Ανακύκλωση, πράξη πολυτελείας. Περιβάλλον, θέμα δευτερεύον

Από "Ροΐδη Εμμονές"

κουπίδια παντού. Οι παράνομες χωματερές είναι λίγο περισσότερες ή λιγότερες από 1500. Εστίες μόλυνσης αλλά και χώρος αποθήκευσης πολύτιμων –για χρήση- υλικών που πετιούνται ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς όφελός μας, προς όφελος όλων. Στη διαχείριση απορριμμάτων παραμένουμε ουραγοί στο πολιτισμένο κόσμο. Γιατί; Σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο διαθέτουμε (2939/ 3-8-2001). Βλέπουμε τις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες να έχουν καταφέρει να διεισδύσουν την πρακτική αυτή στη συνείδηση της πλειονότητας των κατοίκων τους. Δηλαδή και σε αυτό τον τόσο κρίσιμο κι ευαίσθητο, για το μέλλον μας, τομέα υστερούμε. Η πρακτική του επίσημου κράτους, και κατ’ επέκταση των κυβερνώντων και· δυστυχώς της πλειοψηφίας του κόσμου, θεωρεί αυτό το ζήτημα της ανακύκλωσης, Θέμα Δευτερεύον.

Κρίμα.

Κρίμα γιατί η διαχείριση των σκουπιδιών, η καθαριότητα, η ανακύκλωση, είναι το πλέον έγκυρο του πολιτισμού βαρόμετρο. Εικόνες με ξεχειλισμένους κάδους, μπάζα εδώ και εκεί στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας, δεν είναι κολακευτικές. Αυτό δεν είναι δείγμα πολιτισμού. Όχι, είναι ακριβώς το αντίθετο. Μας αρέσει δε μας αρέσει. Είναι ΤΟ (αβίαστο) συμπέρασμα.

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξεπεράσει το 45% των απορριμμάτων το οποίο ανακυκλώνεται, το μέσο 33% που ήταν πριν μερικά χρόνια έχει ξεπεραστεί προ πολλού κι εμείς σήμερα, εν έτει 2008 βρισκόμαστε μόλις στο 10-12% (αν δεν έχουμε μαγειρέψει ΚΑΙ αυτά τα στοιχεία). Πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Ευρώπη των 25 μας κατατάσσει στη δεύτερη χειρότερη θέση (με πρώτη την Πολωνία).

Μια πόλη τόσων εκατομμυρίων όπως η Αθήνα προσφέρει συνεχώς φιλί της ζωής στη χωματερή της Φυλής (ναι, το λογοπαίγνιο μας μάρανε), ο ΧΥΤΑ. Αυτός που η χάρη του έφτασε ακόμη και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Τι ντροπή!…

Σκεφτείτε ότι δεν πάνε όλα στη Φυλής, στη Κερατέα ή στο Γραμματικό, αλλά ΚΑΙ αλλού, σε μέρη αδιευκρίνιστα, παράνομα. Ποιος ξέρει ποιες πλαγιές και ποια σπλάχνα της Αττικής γής θάβουν μέσα τους, τους γνωστούς «παράνομους», αλλά ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους. Η λέξη «αίσχος» είναι ανήμπορη να εκφράσει τη πραγματικότητα.

Τι κι αν τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας για τη πενταετία 2000 - 2005 λένε ότι ξέσπασαν 3.941 πυρκαγιές σε χωματερές και κατέκαψαν περίπου 18.000 στρέμματα αγροτοδασικών εκτάσεων. Τι κι αν από τη φωτιά των σκουπιδιών εκλύονται στην ατμόσφαιρα διοξίνες και άλλες επικίνδυνες τοