυνη Τύπου και Επικοινωνίας Τηλ./φαξ: 210 82537435, 6974 829523, Εmail: annako(papaki)medsos.gr

από το Ecology-Salonica
και τον Ανεμο

Τα μπλοκς δεν είναι ένα ανώνυμο βήμα

Τα μπλοκς δεν είναι ένα ανώνυμο βήμα.
Ενα βήμα για να λασπολογούμε,να συκοφαντούμε οποιονδήποτε χωρίς να λογοδοτούμε.Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι φυσικά ιερό. Αν με αυτά που γράφει όμως καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν διαδικασίες για την δίωξή του. Συνεπώς η ανωνυμία του blogger είναι ένα υπό αίρεση δικαίωμα στο βαθμό που αυτός δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου.

Οι μπλόκερς (πρέπει να) ειναι επώνυμοι.
Και είναι επώνυμοι. Εχουν ταυτότητα, έχουν όνομα, έχουν ηλεκτρονικό ίχνος γραφής.
Διαφορετικά ενδέχεται να ειναι απλοί, ανώνυμοι συκοφάντες!
Ειδικά αυτοί που έχουν βήμα και αλλού και μάλιστα αμειβόμενο και προβεβλημένο.
Που ανήκουν στην δημοσιογραφική οικογένεια. Που χρησιμοποιούν αλλού την επωνυμία και αλλού την ανωνυμία, αποκομίζοντας ωφέλη ένθεν και εκείθεν!

Τα μπλοκς δεν είναι ένα ανώνυμο, έστω καταγγελτικό, βήμα. Τα μπλοκς, κύριοι, είναι ένα βήμα διαλόγου για τους "επώνυμους" (με την ευρεία έννοια) που δεν διαθέτουν εναλλακτικό βήμα...

Η συνέχεια: Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

Σώστε την ελευθερία του Λόγου

ΤΑ BLOGS ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ

Ενας Ἐλληνας: SUPPORT FREE SPEECH!

Ενας Ἐλληνας: Της Αλεξίας Ανδρ. Καψαμπέλη

Ενσωματωμένο σε προϊόντα νερό

Καταναλώνοντας διαμορφώνουμε πολιτικές που είτε είναι φιλικές προς το περιβάλλον είτε λειτουργούν επιθετικά προς αυτό έστω και άθελά μας.
Παρακάτω παραθέτω και άλλα στοιχεία γύρω από το ενσωματωμένο νερό μέσα στα τρόφιμα. Αυτό αντιστοιχεί σε πόσο νερό καταναλώθηκε για να παραχθεί το συγκεκριμένο προϊόν.

Μήλο: Ίχνος ύδατος: 70 λίτρα για ένα μήλο. Υποθέτουμε εδώ ένα μήλο εκατό-γραμμαρίων. Ένα ποτήρι του χυμού μήλων (200 μιλ.) για να παραχθεί χρειάζεται να καταναλωθούν περίπου 190 λίτρα νερού.

Κριθάρι: Ίχνος ύδατος: 1300 λίτρα νερού ανά κιλό κριθαριού. Η παραγωγή κριθαριού στον κόσμο καταναλώνει περίπου 190 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως, το οποίο αντιστοιχεί στο 3% της παγκόσμιας χρήσης ύδατος για γεωργική παραγωγή. Συνολικά, περίπου 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα χρησιμοποιούνται ετησίως για την παραγωγή κριθαριού όχι για την εγχώρια κατανάλωση αλλά για την παγκόσμια αγορά. Χρησιμοποιείται κυρίως ως ζωοτροφή αλλά και για την παρασκευή μπύρας.

Βοδινό κρέας: Ίχνος ύδατος: 15.500 λίτρα νερού για ένα κιλό βοδινού κρέατος! Σε ένα βιομηχανικό σύστημα παραγωγής βόειου κρέατος, απαιτούνται τρία έτη προτού να θανατωθεί το ζώο για να παράξει περίπου 200 κιλά καθαρού, χωρίς οστά, βοδινού κρέατος.
Το ζώο καταναλώνει σχεδόν 1300 κιλά σιτηρών (σίτο, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι, ξηρά μπιζέλια, γεύμα σόγιας και άλλα μικρά σιτηρά), 7200 κιλά πίτουρο ( ξηρός σανός, χορτάρι και άλλα πίτουρα), 24 κυβικά μέτρα νερού για την κατανάλωση από τα ζώα και 7 κυβικά μέτρα νερού για συντήρηση.
Αυτό σημαίνει ότι για να παράξουμε ένα χιλιόγραμμο καθαρού βόειου κρέατος, χρησιμοποιούμε περίπου 6.5 κιλά σιταριού, 36 κλ πίτουρο, και 155 λίτρα νερού (μόνο για την κατανάλωση και τη συντήρηση).
Η παραγωγή του όγκου μόνο της τροφής απαιτεί περίπου 15.300 λίτρα νερού κατά μέσο όρο.
Αυτό ανεβάζει το βοδινό κρέας στις πρώτες θέσεις της λίστας των πλέον σπάταλων σε νερό προϊόντων.

Μπύρα: Ίχνος ύδατος: 75 λίτρα νερού για ένα ποτήρι μπύρας. Ένα ποτήρι περιέχει περίπου 250 γρ. μπύρας. Δηλαδή για την παραγωγή ενός λίτρου μπύρας απαιτούνται 750 λίτρα νερού.
Το μεγαλύτερο μέρος του νερού που καταναλώνεται βρίσκεται πίσω από την μπύρα και καταναλώνεται για την παραγωγή του κριθαριού.

Ψωμί: Ίχνος ύδατος: 40 λίτρα νερού για μια φέτα σταρένιου ψωμιού. Η παραγωγή του σίτου κοστίζει 1300 λίτρα του ύδατος ανά κιλό (κατά μέσο όρο). Μια φέτα ψωμιού έχει ένα βάρος περίπου 30 γραμμαρίων, το οποίο αντιστοιχεί σε ένα ίχνος ύδατος 40 λίτρων. Εάν το ψωμί καταναλώνεται μαζί με μία φέτα τυριού (10gr), τότε όλο μαζί έχει καταναλώσει 90 λίτρα νερού.

ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΚΛΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΥ - ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

Η Πυρηνική Παράκρουση στην περιοχή μας έχει φθάσει στο απροχώρητο και τείνει θα αποτελέσει την πιο δυσάρεστη πραγματικότητα! Η απόφαση της Τουρκίας να προχωρήσει στην χρήση πυρηνικών για παραγωγή ενέργειας, δεν είναι παρά η αρχή στην σχεδιαζόμενη "ολική επίθεση" του καρτέλ της πυρηνικής βιομηχανίας στην περιοχή μας. Το ακόλουθο άρθρο του Μιχάλη Τρεμόπουλου δίνει μια ολοκληρωμένη και ξεκάθαρη εικόνα γυρω απο τα σχέδια για πλήρη "πυρηνικοποίηση" τω Βαλκανίων:

Ο πυρηνικός κλοιός σφίγγει στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα όμως αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες για να εγκαταλειφθούν όλα τα σχέδια για εξάπλωση πυρηνικών εργοστασίων, φλερτάρει μαζί τους.
Η Βουλγαρία, μετά από πάμπολλες αναβολές, δηλώνει ότι μέχρι το 2009 θα κλείσει οριστικά τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι. Ταυτόχρονα, όμως, ετοιμάζει την κατασκευή νέου πυρηνικού εργοστασίου στο Μπέλενε, που είχε παγώσει μετά από αντιδράσεις, με δύο σταθμούς των 1.000 μεγαβάτ, ο καθένας. Στις 18.1.2008 υπογράφτηκε συμφωνία με τη Ρωσία, με κόστος κατασκευής 4 εκατομ. Ευρώ.
Η Τουρκία έχει ανακοινώσει την επιλογή της για κατασκευή συνολικά τριών πυρηνικών εργοστασίων συνολικής ισχύος 5.000 MW...

Το τουρκικό Ίδρυμα Πυρηνικής Ενέργειας έχει ήδη πραγματοποιήσει προμελέτες τοποθεσίας για την ανέγερσή τους σε 8 νομούς, με έμφαση το Ακκούγιου απέναντι από τη Ρόδο και την Κύπρο, τη Σινώπη του Εύξεινου Πόντου και την Ανατολική Θράκη. Στις 9.11.07 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε νομοσχέδιο για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στην Τουρκία. Το τουρκικό αντιπυρηνικό κίνημα, που είχε πετύχει να ακυρώσει την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκούγιου της Μερσίνας, ετοιμάζεται για νέους αγώνες. Ήδη στις 14.2.08 ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Ενέργειας Χιλμί Γκιουλέρ, η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη χωροθέτηση του πρώτου πυρηνικού σταθμού στο Ακκούγιου. «Η περιοχή όπου όλα είναι ήδη έτοιμα για την κατασκευή είναι το Ακκούγιου», δήλωσε ο Γκιουλέρ στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV. Πρόκειται μάλιστα να διεξάγει μειοδοτικό διαγωνισμό στις 21 Φεβρουαρίου για την κατασκευή του σταθμού, που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2014. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες έχουν ξεκινήσει για την κατασκευή και του δεύτερου πυρηνικού σταθμού, κοντά στο λιμάνι της Σινώπης. Η Τουρκία έχει επιδείξει έντονο ενδιαφέρον για τον αντιδραστήρα τύπου CANDU (Canadian Deuterium Uranium), ο οποίος χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων από το Πακιστάν, την Ινδία, τη Ν. Κορέα και την Αργεντινή. Ο συγκεκριμένος αντιδραστήρας δεν χρειάζεται εμπλουτισμένο ουράνιο για την λειτουργία του αλλά φυσικό ουράνιο U-235 που υπάρχει στην Τουρκία, γεγονός που σημαίνει απεξάρτηση από πηγές προμήθειας πυρηνικού καυσίμου. Αν και θεωρείται από τους πιο ακριβούς τύπους αντιδραστήρα, μπορεί να παράγει διπλάσιες ποσότητες πλουτωνίου, στοιχείο απαραίτητο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.

Στην Αλβανία, στις 10.11.07 ο Αλβανός πρωθυπουργός Σάλι Μπερίσα, ανακοίνωσε την πρόθεση κατασκευής από μεγάλη γαλλική εταιρεία πυρηνικού εργοστασίου στο Δυρράχιο, 100 χιλιόμετρα από τα βόρεια σύνορά μας! Επίσης, συζητούν και με αμερικανικές και ασιατικές εταιρείες (Camossi, WestingΗοuse).

Η Ρουμανία διαθέτει ένα πυρηνικό εργοστάσιο κοντά στις εκβολές του Δούναβη στη Μαύρη Θάλασσα, το Τσέρναβοντα (Cernavoda). Λειτουργούν 2 αντιδραστήρες ισχύος 650 MW, από τους πέντε συνολικά που προγραμματίζει (οι τρεις των 1000 MW), με εμπλοκή της ιταλικής ENEL για την κατασκευή των μονάδων 3 και 4. Το πυρηνικό του Τσέρνοβοντα χρησιμοποιεί τα νερά του Δούναβη για ψύξη, όπως και του Κοζλοντούι και είναι εκτεθειμένο στους ίδιους κινδύνους, που μπορεί να προκαλέσουν ένα μείζον πυρηνικό ατύχημα. Η εμπειρία των Ρουμάνων τεχνικών είναι μικρή, κάτι που αυξάνει τους κινδύνους.

Στον παλιότερο σχεδιασμό για την «Ολοκληρωμένη ανάπτυξη της κοιλάδας του Βαρδάρη», η Π. Γ. Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), πρόβλεπε τη δημιουργία στον Αξιό 2 πυρηνικών αντιδραστήρων. Αμέσως μετά την πρόσφατη αναγνώριση της χώρας από τον Καναδά ως «Μακεδονία», επετεύχθη μεταξύ τους και συμφωνία για την αγορά πυρηνικών αντιδραστήρων καναδικής προέλευσης.

Η Τσεχία διαθέτει σήμερα ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Ντιουκοβάνι (Dukovany) με τέσσερις αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικά ισχύος 1648 MW. Οι αντιδραστήρες αυτοί, τεχνολογίας PWR, κατασκευάστηκαν μεταξύ 1985-1988 ενώ ολοκληρώνουν της κατασκευή τους και άλλοι δύο συνολικής ισχύος 1824 MW.

Στο έδαφος της Σλοβακίας, μετά τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, έμεινε το πυρηνικό εργοστάσιο του Μποχουνίτσε (Bohunice). Διαθέτει πέντε αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικής ισχύος 2040 MW. Είναι και αυτοί τεχνολογίας PWR και πρωτολειτούργησαν μεταξύ 1978-85. Κατασκευάζονται και άλλοι τρεις αντιδραστήρες, συνολικής ισχύος 1144 MW (Moshovce, Tepenly). Οι νέοι αντιδραστήρες θα αντικαταστήσουν τους παλιότερους.

Στην Ουγγαρία λειτουργεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Παξ (Paks) με τέσσερις αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 1729 MW, που καλύπτουν σχεδόν το 40% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Οι 4 αντιδραστήρες PWR κατασκευάστηκαν μεταξύ των ετών 1983 και 1987.

Η Σλοβενία μοιράζεται με την Κροατία τη διαχείριση του πυρηνικού εργοστάσιου του Κρσκο (Krsko), αν και συζήτησαν την εξαγορά του 50% του μεριδίου της Κροατίας.

Έρχεται η σειρά της Ελλάδας;

Η Ελλάδα, όπου το αντιπυρηνικό της κίνημα ματαίωσε τα σχέδια για πυρηνικό εργοστάσιο στην Κάρυστο της Εύβοιας στη δεκαετία του ’70, είναι μια σεισμογενής χώρα ενώ η εμπειρία που υπάρχει από την πυρηνική ενέργεια είναι ήδη τραγική: Όλοι θυμόμαστε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ το 1986, τις συνέπειες του οποίου δεν πλήρωσε μόνο η Ουκρανία και η Ρωσία αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή και βεβαίως και η χώρα μας. Η ραδιενέργεια δε γνωρίζει σύνορα και το απέδειξε με τραγικό τρόπο το 1986, οπότε και αρκετές χώρες πήραν απόφαση να κλείσουν τα πυρηνικά τους εργοστάσια ή να εγκαταλείψουν τα σχέδια δημιουργίας νέων. Στη Γερμανία, υπάρχει χρονοδιάγραμμα κλεισίματος όλων των πυρηνικών εργοστασίων μέχρι το 2020, μετά από συμφωνία που προώθησαν οι Πράσινοι, όταν συμμετείχαν στην κυβέρνηση.

Η Ελλάδα όμως όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στη Βόρεια Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ! Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής εκφράζεται θετικά για τα πυρηνικά προγράμματα άλλων χωρών.

Η πρώτη φορά που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ευρισκόμενος στο εξωτερικό «ευλογεί» την πυρηνική ενέργεια ήταν στη Βουλγαρία το 2006, όταν είχε δώσει το πράσινο φως για τον πυρηνικό σταθμό στο Μπέλενε. Είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του για την ανάληψη εκ μέρους της Βουλγαρίας της υποχρέωσης να καλύπτονται οι όροι που έχουν σχέση με την πυρηνική ασφάλεια, παρά το γεγονός ότι έχει καταγγελθεί το πυρηνικό πρόγραμμα στο Μπέλενε ακόμα και από ανώτατους αξιωματούχους (όπως π.χ. του πρώην Προέδρου της Βουλγαρικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας) ως υψηλότατου ρίσκου.

Το Φεβρουάριο του 2007 δημοσίευμα -που δεν διαψεύστηκε- έκανε λόγο για απόρρητη εισήγηση προς την Ελληνική Κυβέρνηση στην οποία αναφερόταν ότι «είναι σκόπιμο και χρήσιμο η ελληνική πλευρά να προετοιμαστεί τόσο σε επίπεδο μελέτης όσο και σταδιακής ψυχολογικής προετοιμασίας (!!!) της κοινής γνώμης για χρήση της πυρηνικής ενέργειας». Επιπλέον, ο κ. Κασκαρέλης, πρέσβης μας στην ΕΕ, έφερε το μήνυμα του πυρηνικού λόμπι στη χώρα μας για πυρηνικό εργοστάσιο στον Έβρο: “Πρέπει να ανησυχείτε. Πρέπει να αποκτήσετε πυρηνικά. Ξεχάστε τα ανανεώσιμα. Ξεμείναμε από κέρδη”!

Ανοιχτό το ενδεχόμενο στο μέλλον να λειτουργήσει και στην Ελλάδα σταθμός πυρηνικής ενέργειας άφησε στη Βουλή στις 10.12.07 και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Στ. Καλαφάτης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττού, ο κ. Καλαφάτης είπε ότι το θέμα αυτό εξετάζεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αξιοποίησης των εναλλακτικών μορφών και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνάρτηση με την ενεργειακή επάρκεια του πλανήτη.
Υπάρχει την τελευταία διετία ένα αυξημένο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο για δημιουργία σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, πρόσθεσε, αναφέροντας ως παράδειγμα την Αίγυπτο και το Μαρόκο. Όπως είπε, όμως, χρειάζεται μακροχρόνιος σχεδιασμός, "μπορεί να επιτευχθεί στο μέλλον, αλλά προς το παρόν οι συζητήσεις επί του θέματος αυτού έχουν διερευνητικό χαρακτήρα".

Ακόμη πιο θετικός ήταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττός: "Η αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας λύνει προβλήματα περιβάλλοντος, να μην είμαστε φοβικοί στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας", επισήμανε αναφέροντας ανάλογες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία. "Μετά τις Βουλγαρία, Τουρκία, μια ακόμη γειτονική χώρα, η Αλβανία, θα αξιοποιήσει την πυρηνική ενέργεια. Η Βουλγαρία άρχισε, 18.10.2006, την κατασκευή πυρηνικής μονάδας στο Μπελένε, στο Δούναβη. Η Τουρκία θα κατασκευάσει, μέχρι το 2012, τρία πυρηνικά εργοστάσια, συνολικής ισχύος 5000MW. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιούλ, υπέγραψε πριν δέκα μέρες, στις 22/11/2007, το νόμο που επιτρέπει την κατασκευή τους. Επιπλέον, το ενεργειακό σύστημα της χώρας μας είναι στα όριά του και είναι επιβεβλημένο να διερευνήσουμε εναλλακτικές μορφές ενέργειας" υπογράμμισε.

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα πυρηνικά εργοστάσια γίνονται προθάλαμος για τη διασπορά των πυρηνικών όπλων (Ισραήλ, Πακιστάν, Βορ. Κορέα) το Ιράν μπαίνει στο στόχαστρο μιας πιθανής νέας εισβολής, την ίδια ώρα που οι Η.Π.Α. παρέχουν με επίσημη συμφωνία στην Ινδία τις διευκολύνσεις-κλειδιά που απαγορεύει η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, την οποία η Ινδία δεν αναγνωρίζει ενώ αρνείται οποιοδήποτε έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεών της. Γιατί λοιπόν η Ελλάδα στηρίζει την Ινδία στο πυρηνικό της πρόγραμμα;

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Πρωθυπουργού στην Ινδία (9-13.1.08), τα κανάλια έπαιξαν τις επίσημες τελετές, κάποιες δηλώσεις, τις επισκέψεις στα μνημεία, τους μαχαραγιάδες κλπ. Πουθενά όμως δεν υπάρχει αυτό που τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ως πρώτη είδηση κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού. Σύμφωνα λοιπόν με τα ινδικά πρακτορεία ειδήσεων ο κ Καραμανλής εξέφρασε την προθυμία της Ελλάδας να υποστηρίξει το αίτημα της Ινδίας για διεθνή συνεργασία για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

Γιατί ζητάει διεθνή συνεργασία η Ινδία; Η Ελλάδα, είναι μέλος -μαζί με άλλες 44 χώρες- του Nuclear Suppliers Group (NSG), που δημιουργήθηκε το 1975 ως απάντηση στην πυρηνική δοκιμή της Ινδίας, που είχε πραγματοποιηθεί ένα χρόνο πριν, προκειμένου να τεθούν περιορισμοί στην εξαγωγή και μεταφορά πυρηνικών υλικών ή εξοπλισμού ή τεχνολογίας. Στη μαύρη λίστα των αποκλεισμένων χωρών είναι η Ινδία, η οποία μαζί με άλλες 3 χώρες (Ισραήλ, Πακιστάν, Β. Κορέα), είναι οι μόνες που δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT).

Με την δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού και τη διευκόλυνση που παρέχεται στην Ινδία, αχρηστεύεται στην ουσία η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών και ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος χωρίς επιστροφή. Ευθυγραμμίζεται η Ελλάδα με την απύθμενη υποκρισία που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες δυνάμεις -με πρώτες τις ΗΠΑ- στα θέματα των πυρηνικών.

Δημοσιεύματα στο «Ποντίκι» (10-1-2008) και στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (13-1-2008) κάνουν λόγο για σχέδια δημιουργίας πυρηνικών εργοστασίων σε όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες και εμφανίζουν στελέχη της κυβέρνησης και της ΔΕΗ να εξετάζουν το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ!

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 13.1.08, «το θέμα της στροφής στην πυρηνική ενέργεια για την κάλυψη αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα έχει αρχίσει να συζητείται -προς το παρόν ανεπισήμως- στα υψηλά κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων (Ανάπτυξης, Οικονομίας, ΥΠΕΧΩΔΕ). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην «Κ.Ε.» κυβερνητικός αξιωματούχος, «το θέμα είναι ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία να το θέσει και επισήμως στην κυβερνητική ατζέντα...».

Στην αντίστοιχη συζήτηση για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού άνοιξε η ΔEH. Προσεκτικά σε πολυσέλιδη ανακοίνωση που εξέδωσε στις 24.1.2008 για τον ρόλο του άνθρακα στη στρατηγική της παραγωγή, έκανε για πρώτη φορά επίσημη αναφορά στη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικές μονάδες, σπεύδοντας ωστόσο να σημειώσει ότι δεν εξετάζεται στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο. «Yποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες λιγνιτικές μονάδες (Eλασσόνα, Δράμα), μονάδες φυσικού αερίου, ανθρακικές, πετρελαϊκές ή και πυρηνικές μονάδες» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση και εν συνεχεία υπογραμμίζει ότι «στην παρουσίαση αυτή δεν εξετάζονται πετρελαϊκές και πυρηνικές μονάδες».

Σε 12σέλιδο "κείμενο αρχών" για την ενεργειακή πολιτική η ΔΕΗ προσδιορίζει ως υποψήφιες μονάδες και τους πυρηνικούς, δίπλα στις λιγνιτικές και τις μονάδες φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Η ΔΕΗ έτσι διέψευσε τον υπουργό Ανάπτυξης Χρ. Φώλια, που μόλις πριν από έξι μέρες δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν συζητείται καν η κατασκευή πυρηνικής μονάδας επιχειρώντας να διαψεύσει δημοσίευμα κατασκευής μονάδας στην Κομοτηνή.

Η αναφορά αυτή της ΔΕΗ ήρθε σε διάψευση όσων υποστήριξε το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Ανάπτυξης το Σάββατο 19 Ιανουαρίου. Απαντώντας σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας "Ισοτιμία" με τίτλο "Πυρηνικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Θράκη!" το υπουργείο Ανάπτυξης υποστήριζε σε ανακοίνωσή του ότι "ουδέποτε τέθηκε ζήτημα κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου σε κανένα σημείο της ελληνικής επικράτειας, ούτε από την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, ούτε από οιαδήποτε εποπτευόμενη υπηρεσία και αρχή".

Αλλά ακολουθεί και μακροσκελής επιστολή της προς τους 300 της Βουλής, την οποία υπογράφει ο διευθυντής Επικοινωνίας της ΔΕΗ Κίμων Στεριώτης, όπου η ΔΕΗ κάνει λόγο για πυρηνικές μονάδες, επιχειρώντας να πείσει και για την καύση λιθάνθρακα και για θερμοηλεκτρική μονάδα στο λιγνιτικό πεδίο Δράμας. Είναι σαφές ότι προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τα επόμενα βήματά της, λέγοντας ότι «υποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες Λιγνιτικές μονάδες (Ελασσόνα, Δράμα), μονάδες Φυσικού Αερίου, Ανθρακικές, Πετρελαϊκές ή και Πυρηνικές μονάδες» (kavalanet, 1.2.08).

Σύμφωνα με το δημοσίευμα υποψήφια περιοχή για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού είναι η Κομοτηνή, καθώς θεωρείται περιοχή μηδενικής ή μικρής σεισμικότητας. Επιπλέον, η Κομοτηνή βρίσκεται κοντά στις αντλητικές μονάδες του Θησαυρού στη Δράμα και της Σφηκιάς στη Βέροια (είθισται πλησίον των πυρηνικών σταθμών να εγκαθίστανται αντλητικές μονάδες που τροφοδοτούνται με την ενέργεια που παράγεται κατά τις νυχτερινές ώρες, ώστε να αντλούνται με φθηνή ενέργεια τα ύδατα από τους ταμιευτήρες). Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της "Ισοτιμίας" το θέμα έχει ήδη φτάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία γενικώς αντιμετωπίζει θετικά την ηλεκτροπαραγωγή από πυρηνική ενέργεια.

Τα «Νέα» μάλιστα προχωρώντας περισσότερο κάνουν λόγο (19-20 Ιανουαρίου) για την Κοζάνη, η οποία θεωρείται υποψήφια για εγκατάσταση πυρηνικού σταθμού, γιατί έχει τις υποδομές και τα δίκτυα, ενώ κρίνεται και σχετικά ασεισμική!!

Σήμερα, 22 χρόνια μετά, το πυρηνικό λόμπι αντεπιτίθεται, εκμεταλλευόμενο την ανησυχία του κόσμου για την κλιματική αλλαγή. Προσπαθούν έτσι να εμφανίσουν την πυρηνική ενέργεια ως εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όμως, η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση, είναι πρόβλημα!

Ποιος θα μας προστατέψει από ένα πιθανό πυρηνικό ατύχημα; Ποιος θα ελέγχει την ασφάλεια ενός τέτοιου εργοστασίου; Ποιος θα μας προστατέψει από την πιθανότητα τρομοκρατικού χτυπήματος σε ένα τέτοιο εργοστάσιο; Πότε και ποιος θα μας ειδοποιήσει, αν συμβεί ένα ατύχημα; Εδώ ένας σεισμός έγινε, και κάνανε μερικές ώρες μέχρι να υπάρξει επίσημη ανακοίνωση! Εμπιστευόμαστε την όποια εταιρεία ή την όποια κυβέρνηση πως θα παραδεχτεί ότι έγινε ατύχημα ή ότι υπήρξε διαρροή ραδιενέργειας: Θυμίζουμε ότι το μεγάλο ατύχημα του Τσέρνομπιλ δεν το μάθαμε από την κυβέρνηση της (τότε) Σοβιετικής Ένωσης αλλά από τη γειτονική Σουηδία. Η Σοβιετική Ένωση αναγκάστηκε να το παραδεχτεί με μεγάλη καθυστέρηση, που στην περίπτωση της ραδιενέργειας, σημαίνει απώλεια ζωών, άνθρωποι που αμέριμνοι κυκλοφορούν, τρώνε μολυσμένα τρόφιμα και πίνουν ραδιενεργό νερό!

Και δεν μιλάμε για το τι θα γίνονται τα πυρηνικά απόβλητα: Θα τα φουντάρουμε στη θάλασσα ή θα τα θάβουμε; Πού και με ποια μέτρα ασφαλείας; Ποιος θα ήθελε στην πόλη του ή το χωριό του μια χωματερή αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων;

Το τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: πρέπει να προωθούμε τη συγκέντρωση ενέργειας, που σημαίνει και συγκέντρωση εξουσίας και αυστηρό αστυνομικό κράτος για την αποφυγή τρομοκρατικών χτυπημάτων που θα οδηγήσουν σε διαρροή ραδιενέργειας:

Ή μήπως πρέπει να στραφούμε σε αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ήπιες και ανανεώσιμες μορφές ενέργειας από τον ήλιο, τον άνεμο και το νερό; Οι ήπιες μορφές ενέργειας, τα μικρά μεγέθη, η αποκέντρωση και η εξοικονόμηση ενέργειας είναι η λύση. Η Ελλάδα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να στραφεί προς αυτές τις μορφές ενέργειας, οι οποίες και από το κλίμα μας ευνοούνται και κανέναν κίνδυνο δε δημιουργούν για την υγεία μας.

Η Ελλάδα ήδη έχει μια αναπτυσσόμενη εξαγωγική βιομηχανία ηλιακών θερμοσιφώνων και πρωτοπορεί διεθνώς στον τομέα αυτό. Είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να μην κατασπαταλήσει τεράστια ελληνικά και ευρωπαϊκά κονδύλια σε σχέδια για πανάκριβα πυρηνικά εργοστάσια που θα παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή μας καθημερινά αλλά, αντίθετα, να δώσει μια τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη των ήπιων και ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη χώρα μας, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και στη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στην προστασία και όχι στην καταστροφή του περιβάλλοντος.

Ο αντιπυρηνικός αγώνας τώρα είναι περισσότερο από ποτέ πανευρωπαϊκός και παγκόσμιος.

από το EcoCorfu
Σχετικά λινκς
ΣΕ ΠΥΡΗΝΙΚΗ "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΤΑΘΜΟΥ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ

Λαμόγια και ψευτοοικολόγοι ερημοποιούν !

Έρημος κινδυνεύουν να γίνουν περί τα 400.000 στρέμματα στα καμένα Ηλείας και Ευβοίας από τη διάβρωση...
«Αν δεν προστατευθούν αποτελεσματικά οι πυρόπληκτες περιοχές από τη διάβρωση των εδαφών, που είναι η κύρια διεργασία υποβάθμισης, διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο ερημοποίησης. Δηλαδή η απώλεια του εδάφους από τη διάβρωση, σε συνδυασμό με το μέτριο βάθος των εδαφών αυτών και τις σχετικά ξηρές και θερμές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, θα συντελέσει στη μειωμένη ανάπτυξη ή την απώλεια της πολυετούς βλάστησης και στη δημιουργία γυμνών ή μερικώς καλυμμένων περιοχών με φρυγανώδη βλάστηση. Επίσης, μπορεί να υπάρξει μειωμένη παραγωγή των γεωργικών καλλιεργειών» λέει στα Νέα ο Κώστας Κοσμάς, μέλος της Εθνικής Επιτροπής κατά της Απερήμωσης και αναπληρωτής καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
http://ta-nea.dolnet.gr/article.aspx?d=20080225&nid=7602842
http://whispering-planet.blogspot.com/2008/01/blog-post_23.html

Θυμηθείτε ποιοι επιθετικοί μπλόγκερ και άλλες κερδομανείς, ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΕΣ ψευτοοικολογικές οργανώσεις, από το καλοκαίρι ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ και συκοφαντούν τις αλλού ΕΠΙΣΗΜΕΣ αντιδιαβρωτικές σπορές...
Για να μην ξεχαστούν οι 75 νεκροί από τις πυρκαγιές τού καλοκαιριού, οι οικογένειές τους και τα ανείπωτα τραύματα χιλιάδων άλλων και μάλιστα παιδιών, οι ανυπολόγιστες καταστροφές, ο δόλος τού κράτους, των ψευτοοικολογικών οργανώσεων και άλλων ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ στο ερημοποιητικό τους παραλήρημα...
http://forum.alkinoos.gr/viewtopic.php?t=410&sid=2c45d0198e5fb4afec894fb543d065bf
http://www.youtube.com/watch?v=HTjR9LcUrTs

Π ρ ό σ κ λ η σ η

«Άλλαξε Ζωή , Μπες στο Κλίμα»!

Έτος προστασίας περιβάλλοντος ανακήρυξε το 2008
ο Δήμος της Αγίας Παρασκευής Αττικής,
με δράσεις, διοργάνωση εκδηλώσεων και κάλεσμα των Δημοτών
σε μικρές καθημερινές ενέργειες που
θα μειώνουν την ρύπανση,
θα εξοικονομούν ενέργεια και νερό και
θα ανακυκλώνουν τα απορρίμματά τους.

Τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου

θα γίνει η μεγάλη εναρκτήρια εκδήλωση του Δήμου
στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος,

στην Αγία Παρασκευή, στις 7.00 μμ.

ΑΛΛΑΞΕ ΖΩΗ, ΜΠΕΣ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ

μάθε !

εξοικονόμησε !

ανακύκλωσε !

φύτεψε !

περπάτα !

είστε καλεσμένοι

Γιατί το περιβάλλον απεχθάνεται τον καφέ;

Υπάρχει ένας όρος ο οποίος προσδιορίζει πόσο νερό έχει απαιτηθεί-καταναλωθεί για την παραγωγή ενός προϊόντος. Ο όρος αυτός ονομάζεται ενσωματωμένο νερό (embedded water ή και embodied water στα αγγλικά).
Σε επόμενες αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν θα προσπαθήσω να δώσω μια εικόνα για διάφορα προϊόντα ώστε να αποκτήσουμε μια αίσθηση του πόσο σπάταλα είναι μερικά από αυτά.
Σήμερα θα ασχοληθούμε μόνο με τον καφέ και θα καταλάβετε αμέσως το γιατί:

Καφές: Ίχνος ύδατος: 140 λίτρα για ένα φλυτζάνι καφέ.
Για την παραγωγή ενός κιλού ψημένου καφέ απαιτούνται 21000 λίτρα νερού.

Επειδή για ένα τυποποιημένο φλυτζάνι καφέ απαιτούνται 7 γραμμάρια ψημένου καφέ, αυτό σημαίνει ότι για να παραχθεί αυτό το φλυτζάνι καφέ, έχουν καταναλωθεί 140 λίτρα νερού! Υποθέτοντας ότι ένα τυποποιημένο φλυτζάνι του καφέ είναι 125 ml, συμπεραίνουμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερες από 1100 σταγόνες νερού για την παραγωγή μιας και μόνο σταγόνας καφέ.

Η κατανάλωση τσαγιού αντί καφέ θα έσωζε πολύ νερό.
Για ένα τυποποιημένο φλυτζάνι τσαγιού 250 ml, απαιτούνται 30 λίτρα νερού.

Ο παγκόσμιος πληθυσμός απαιτεί περίπου 120 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού προκειμένου να είναι σε θέση να πιει τον καφέ του για ένα ολόκληρο χρόνο.
Αυτό είναι ισοδύναμο με μιάμιση φορά την ετήσια απορροή του Ρήνου (!) και αποτελεί το 2% της παγκόσμιας κατανάλωσης νερού για γεωργική χρήση.

Το διεθνές εμπόριο στα προϊόντα καφέ είναι υπεύθυνο ουσιαστικά, για 80 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα εξαγωγών νερού, το οποίο ισοδυναμεί με περίπου το 6% της διεθνούς, ενσωματωμένης σε προϊόντα, ροής νερού στον κόσμο.

Μεταξύ όλων των προϊόντων γεωργικού και ζωικού κεφαλαίου ο καφές στέκεται στην κορυφαία θέση στον κατάλογο της παγκόσμιας ενσωματωμένης στα προϊόντα, ροής νερού.

Στην Ελλάδα (σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ένας από τους συμμετέχοντες σ' αυτό το Blog) καταναλώνουμε το 1% της παγκόσμιας παραγωγής του καφέ, αν και ο πληθυσμός μας είναι μόλις το 0,15 % του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αυτό σημαίνει ότι μειώνοντας (μόνο στην Ελλάδα) στο μισό την κατανάλωσή μας σε καφέ, θα είχαμε όφελος για το περιβάλλον 600.000.000 κυβικά μέτρα νερού. Δηλαδή όσο 50 λίμνες του Μαραθώνα!

Ecocinema

7ο ΔIEΘNEΣ ΦEΣTIBAΛ KINHMATOΓPAΦOY ECOCINEMA ΣTON ΠEIPAIA

Tο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ecocinema θα πραγματοποιηθεί στον Πειραιά, υπό την αιγίδα του Δήμου, μεταξύ 21-27 Φεβρουαρίου, στους Kινηματογράφους Aττικόν και Σινεάκ στην πλατεία Δημαρχείου.

Ολες οι πληροφορίες στο site του Ecocinema

Η Αυτάρκεια θεραπεύει ακόμα και τους εχθρούς της !

Να δούμε τι άλλο πρέπει να συμβεί ώστε η συμφιλιωτική Αυτάρκεια να γίνει προτεραιότητα για την αρμονική συνύπαρξή μας στον πλανήτη !
Σε συνθήκες παγκόσμια κατευθυνόμενης πομπηιακής εξουθένωσης, οι πολλές καταστροφές κι η δυστυχία δε γίνονται μάθημα, γι΄αυτό μια πρώτη αρχή μπορεί να γίνει με τις συχνές συζητήσεις και επισκέψεις σε υπάρχοντα αυτάρκη αγροκτήματα, στις οποίες καλούμε κάθε ενδιαφερόμενο, έστω από απλή περιέργεια, για να δει αξιοθαύμαστες, ελπιδοφόρες προσπάθειες !
http://klimatika.blogspot.com/2007/09/2.html

Ανακύκλωση, πράξη πολυτελείας. Περιβάλλον, θέμα δευτερεύον

Από "Ροΐδη Εμμονές"

κουπίδια παντού. Οι παράνομες χωματερές είναι λίγο περισσότερες ή λιγότερες από 1500. Εστίες μόλυνσης αλλά και χώρος αποθήκευσης πολύτιμων –για χρήση- υλικών που πετιούνται ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς όφελός μας, προς όφελος όλων. Στη διαχείριση απορριμμάτων παραμένουμε ουραγοί στο πολιτισμένο κόσμο. Γιατί; Σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο διαθέτουμε (2939/ 3-8-2001). Βλέπουμε τις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες να έχουν καταφέρει να διεισδύσουν την πρακτική αυτή στη συνείδηση της πλειονότητας των κατοίκων τους. Δηλαδή και σε αυτό τον τόσο κρίσιμο κι ευαίσθητο, για το μέλλον μας, τομέα υστερούμε. Η πρακτική του επίσημου κράτους, και κατ’ επέκταση των κυβερνώντων και· δυστυχώς της πλειοψηφίας του κόσμου, θεωρεί αυτό το ζήτημα της ανακύκλωσης, Θέμα Δευτερεύον.

Κρίμα.

Κρίμα γιατί η διαχείριση των σκουπιδιών, η καθαριότητα, η ανακύκλωση, είναι το πλέον έγκυρο του πολιτισμού βαρόμετρο. Εικόνες με ξεχειλισμένους κάδους, μπάζα εδώ και εκεί στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας, δεν είναι κολακευτικές. Αυτό δεν είναι δείγμα πολιτισμού. Όχι, είναι ακριβώς το αντίθετο. Μας αρέσει δε μας αρέσει. Είναι ΤΟ (αβίαστο) συμπέρασμα.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξεπεράσει το 45% των απορριμμάτων το οποίο ανακυκλώνεται, το μέσο 33% που ήταν πριν μερικά χρόνια έχει ξεπεραστεί προ πολλού κι εμείς σήμερα, εν έτει 2008 βρισκόμαστε μόλις στο 10-12% (αν δεν έχουμε μαγειρέψει ΚΑΙ αυτά τα στοιχεία). Πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Ευρώπη των 25 μας κατατάσσει στη δεύτερη χειρότερη θέση (με πρώτη την Πολωνία).

Μια πόλη τόσων εκατομμυρίων όπως η Αθήνα προσφέρει συνεχώς φιλί της ζωής στη χωματερή της Φυλής (ναι, το λογοπαίγνιο μας μάρανε), ο ΧΥΤΑ. Αυτός που η χάρη του έφτασε ακόμη και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Τι ντροπή!…

Σκεφτείτε ότι δεν πάνε όλα στη Φυλής, στη Κερατέα ή στο Γραμματικό, αλλά ΚΑΙ αλλού, σε μέρη αδιευκρίνιστα, παράνομα. Ποιος ξέρει ποιες πλαγιές και ποια σπλάχνα της Αττικής γής θάβουν μέσα τους, τους γνωστούς «παράνομους», αλλά ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους. Η λέξη «αίσχος» είναι ανήμπορη να εκφράσει τη πραγματικότητα.

Τι κι αν τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας για τη πενταετία 2000 - 2005 λένε ότι ξέσπασαν 3.941 πυρκαγιές σε χωματερές και κατέκαψαν περίπου 18.000 στρέμματα αγροτοδασικών εκτάσεων. Τι κι αν από τη φωτιά των σκουπιδιών εκλύονται στην ατμόσφαιρα διοξίνες και άλλες επικίνδυνες τοξικές ουσίες. Ψιλά γράμματα θολά ανάμεσα σε τόσους γραμματιζούμενους που διοικούν, ανάμεσα σε τόσους πνευματικούς ταγούς, ανάμεσα σε τόσους ξερόλες επί παντός επιστητού που ζουν και αναπνέουν σκατά (pardon me), και ζουν σε αυτή τη χώρα που το σκουπίδι τείνει να γίνει σημαία, σήμα κατατεθέν.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ «λέει» έχει θέσει ως στόχο την εξάλειψή (των χωματερών) τους ως το τέλος του 2008 - διαφορετικά ο πέλεκυς της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πέσει βαρύς. Οι ειδικοί έχουν άλλη γνώμη· λένε ότι δεν είναι εφικτός, καθώς ως τότε δεν θα έχουν αποπερατωθεί τα έργα διαχείρισης στερεών αποβλήτων.

Τι σημασία έχει αν ο πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης (ΟΕΑ), κ. Φίλιππος Κυρκίτσος, ισχυρίζεται ότι ενώ το Προεδρικό Διάταγμα για τη δημιουργία του αναγκαίου Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων, είναι έτοιμο εδώ και πέντε (5!!!) χρόνια ΔΕΝ προχωρά. Προσέξτε, πρόκειται για τον αναγκαίο οργανισμό που θα παρακολουθεί και θα οργανώνει όλα τα θέματα σχετικά με την ανακύκλωση και την εναλλακτική διαχείριση στην Ελλάδα. Μάλιστα, ΜΟΝΟ πέντε χρόνια περιμένουμε. Κάποιος αρμόδιος που να κοκκινίζει, υπάρχει;

Για την εναλλακτική διαχείριση των Αποβλήτων από Κατεδαφίσεις, Εκσκαφές και Οικοδομές (τα μπάζα). ΚΑΙ για αυτά δεν έχει τεθεί σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα…

Δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί κάνουν τον κόπο και «εκδίδουν» ΠΔ αφού δεν υπάρχει κανείς σε αυτό τον τόπο να ασχοληθεί σοβαρά. Τι κι αν καταγγέλλει (και πάλι) ο κ. Φίλιππος Κυρκίτσος ότι …«Τα μπάζα, που ξεπερνούν τα 5.500.000 τόνους ετησίως, συνεχίζουν να καταλήγουν ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον ή να γεμίζουν τους ακριβούς μας ΧΥΤΑ και να δημιουργούν σοβαρά περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, χρεώνοντας το μέλλον για τη διαχείρισή τους»

Συγνώμη που δεν έχω το χρόνο να συνεχίσω αυτό το θέμα. Ξέρετε, χρειάζονται ακόμη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις για να «τελειώσει». Δεν αποκλείω, μία μέρα, οι λέξεις αυτές, να βρεθούν σε μία από τις τόσες παράνομες χωματερές.

Δεν το αποκλείω καθόλου.

.

ρο

Tο "Τρίγωνο της Ζωής" ή της παραπληροφόρησης;

Μετά από κάθε σχετικά μεγάλο σεισμικό γεγονός κυκλοφορεί και στη χώρα μας μέσω του διαδικτύου το γνωστό πλέον (από το 2004) μέιλ του Doug Copp με την θεωρία του "The Triangle Of Life" το "τρίγωνο της ζωής" ως μέθοδος αντιμετώπισης/επιβίωσης μετά από σεισμό.

Ο Doug Copp, διευθυντής Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης δηλ. μιας ιδιωτικής εταιρείας που δεν συνεργάζεται με την αμερικανική κυβερνηση η αλλον κυβερνητικό οργανισμό, σε άρθρο του με τίτλο The Triangle Of Life saves lives!Duck and Cover will KILL you! θεωρεί οτι η μέθοδός του, προερχόμενη από την μεγάλη του εμπειρία σε υποθέσεις διάσωσης απο σεισμούς έχει καθολική εφαρμογή.

Οταν τα κτίρια γκρεμίζονται λόγω σεισμού, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα
διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα,αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλεί ο κ. Copp "τρίγωνο της ζωής". Όσο μεγαλύτερο και ανθεκτικότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να διασωθεί. Κατόπιν τούτου, σύμφωνα με τη θεωρία του Doug Copp είναι λάθος να στεκόμαστε κάτω από πόρτες ή τραπέζια. Είναι καλύτερα να είμαστε δίπλα από ένα τραπέζι ώστε σε περίπτωση κατάρρευσης της οροφής το ταβάνι να βρει στήριγμα στο τραπέζι που θα αφήσει ένα κενό δίπλα, ένα τρίγωνο ζωής στο οποίο θα μπορούμε να επιβιώσουμε…

Oμως υπάρχει και ο αντίλογος...

Η συνέχεια: Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!

Δέκατη επέτειος της Οικονομικής και Νομισματικ�

Λάβετε μέρος και ψηφίστε το σχέδιο που προτιμάτε

Οι καμπύλες που οδηγούν στην ευρωζώνη συμβολίζουν το ημικύκλιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου εκπροσωπούνται όλοι οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι λέξεις «issuing country» (εκδότρια χώρα) που εμφανίζονται στις εικόνες των κερμάτων θα αντικαταστασθούν, στα πραγματικά κέρματα, από το όνομα (ή τη συντομογραφία του) κάθε εκδότριας χώρας, στη γλώσσα ή τις γλώσσες της. Επίσης, η συντομογραφία «EMU» (ΟΝΕ) θα αντικατασταθεί, όπου χρειάζεται, από την αντίστοιχη συντομογραφία στη(ις) συγκεκριμένη(ες) γλώσσα(ες).

X

Το ευρώ είναι αποτέλεσμα της μακραίωνης ιστορίας των εμπορικών συναλλαγών του ανθρώπου, που ξεκίνησαν προϊστορικά ως συναλλαγές σε είδος (αυτό εκφράζει η "πρωτόγονη" τεχνοτροπία του σχεδίου) για να φτάσουμε στη σημερινή Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Οι λέξεις «issuing country» (εκδότρια χώρα) που εμφανίζονται στις εικόνες των κερμάτων θα αντικαταστασθούν, στα πραγματικά κέρματα, από το όνομα (ή τη συντομογραφία του) κάθε εκδότριας χώρας, στη γλώσσα ή τις γλώσσες της. Επίσης, η συντομογραφία «EMU» (ΟΝΕ) θα αντικατασταθεί, όπου χρειάζεται, από την αντίστοιχη συντομογραφία στη(ις) συγκεκριμένη(ες) γλώσσα(ες).

X

Ο λατινικός αριθμός X δίπλα στο σύμβολο του ευρώ συμβολίζει τα 10 χρόνια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και εκφράζει την ιδέα ότι η Ευρώπη αποτελεί σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών. Ο έλικας συμβολίζει την οικονομική ανάπτυξη.

Οι λέξεις «issuing country» (εκδότρια χώρα) που εμφανίζονται στις εικόνες των κερμάτων θα αντικαταστασθούν, στα πραγματικά κέρματα, από το όνομα (ή τη συντομογραφία του) κάθε εκδότριας χώρας, στη γλώσσα ή τις γλώσσες της. Επίσης, η συντομογραφία «EMU» (ΟΝΕ) θα αντικατασταθεί, όπου χρειάζεται, από την αντίστοιχη συντομογραφία στη(ις) συγκεκριμένη(ες) γλώσσα(ες).

X

Ο λατινικός αριθμός X δίπλα στο σύμβολο του ευρώ συμβολίζει τα 10 χρόνια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και εκφράζει την ιδέα ότι η Ευρώπη αποτελεί σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών.

Οι λέξεις «issuing country» (εκδότρια χώρα) που εμφανίζονται στις εικόνες των κερμάτων θα αντικαταστασθούν, στα πραγματικά κέρματα, από το όνομα (ή τη συντομογραφία του) κάθε εκδότριας χώρας, στη γλώσσα ή τις γλώσσες της. Επίσης, η συντομογραφία «EMU» (ΟΝΕ) θα αντικατασταθεί, όπου χρειάζεται, από την αντίστοιχη συντομογραφία στη(ις) συγκεκριμένη(ες) γλώσσα(ες).

X

Ο έλικας με τα δέκα αστέρια - ή τους δέκα πολίτες πιασμένους χέρι-χέρι - δείχνει ότι στα δέκα χρόνια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης το ευρώ έγινε ένα ισχυρό νόμισμα και ότι, από το 1999 που καθιερώθηκε, γίνεται ολοένα ισχυρότερο.

Οι λέξεις «issuing country» (εκδότρια χώρα) που εμφανίζονται στις εικόνες των κερμάτων θα αντικαταστασθούν, στα πραγματικά κέρματα, από το όνομα (ή τη συντομογραφία του) κάθε εκδότριας χώρας, στη γλώσσα ή τις γλώσσες της. Επίσης, η συντομογραφία «EMU» (ΟΝΕ) θα αντικατασταθεί, όπου χρειάζεται, από την αντίστοιχη συντομογραφία στη(ις) συγκεκριμένη(ες) γλώσσα(ες).

Κάντε κλικ για μεγέθυνση

Πώς θα ψηφίσω;
Για να ψηφίσετε πρέπει πρώτα να κάνετε εγγραφή. Η διαδικασία απαιτεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Για να εγγραφείτε και να ψηφίσετε, κάντε "κλικ" στο πλήκτρο στο παρακάτω πλήκτρο

Ψηφίστε τώρα!

ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2 11π.μ. ΣΤΟΝ ΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Δάσος Αϊ Γιάννη Καισαριανής

ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2 11π.μ. ΣΤΟΝ ΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

ΤΑ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ

Το δάσος στον Αι Γιάννη ανήκει στους κατοίκους

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 80% και ο κρατικός προϋπολογισμός με 20% επιδοτεί με 3.000.000 Ευρώ την Μητρόπολη Καισαριανής για να τσιμεντοποιήσει τον Υμηττό, την ώρα που 1 στους 5 Έλληνες ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ο μητροπολίτης Καισαριανής βιάζεται να ξεκινήσει την τσιμεντοποίηση στο δάσος του Αι Γιάννη για να προλάβει την προθεσμία που λήγει στο τέλος του 2008 και να πάρει τα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι΄ αυτό προκλητικά ξερίζωσε τα πεύκα που είχαν φυτέψει οι κάτοικοι και στη θέση τους φύτεψε ελιές, όπως κάνουν οι καταπατητές για να οικειοποιηθούν δασικές εκτάσεις. Έβαλε σύρματα, αγκαθωτά πλέγματα και πόρτες με λουκέτα που εμποδίζουν την πρόσβαση στο δάσος.

Η συζήτηση στο φορουμ: http://www.oikologio.gr/forum/b16/t358/0/

Δενδροφύτευση: Κυριακή 24/2, 11π.μ. στον Αι Γιάννη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 80% καιο κρατικός προϋπολογισμός με 20% επιδοτεί με 3.000.000 Ευρώ την Μητρόπολη Καισαριανής για νατσιμεντοποιήσει τον Υμηττό, την ώρα που 1 στους 5 Έλληνες ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η Περιφέρεια Αττικής δίνει άδεια στη Μητρόπολη για να οικοδομήσει αρχονταρίκι στο δάσος της Καισαριανής. Το Δασαρχείο Πεντέλης αντί να προστατέψει το δάσος από την τσιμεντοποίηση καλεί τις κατασταλτικές δυνάμεις για να «προστατέψουν την έννομο τάξη» από τις κινητοποιήσεις των κατοίκων. Στον Καρέα, στο δάσος του Υμηττού, η αρχιεπισκοπή χρόνια επιδιώκει να χτίσει συνεδριακό κέντρο… Στην Κρήτη η Μονή Τοπλού πούλησε σε τουριστικές επιχειρήσεις το μοναδικό φοινικόδασος στην Ελλάδα.

Ο μητροπολίτης Καισαριανής βιάζεται να ξεκινήσει την τσιμεντοποίηση στο δάσος του Αι Γιάννη για να προλάβει την προθεσμία που λήγει στο τέλος του 2008 και να πάρει τα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι΄ αυτό προκλητικά ξερίζωσε τα πεύκα που είχαν φυτέψει οι κάτοικοι και στη θέση τους φύτεψε ελιές, όπως κάνουν οι καταπατητές για να οικειοποιηθούν δασικές εκτάσεις. Έβαλε σύρματα, αγκαθωτά πλέγματα και πόρτες με λουκέτα που εμποδίζουν την πρόσβαση στο δάσος. Είναι έτοιμος να αρχίσει την καταστροφή του Υμηττού… Στις 10/2 το Δημοτικό Συμβούλιο επέλεξε να ρίξει μέρος της περίφραξης χωρίς να καλέσει το λαό της Καισαριανής σε κινητοποίηση. Η ενέργεια, αν και εκφράζει την αντίθεση τού ΔΣ στα σχέδια της Μητρόπολης, δε δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί η συλλογική δυναμική των κατοίκων. Αντίθετα αναπαράγει την αντίληψη της ανάθεσης στους ειδικούς και τους αρμόδιους να διαμεσολαβούν για την επίλυση των προβλημάτων.

Ο Υμηττός, όμως, δε θα καταστραφεί. Δε μένουμε παθητικοί θεατές, αντιστεκόμαστε συλλογικά στην τσιμεντοποίησή του.

Καλούμε τους κατοίκους να φυτέψουμε ξανά τα δέντρα που ξερίζωσε ο Μητροπολίτης την Κυριακή 24/2 στις 11π.μ. στον Αι Γιάννη.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

----------

Ο Μητροπολίτης ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ για άλλη μία φορά απέδειξε ότι δε βάζει κάτω το σχέδιο Τσιμεντοποίησης του Δάσους Αϊ Γιάννη. Μετά τις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού για δενδροφύτευση και αφού άφησε να πέσει ο Χειμώνας:

1. ΞΕΡΙΖΩΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΥΚΑΚΙΑ που υπήρχαν ή είχαν φυτευτεί στο δάσος που είναι πλησίον της Μονής.

2. Φύτεψε Ελιές για ξεκάρφωμα , ώστε να μη έχει εμπόδια από τη Δασική Υπηρεσία

3. Έκλεισε με ΜΠΑΖΑ τον χωματόδρομο που συνδέει την Παν/πολη ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση στην υδροφόρα που πότιζε τα δένδρα (αλλά και εμποδίζοντας Πυροσβεστικά οχήματα αν χρειαζόταν).

4. Έβαλε διπλή σίτα συρματόπλεγμα περιμετρικά και ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ σε μια περιοχή που θεωρεί δική του.

5. Έβαλε νέας τεχνολογίας Αγκαθωτό Συρματόπλεγμα, εκατοντάδες μέτρα γύρω από το Δάσος ώστε κανείς να μην μπορεί πλέον να πλησιάσει.

-----------------

ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ θυμίζει εδώ και μερικούς μήνες ο Αϊ Γιάννης στον Υμηττό, στην περιοχή Καισαριανής. Ο Μητροπολίτης ΔΑΝΙΗΛ είχε περιφράξει με νέας τεχνολογίας ΑΓΚΑΘΩΤΑ συρματοπλέγματα ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΗ περιοχή που θέλει να Τσιμεντοποιήσει, στο Αισθητικό Δάσος Καισαριανής.

Λογάριασε όμως χωρίς τον Ξενοδόχο. Ομάδα κατοίκων σήμερα (Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008) στις 6 πμ, με "καταδρομική" ενέργεια αποξύλωσε τα παράνομα Συρματοπλέγματα και τα σύρματα που είχε βάλει ο παπάς.. και δενδροφύτεψε παλι μερικά πεύκα και άλλα φυτά στην περιοχή.

-------------------

Δεν πέρασαν 2 μέρες από την παρέμβαση κατοίκων της Καισαριανής οι οποίοι αποξύλωσαν τα συρματοπλέγματα και αφαίρεσαν τα μπάζα που είχε βάλει ο Μητροπολίτης ΔΑΝΙΗΛ και ο Ιεράρχης, ο οποίος πλήρωσε συνεργεία και με ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ξαναέβαλε ενισχυμένα σύρματα και ΑΓΚΑΘΩΤΑ συρματα γύρω από την περιοχή που θέλει να καταπατήσει και να κτίσει.

ΉΔΗ έχει κόψει τα αυτοφυή πευκάκια και έχει βάλει Ελιές για "ξεκάρφωμα", σύστημα που κάνουν όλοι οι καταπατητές. Κατι μεταξύ ΝΤΑΧΑΟΥ και Γκουανταναμο θυμίζει πάλι η περιοχή του Αϊ Γιάννη Καισαριανής.

Ο ΔΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ δεν μπορεί να παραμένει απλός θεατής ή ακόμα συμπαραστάτης των ενεργών πολιτών. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ να σταματησει τις ΔΑΣΟΚΤΟΝΕΣ ενέργειες του ΔΑΝΙΗΛ.

Δείτε κι'αυτό.

από το Οικολόγιο

Mom - Η Βικτώρια στέλνει μήνυμα ζωής

Μία από τις τελευταίες 500 Mοnachus monachus του πλανήτη κέρδισε τη μάχη για επιβίωση! Η «Βικτώρια», η Μεσογειακή φώκια που βρισκόταν για 4 μήνες υπό τη φροντίδα της MOm, επέστρεψε στο φυσικό της σπίτι, τις ελληνικές θάλασσες στις 2 Φεβρουαρίου.

Η απελευθέρωση της Βικτώριας, η οποία είχε βρεθεί στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη στην Τήνο σε κρίσιμη κατάσταση, πραγματοποιήθηκε από τη MOm, στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου, Βορείων Σποράδων. Η απελευθέρωση συγκίνησε την τοπική κοινωνία του νησιού, η οποία παρευρέθηκε σε σχετική εκδήλωση, μαζί με εκπροσώπους του Δήμου Αλοννήσου, του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου και της Τράπεζας Πειραιώς.

Το νεαρό ζώο, πληρώντας τα απαραίτητα κριτήρια απελευθέρωσης, μεταφέρθηκε από το Κέντρο Περίθαλψης Μεσογειακής φώκιας της MOm στην Αλόννησο, σε απόμερο σημείο, σε προστατευμένη ζώνη του Πάρκου. Ικανή να τρέφεται μόνη της, χαίροντας άκρας υγείας και εμβολιασμένη για τον επικίνδυνο ιό Morbillivirus που προκαλεί μαζικό θάνατο στα θαλάσσια θηλαστικά, η Βικτώρια στέλνει μήνυμα ζωής.

Η προσαρμογή του ζώου στο φυσικό περιβάλλον παρακολουθείται από τη MOm, μέσω…κινητής τηλεφωνίας. Ο ειδικός πομπός που φέρει στη ράχη της πια η Βικτώρια στέλνει μήνυμα στη MOm με πολύτιμα δεδομένα για τη νεαρή φώκια: γεωγραφικό στίγμα, βάθος κατάδυσης, χρόνο που περνάει μέσα και έξω από το νερό καθώς και ταχύτητα κολύμβησης. Είναι η πρώτη φορά, παγκοσμίως, που εφαρμόζεται σε Μεσογειακή φώκια αυτός ο τρόπος παρακολούθησης, ο οποίος θεωρείται ακόμη πιο αποτελεσματικός από τη μέθοδο παρακολούθησης μέσω δορυφόρου, που χρησιμοποίησε, επίσης για πρώτη φορά, η MOm στην περίπτωση του «Δημήτρη» το 2004.

Κλείνοντας φέτος 20 χρόνια δράσης, η MOm, μέσα από την ιστορία της Βικτώριας στέλνει το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα: η Mοnachus monachus μπορεί να επιβιώσει έχοντας στο πλευρό της όλους εμάς, Συμμάχους. Καλό ταξίδι Βικτώρια!

Η διάσωση της Βικτώριας και μέρος της περίθαλψης πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του προγράμματος LIFE - ΦΥΣΗ «ΜΟFI».

Η Τράπεζα Πειραιώς στάθηκε για άλλη μια φορά, πιστός συνοδοιπόρος στον αγώνα για την επιβίωση της Μεσογειακής φώκιας, υποστηρίζοντας ηθικά και πρακτικά το πρόγραμμα της περίθαλψης και επανένταξης της Βικτώριας, μέσα στα πλαίσια της Κοινωνικής Ευθύνης του Ομίλου Πειραιώς.

Από την mom

Ελαιώνας - Οι 4 κραυγαλέες ανακρίβειες και οι 3 εκκωφαντικές σιωπές του Νικήτα Κακλαμάνη

To δελτίο τύπου του Κακλαμάνη και η απάντηση της επιτροπής

Αθήνα 19-02-2008

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Επιχειρώντας να καλύψει ο Νικήτας Κακλαμάνης την απαράδεκτη σύμβαση μεταξύ ΔΑ και ΠΑΕ ΠΑΟ, που εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, κατέφυγε σε 4 κραυγαλέες ανακρίβειες:

1. «το κόστος κατασκευής του γηπέδου (ως κεφάλαιο επένδυσης) είναι 99,7 εκατ ευρώ» (σημείο ΙV). Αντίθετα, το κόστος κατασκευής χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κόστος χρηματοδότησης:

• στο αρχικό μνημόνιο ΔΑ και ΠΑΕ ΠΑΟ (30.08.2005) ανέρχεται σε 53,4 εκατ ευρώ
• στο συμπληρωματικό μνημόνιο ΔΑ και ΠΑΕ ΠΑΟ (26.09.2006) με βάση το οποίο συντάχθηκε η Σύμβαση της 09.10.2006, ανέρχεται σε 82,0 εκατ ευρώ περιλαμβανομένων των μελετών, των εγκαταστάσεων του ερασιτέχνη (που αναιτιολόγητα ο ΔΑ να τις θεωρεί σαν ειδική επιτυχία της νέας Σύμβασης) και των τόκων της κατασκευαστικής περιόδου

Μάλιστα τα ποσά αυτά υπόκεινται στην έκπτωση, η οποία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω του προβλεπομένου διεθνούς διαγωνισμού. Επισημαίνουμε επίσης ότι τα μνημόνια αυτά θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος της παρούσας Σύμβασης και δεν τροποποιούνται, έχουν δε εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο

Το υπετιμολογημένο ποσό που αποδέχεται ο Νικήτας Κακλαμάνης, δεν έχει καμμιά τεκμηρίωση προκύπτει καταφανώς αυθαίρετα και πιθανόν οφείλεται στο ότι ο κατασκευαστής του γηπέδου, όμιλος ΑΚΤΩΡ συμφερόντων ΜΠΟΜΠΟΛΑ, επελέγη με απ’ ευθείας ανάθεση, μια και ο διαγωνισμός που προβλεπόταν στη Σύμβαση της 09.10.2006 καταργήθηκε, με τη νέα Σύμβαση.

2. «Ο ΔΑ κερδίζει ποσό 5 εκατ σε σημερινές αξίες» (σημείο IV)

Αντίθετα ο ΔΑ καταβάλλει συνολικά σε 35 χρόνια 192,5 εκατ ευρώ στην ΠΑΕ, με τα μορφή της απαλλαγής την ΠΑΕ από την καταβολή μισθωμάτων.

Με δεδομένο το προαναφερθέν κόστος κατασκευής και λαμβάνοντας υπόψη τους τόκους (περίοδος αποπληρωμής 25 χρόνια επιτόκιο 4,2%) το συνολικό ποσό που θα όφειλε να καταβληθεί στην ΠΑΕ, καθώς η τελευταία αναλαμβάνει την κατασκευή του γηπέδου, μαζί με τους τόκους, ανέρχεται σε περίπου

• 82 εκατ ευρώ σύμφωνα με το αρχικό μνημόνιο ΔΑ και ΠΑΕ ΠΑΟ (30.08.2005)
• 125 εκατ ευρώ σύμφωνα με το συμπληρωματικό μνημόνιο ΔΑ και ΠΑΕ ΠΑΟ (26.09.2006)

Προφανώς λοιπόν ο ΔΑ όχι μόνον δεν κερδίζει αλλά ζημιώνεται τεράστιο ποσό τάξεως 70 είτε ακόμη και 110 εκατ ευρώ.

Επισημαίνουμε δε ότι στα 25 χρόνια η απαλλαγή της ΠΑΕ από καταβολή μισθωμάτων είναι 125 εκατ ευρώ. Άρα ό,τι χρήματα πληρώνει ο ΔΑ στην ΠΑΕ πέραν αυτών είναι, όπως λέει ο λαός μας, «κερατιάτικα»

3. «οι θέσεις στάθμευσης κατασκευάζονται με δαπάνες της ΠΑΕ και περιέρχονται άμεσα στην ιδιοκτησία του ΔΑ» (σημείο ΙΙΙ)

Ξεχνιέται όμως ότι την εκμετάλλευση των θέσεων στάθμευσης την έχει η ίδια η ΠΑΕ και μάλιστα για το σύνολο του χρόνου μίσθωσης, δηλαδή για 49 χρόνια (βλ παρ 3.6 σελ 5 νέας Σύμβασης). Άρα ο ΔΑ παραχωρεί στην ΠΑΕ χώρο για να φτιάξει τα parking, χώρο τον οποίο ο ίδιος ο ΔΑ έχει αγοράσει, και επιπροσθέτως ο ΔΑ δεν έχει ούτε το παραμικρό έσοδο από αυτά (τα parking θεωρούνται μάλιστα το πιο κερδοφόρο τμήμα της επένδυσης από τη διεθνή εμπειρία τέτοιων συγκροτημάτων).

Αυτό κατά τον κοινό νου είναι επωφελής ή επιζήμια για το ΔΑ ρύθμιση;

4. «Ο ΔΑ Αθηναίων δεν καταβάλλει ούτε 1 ευρώ» (σημείο I)

Ξεχνιέται όμως ότι ο ΔΑ επί 37 χρόνια δεν εισπράττει παρά 2 εκατ ευρώ συνολικά από την ΠΑΕ, ενώ ταυτόχρονα πληρώνει:

• Την αγορά του οικοπέδου, ύψους 20,3 εκατ ευρώ πλέον των τόκων (για 35 χρόνια) που είναι περίπου 14 εκατ ευρώ
• Την αποζημίωση του «ερασιτέχνη» ΠΑΟ, που σε διάστημα 37 χρόνων ανέρχεται σε 49 εκατ ευρώ πλέον τόκων 25 εκατ ευρώ

Συνολική ζημία για το ΔΑ άνω των 106 εκατ ευρώ (20,3 + 14+ 49+ 25-2 =106). Ο ΔΑ πνίγεται στα δάνεια και εκ των πραγμάτων ακυρώνεται κάθε δυνατότητα κοινωνικής και περιβαλλοντικής πολιτικής.

Παράλληλα ο Νικήτας Κακλαμάνης σιωπά για τα άλλα τρία μεγάλα ζητήματα που έθεσε η Επιτροπή μας:

1. Γιατί, ενώ το τμήμα γηπέδου μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο είναι 40 στρέμματα παραδίνονται στην ΠΑΕ ΠΑΟ 97 στρέμματα; Γιατί δεν δίνεται στη δημοσιότητα το master plan; Μήπως γιατί θα αποδειχθεί ότι το υψηλό πράσινο εκμηδενίζεται;
2. Γιατί η εκκαθάριση των εισιτηρίων, από τα οποία το 15% θα εισπράττει ο ΔΑ (μετά θα αφαιρείται η απαλλαγή της ΠΑΕ), επιτρέπεται να γίνεται στη χαμηλή τιμή που μπορεί να πουλά η ΠΑΕ στον operator; Γιατί δεν καθορίζεται με σαφήνεια ότι η εκκαθάριση πρέπει να γίνεται στην τιμή που πληρώνει ο φίλαθλος;
3. Γιατί δεν τέθηκε υπόψη των δικηγορικών γραφείων που γνωμοδότησαν, και βέβαια υπόψη της Νομικής Υπηρεσίας του ΔΑ που αγνοήθηκε, ότι η ΠΑΕ ΠΑΟ θα πάρει αντίτιμο για την κατασκευή του γηπέδου με τη μορφή της απαλλαγής από την καταβολή μισθωμάτων; Γιατί αφέθηκαν να γνωμοδοτήσουν θεωρώντας ότι η ΠΑΕ θα κατασκευάσει το γήπεδο με δικές της δαπάνες με μόνο αντάλλαγμα το δικαίωμα ονοματοδοσίας;

Η κριτική μας είναι τεκμηριωμένη, διαφανής, σαφής και στόχο έχει την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Στηρίζεται σε στοιχεία και δεδομένα, που καθένας μπορεί να ελέγξει.

Δεν έχουμε κακή πρόθεση όπως υπονοεί η ανακοίνωση του Νικήτα Κακλαμάνη. Δεν θέλουμε να θίξουμε κανέναν και αν αποδειχθεί ότι κάπου έχουμε λάθος θα το αναγνωρίσουμε δημόσια.

Αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ουδεμία ουσιαστική απάντηση -ίσως γιατί έχουμε δίκιο και δεν έχουμε λάθος.

Επιτροπή Πολιτών για την Διάσωση του Ελαιώνα

από το μπλογκ για την Διάσωση του Ελαιώνα

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο αΐλανθος...

Tου Τάκη Καμπύλη

Τον ξέρουμε τον αΐλανθο. Τον έχουμε ποδοπατήσει αμέτρητες φορές. Στα χωριά τον λένε και «βρωμούσα». Είναι (και) αυτό που –αδίστακτα– ονομάζουμε «παράσιτο». Εισβάλλει παντού, στα πρανή, στους κήπους, στα οικόπεδα ή στα χωράφια. Διώχνει γρήγορα όλα τα άλλα φυτά και επικρατεί. Κανείς δεν τον θέλει στα πόδια του. Κι όμως, ο αΐλανθος έχει μια μοναδική ιδιότητα: δεσμεύει 100 φορές μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα απ’ όσες δεσμεύουν τα φυτά που διώχνει.

Θα ήταν λοιπόν μια πρόταση, τώρα με την ιστορία («υστερία»;) για τις πράσινες στέγες, να γεμίσουμε τις αθηναϊκές πολυκατοικίες με «βρωμούσα»; Θα εκατονταπλασιάζαμε τις απορροφούμενες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και θα πατεντάραμε μια ελληνική πρόταση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Ας ελπίσουμε πως όχι. Στη χώρα του λιγνίτη ο αΐλανθος δεν θα είναι παρά μία έκπτωση, ένα ακόμη ατόπημα της (νέας) αντίληψης περί οικολογίας. Οπως και οι «πράσινες στέγες». Οχι επειδή δεν θα βοηθήσουν. Αλλά επειδή στην πόλη που έχασε την Πάρνηθα και αποδέχεται την εγκατάλειψη του Πεδίου του Αρεως και του λόφου του Στρέφη, ο κύριος στόχος δεν μπορεί να είναι η πράσινη ταράτσα. (Ισως μόνον ως επικοινωνιακή διαφυγή μπροστά στην αδυναμία να διεκδικηθούν και να αναδειχθούν οι μεγάλες ελεύθερες εκτάσεις της πόλης) .

Αλλωστε, η σχετική πρόταση έγινε περίπου όπως όλες: Χωρίς καμιά προετοιμασία για τα υπέρ και τα κατά. Ακόμη και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο –με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη τεχνογνωσία και πρακτική εμπειρία πάνω στο ζήτημα– αγνοήθηκε, αν και προσφέρθηκε! Μόνο σε κάποιες ταρατσούλες κτιρίων του δήμου Αθηναίων «τρέχουν» πιλοτικά προγράμματα σε συνεργασία αποκλειστικά με ιδιωτικές εταιρείες.

Περί μικροκλίματος

Το πρόβλημα της Αθήνας είναι διπλό: Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η ανάγκη πολιτικής λύσης.

Μέσα σε περίπου 30 χρόνια, η ατμοσφαιρική ρύπανση επειδεινώθηκε αν και τα μέτρα που κατά καιρούς υιοθετήθηκαν κόστισαν όσο δέκα ολυμπιάδες. Εκτός όμως από τις τιμές των ρυπαντών άλλαξαν κι άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, μετατοπίστηκε το ενδιαφέρον από την (επιστημονική αλλά και πολιτική) οικολογική σκέψη προς έναν περιβαλλοντικό ακτιβισμό – ενίοτε «προσκοπικής» αντίληψης. Οπως τεμαχίστηκε η Αθήνα δυσκολεύοντας κάθε προσπάθεια συνολικής ανάγνωσης των προβλημάτων της, έτσι τεμαχίστηκε και η αναζήτηση λύσεων στο μείζον ζήτημα. Μικρές εργολαβίες στη θέση μεγάλων έργων.

Οι πράσινες ταράτσες –διαμηνύεται από πολλές πλευρές– εφαρμόζονται σε πολλές χώρες με ιδιαίτερα αποτελέσματα. Μόνο που οι χώρες αυτές έχουν άλλο κλίμα (με βροχοπτώσεις και μεγάλη σχετική υγρασία) και άλλα προβλήματα, όχι πάντως φωτοχημικό νέφος.

Υποστηρίζεται, επίσης, πως οι πράσινες ταράτσες θα συμβάλουν στην αλλαγή του μικροκλίματος σε μία περιοχή (μερικών δεκάδων οικοδομικών τετραγώνων). Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Οτι θα βελτιώσουν τις ακραίες τιμές της θερμοκρασίας (ιδίως το καλοκαίρι).

Πόσο; Και πόσες ταράτσες χρειάζεται να πρασινίσουν;

Η Μαρία Παπαφωτίου (λέκτορας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο) εξηγεί ότι απαιτείται περίπου μια έκταση 10 - 20 στρεμμάτων, ήτοι όλες οι ταράτσες 200 πολυκατοικιών (που συνορεύουν μεταξύ τους). Η ίδια θα σημειώσει πως –στη συγκεκριμένη περιοχή– θα λειτουργήσουν και εναντίον του θορύβου αλλά και στη μείωση της ορμής των έντονων βροχοπτώσεων (κυρίως αυτός είναι ο λόγος υιοθέτησης του μέτρου στον Καναδά και στη Γερμανία).

Ο Παναγιώτης Νεκτάριος (καθηγητής στο Γεωπονικό) εξηγεί ότι το ελληνικό πείραμα, αν γίνει, χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία: «Πρώτο πρόβλημα είναι το νερό. Σε μια πόλη όπου όλα δείχνουν ένα άνυδρο μέλλον θα χρειαστούν ειδικές λύσεις. Είχαμε προτείνει να χρησιμοποιηθούν τα νερά από την Ψυττάλεια αλλά μας είπαν ότι είναι ανέφικτη η δημιουργία δικτύου. Χρειάζεται επίσης προσοχή στην επιλογή των φυτών, ώστε να μην απαιτείται ούτε μεγάλη ποσότητα νερού ούτε βέβαια η χρήση λιπασμάτων και χημικών που θα επιβαρύνουν το αστικό και το θαλάσσιο περιβάλλον. Υπάρχουν τέτοια φυτά, στη Γεωπονική έχουμε έτοιμες προτάσεις και εναλλακτικές λύσεις από την ελληνική χλωρίδα».

Ποια είναι τα δύσκολα;

Οι ταρατσόκηποι είναι συνήθως τριών ειδών. Οι εκτατικοί, οι ημιεκτατικοί και οι εντατικοί. Οι τελευταίοι είναι και οι πιο αποτελεσματικοί αφού μπορούν να «σηκώσουν» ολόκληρα δέντρα. Ωστόσο, είναι απαγορευτικοί από πλευράς υποδομών. Το χώμα πρέπει να έχει βάθος μεγαλύτερο των 60 - 80 εκατοστών και πολλές πολυκατοικίες της Αθήνας δεν είναι στατικά έτοιμες για ένα τέτοιο βάρος. Αντίθετα, οι εκτατικοί μπορούν να φιλοξενηθούν πιο εύκολα αρκεί να καλυφθούν με γκαζόν ή μικρά αρωματικά φυτά. Ωστόσο, το πρόβλημα εδώ εντοπίζεται στο ότι τα περισσότερα από τα συγκεκριμένα είδη είναι μονοετή –αν και από το Γεωπονικό λένε πως υπάρχουν λύσεις.

Ωστόσο, δύσκολα θα βρεθεί ειδικός για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που θα στηριχθεί στους ταρατσόκηπους. Οπως σημειώνεται από πολλές πλευρές –και επί σειρά ετών– το πρόβλημα δημιουργείται από τα Ι.Χ. και την έλλειψη χώρων πάρκινγκ και η λύση του μόνον εκεί μπορεί να αναζητηθεί.

Γιατί, λοιπόν, όλο και πιο συχνά στα προβλήματα της πόλης επιλέγεται το «στρίβειν διά του αρραβώνος»;

Ο Λεωνίδας Λουλούδης (αντιπρύτανης στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο) είναι από τους πρώτους που στην Ελλάδα ασχολήθηκαν με την πολιτική οικολογία. Παρατηρεί όλο και πιο συχνά πως προκρίνονται πλέον για τα οικολογικά προβλήματα «εξατομικευμένες λύσεις που λειτουργούν ως καταφύγιο στην απουσία κεντρικών επιλογών και συνολικών λύσεων».

Η πολιτική οικολογία αναδείκνυε πάντα την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων στο πλαίσιο της κινητοποίησης μιας κοινωνίας. Κάθε πρόβλημα δεν είχε μόνο τους χαμένους αλλά και τους κερδισμένους. Η ρύπανση είναι και οικονομικό κέρδος για πολλούς. Και, επομένως, οι λύσεις δεν μπορούν να αναζητηθούν ούτε σε παραδοσιακούς φυσιολατρισμούς ούτε, όπως λέει ο Λεωνίδας Λουλούδης, σε «μία light περιβαλλοντολογία. Το (σύμφωνα με την πολιτική οικολογία) ατομικό κόστος όλο και πιο συχνά αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως ελέυθερη προσωπική επιλογή». Κάτι σαν φιλανθρωπία στην (μετα)εποχή του Κράτους Πρόνοιας.

Ευκολα, λοιπόν, μπορούμε να απεραντολογούμε για κίνητρα αναδάσωσης της ταράτασας μας αλλά η συζήτηση π.χ. για τα διόδια στο κέντρο της πόλης ή για τη διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού ολοκληρώνεται πάντα πριν από το «διά ταύτα».

«Είναι καλή εικόνα, λέει ο Λ. Λουλούδης, μερικές πράσινες στέγες στα Πατήσια. Διότι θα είναι μία μορφή μόνιμης διαμαρτυρίας, μία ένσταση στην έλλειψη ενός νέου σχεδιασμού της πόλης που έχει ήδη τσιμεντοποιήσει τα Μεσόγεια. Αλλά δεν θα είναι τίποτε περισσότερο».

Η Αθήνα έχει την ικανότητα (που την κάνει θνησιγενή ως πόλη –όχι ως σύνολο ατόμων και οικοδομών– να αμφισβητεί τη μνήμη της. Αντί να θεραπεύσουμε αυτό που ζήσαμε το καλοκαίρι, ονερευόμαστε μικρές –γιατί όχι και «βιολογικές»– Πάρνηθες στις ταράτσες μας. Ξεχάσαμε το κοινό δημόσιο περιαστικό πράσινο. Ζήτω στα (μικροϊδιόκτητα) τετραγωνικά πάνω από το κεφάλι μας.

Από Ενστάσεις & Καθημερινή

Δράση για τον Κορινθιακό

(κάντε κλικ για μεγένθυση)

Οι ενεργοί πολίτες συντονίζουν τη δράση τους
για τη σωτηρία του Κορινθιακού

Για όλους εμάς, που έχουμε συνδέσει τη ζωή μας με τις περιοχές γύρω από τον Κορινθιακό κόλπο, το 2008 ήρθε χωρίς να έχει γίνει καμία θεσμική παρέμβαση για τα χρόνια προβλήματα της θάλασσάς μας. Για μια ακόμη χρονιά το πάγιο αίτημα των παράκτιων δήμων για το σταμάτημα της υπεραλίευσης με τα συρόμενα εργαλεία, δεν ικανοποιήθηκε και από αυτήν την κυβέρνηση. Την ίδια τύχη είχε και το αίτημα φορέων, συλλόγων, συνδέσμου ΟΤΑ, διεθνών οργανώσεων κ.λ.π. προς το Υπ. Γεωργικής Ανάπτυξης για την δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου στον Κορινθιακό, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 1967/2006, που υποχρεώνει την Ελλάδα να δηλώσει θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές και τους φορείς διαχείρισής τους, έως την 31/12/2007.

Εκείνο, όμως, που κάνει εξαιρετικά κρίσιμη την κατάσταση, σήμερα, είναι μια σειρά από νέες δραστηριότητες, με βαριές επιπτώσεις στο οικοσύστημα και, κατ’ επέκταση, στην ίδια την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, που σχεδιάζονται και αναπτύσσονται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Δραστηριότητες που υλοποιούνται και στις παράκτιες περιοχές, αλλά και στη εγγύς ενδοχώρα της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, με άμεση επίδραση στο θαλάσσιο περιβάλλον και την ποιότητα της ατμόσφαιρας της ευρύτερης περιοχής του Κορινθιακού.

Ποιο είναι το σημερινό και το αυριανό πρόσωπο της περιοχής
Τα παλιά προβλήματα παραμένουν και οξύνονται

* Οι εγκαταστάσεις της αλουμίνας και του αλουμινίου, στον κόλπο της Αντίκυρας, συνεχίζουν τη λειτουργία τους παράγοντας 750.000 τόνους κόκκινης λάσπης το χρόνο. Αυτή, κατά το μέρος που θα συνεχίσει να αποτίθεται στη θάλασσα, θα μεγεθύνει το χρόνιο πρόβλημα της αλλοίωσης τεράστιων εκτάσεων του βυθού του Κορινθιακού, ενώ θα συνεχίζουν τα βαρέα μέταλλα να μπαίνουν στην τροφική αλυσίδα.

* Η υπεραλίευση, ειδικά με τα συρόμενα εργαλεία, έχει συμπιέσει ασφυκτικά την αλιευτική δραστηριότητα των επαγγελματιών της περιοχής και έχει κάνει δυσοίωνο το μέλλον της.

* Οι αμμοληψίες και η ανεξέλεγκτη διάθεση αστικών και βιομηχανικών λυμάτων υποβαθμίζουν την ποιότητα του νερού και αλλοιώνουν το φυσικό παράκτιο περιβάλλον.

* Συνεχίζει να λειτουργεί το εμπορικό λιμάνι της Θίσβης, χωρίς καμία αδειοδότηση και συμμόρφωση στους εθνικούς και κοινοτικούς κανονισμούς.

* Ακριβώς δίπλα, λειτουργεί η "Σωληνουργεία Κορίνθου", σε έκταση της Βιομηχανικής περιοχής Θίσβης, που ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να μην έχει υλοποιήσει κανένα από τα έργα υποδομής της περιβαλλοντικής αδειοδότησής της του 2004.

* Στη νότια ακτή, η νέα χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής και οι κατασκευαστικές εταιρείες έρχονται να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό, έχοντας σαν μοναδικό στόχο την μετατροπή του τόπου σε χώρο εξοχικής κατοικίας, βάσει του πολύ κερδοφόρου μοντέλου της εκτατικής αστικοποίησης.

Νέες τεράστιες ενεργειακές και βιομηχανικές επενδύσεις σε Αντίκυρα και Θίσβη

Στον κόλπο της Αντίκυρας είναι έτοιμη να λειτουργήσει μία νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 334 MW και σχεδιάζεται και δεύτερη 412 MW, με φυσικό αέριο. Επιδιώκεται να κατασκευαστεί και τρίτη μονάδα 600 MW, με καύσιμο λιθάνθρακα. Ποιές θα είναι οι συνέπειες; Προσθήκη τεράστιων ποσοτήτων αέριων ρύπων (υπεύθυνων για το φαινόμενο του θερμοκηπίου), ιπτάμενη τέφρα με βαρέα και ραδιενεργά μέταλλα, 250.000 τόνοι το χρόνο τέφρας και γύψου για τοπική απόθεση, μόνιμη επιφανειακή απόθεση 750.000 τόνων άνθρακα, υπερθέρμανση τεράστιων ποσοτήτων θαλασσινού νερού για τη ψύξη των εγκαταστάσεων, νέες τεράστιες λιμενικές εγκαταστάσεις, πολλαπλασιασμός των θαλάσσιων μεταφορών από "καρβουνάδικα", χωρητικότητας 40.000 έως 120.000 τόνων.

Η κόκκινη λάσπη του εργοστασίου αλουμίνας θα αποτίθεται σταδιακά στη ξηρά. Καθώς δεν έχει εξασφαλιστεί η διάθεσή της, θα έχουμε το φαινόμενο του κόκκινου νέφους και, στην πράξη, θα έχει μεταφερθεί το πρόβλημα από τη θάλασσα στον αέρα. Αναμένεται και η μερική συνέχιση της λειτουργίας της μονάδας μαζούτ υψηλής περιεκτικότητας σε θείο.

Υλοποιείται σχέδιο πλήρους βιομηχανοποίησης της Βοιωτίας που, ουσιαστικά σημαίνει την ενοποίηση του βιομηχανικού χώρου Χαλκίδας - Οινοφύτων - Θήβας με τη βιομηχανική περιοχή Θίσβης και με ένα ασφυκτικά διογκωμένο βιομηχανικό πόλο στην Αντίκυρα. Αυτό σημαίνει, εκτός των άλλων, πλήρη αποκοπή της Βοιωτίας από τον Κορινθιακό.

Στη βιομηχανική περιοχή της Θίσβης σχεδιάζεται μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 420 MW, με φυσικό αέριο και εγκατάσταση νέων βιομηχανικών μονάδων, ορισμένες από τις οποίες ενοχοποιούνται για τη ρύπανση του Ασωπού με το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο.

Η επέκταση του παράνομου λιμανιού της Θίσβης, η κατασκευή τεράστιου οδικού δικτύου Θήβας - Θίσβης και εμπορικής σιδηροδρομικής γραμμής Οινοφύτων - Θίσβης προϊδεάζει για το μέγεθος των νέων θαλάσσιων μεταφορών, διαμέσου του Κορινθιακού κόλπου.

Οργασμός ενεργειακών δραστηριοτήτων στην ευρύτερη περιοχή

* Στην Αιτωλοακαρνανία, με τη μόνιμη απειλή του τεράστιου περιβαλλοντικού εγκλήματος της εκτροπής του Αχελώου, σχεδιάζεται μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 600 MW, με λιθάνθρακα.

* Στη Βοιωτία σχεδιάζονται, και κάποιες έχουν αρχίσει να υλοποιούνται, άλλες 6 μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, με φυσικό αέριο, συνολικής ισχύος 1.690 MW.

* 'Ολα αυτά, μέσα σε ένα γενικό οργασμό κατασκευής σε όλη την Ελλάδα μονάδων, από εταιρείες που ελέγχουν το χώρο της ενέργειας στην Ευρώπη, και ο στόχος τους δεν είναι να ηλεκτροδοτήσουν τον τόπο μας ή έστω τη χώρα, αλλά να "παίξουν" στην τεράστια αγορά της Ν.Α. Ευρώπης, στηρίζοντας την πρακτική της συνεχούς δημιουργίας αναγκών. 'Οπου, λοιπόν, βρίσκουν "μπόσικες" τις τοπικές κοινωνίες, σχεδιάζουν μονάδες σείοντας τον μπαμπούλα του black-out... Παίζουν όμως εν ου παικτοίς. Γιατί στο τέλος οι μόνοι χαμένοι θα είμαστε εμείς.

Τι σημαίνουν όλα αυτά

Ο Κορινθιακός έχει βρεθεί στη μέγγενη ενός ενεργειακού και βιομηχανικού κλοιού, που απειλεί να του προκαλέσει ασφυξία. Οδηγείται σε μια βίαιη αλλοίωση της φυσικής και παραγωγικής φυσιογνωμίας του. Συμπιέζονται οι τομείς της ήπιας παραγωγικής και αναπτυξιακής δραστηριότητας (γεωργικής, τουριστικής, αλιευτικής, κτηνοτροφικής), κάτω από το βάρος μιας επιβαλλόμενης "ανάπτυξης", ξένης προς τα πραγματικά, μακροπρόθεσμα συμφέροντα των τοπικών μας κοινωνιών. Μιας "ανάπτυξης" που διαστρεβλώνει την αειφορία σε αει-χρηματο-φορία.

Αντιστεκόμαστε σε κάθε νέα ρυπογόνα δραστηριότητα, γιατί:

* Θέλουμε τον Κορινθιακό πηγή ζωής και αξιοποιήσιμο συστατικό μιας βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής μας.

* Είμαστε αντίθετοι στην υπερσυγκέντρωση και το γιγαντισμό των εγκαταστάσεων, για χάρη της εξυπηρέτησης της υδροκέφαλης πρωτεύουσας και του εύκολου κέρδους.

* Δεν δεχόμαστε τη λογική ότι για να ζήσει μια περιοχή πρέπει να καταστραφεί μια άλλη.

* Απορρίπτουμε το ενεργειακό μοντέλο της υπερπαραγωγής και υπερκατανάλωσης. Δίνουμε τεράστια σημασία σε πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, στη βελτίωση των παλιών ρυπογόνων μονάδων και την ελαχιστοποίηση των εισαγωγών ορυκτών καυσίμων. Υιοθετούμε την ανάγκη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με έμφαση στην ικανοποίηση τοπικών αναγκών, που δεν θα δημιουργούν νέα περιβαλλοντικά προβλήματα.

* Διεκδικούμε ενεργό συμμετοχή σε έναν ουσιαστικό χωροταξικό σχεδιασμό και όχι παθητικό ρόλο σε από τα πάνω σχεδιασμούς, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να νομιμοποιούν την επιχειρηματική ασυδοσία.

Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους, θεωρήσαμε αναγκαίο, σε αυτό το οριακό σημείο που βρισκόμαστε, να ενώσουμε τις δυνάμεις των ενεργών πολιτών και να συντονίσουμε το βήμα μας σε μια κοινή δράση για το μέλλον αυτής της περιοχής. Για να μπορέσουμε να δώσουμε, με καθαρό και αποφασιστικό τρόπο, το στίγμα των πραγματικών διαθέσεων των τοπικών κοινωνιών μας.

Η Ιστορία μας έχει διδάξει ότι τα πράγματα αλλάζουν όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να δράσουν. Όταν θέτουμε στόχους και αγωνιζόμαστε οργανωμένα και μαζικά, τους πετυχαίνουμε. Θυμηθείτε το 1978, όταν και πάλι ο Κορινθιακός περνούσε δύσκολες ώρες. Σχεδιαζόταν τότε να εγκατασταθούν εδώ αρκετές ρυπογόνες βιομηχανίες, αλλά οι συντονισμένες προσπάθειες συλλόγων και πολιτών έπεισαν την πολιτεία και απέτρεψαν την καταστροφή.

Το ποίημα του Τάκη Μιχόπουλου, που μοιράστηκε στον Ελαιώνα Αιγιαλείας τον Ιούνιο του 1978 και έγινε σημαία του επιτυχημένου αγώνα που δόθηκε τότε για τη σωτηρία του Κορινθιακού, είναι πάλι επίκαιρο και δείχνει το δρόμο.

Μποδάτε τους!

Το γαλανό σκοτώνουν
ξάγναντο στην αυλή μας
Σκοτώνουν τ' άχραντο νερό
παίζουνε τη ζωή μας.

Μποδάτε τους!

Μποδάτε τ' ασυλλόιστο
που πάει να πέσει ασκέρι
Μποδάτε το που σύγνεφο
θανατερό θα φέρει.
28.1.2008
Επιτροπή φορέων και κατοίκων Δεσφίνας (ν. Φωκίδας)
Κινήσεις πολιτών και φορείς του ν. Αχαΐας
Ομοσπονδία οικολογικών οργανώσεων Κορινθιακού κόλπου, "ΑΛΚΥΩΝ"
Παναιτωλοακαρνανικό μέτωπο για το περιβάλλον
Πρωτοβουλία για τη σωτηρία του Κορινθιακού (ν. Κορινθίας)
Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον

www.korinthiakos.net
"Δίκτυο Πληροφόρησης"
Τ.Θ. 20414, 330 52 ΓΑΛΑΞΕΙΔΙ
τηλ. 22650.42266, κιν. 6948.851958
pliroforisi(παπάκι)pliroforisi.gr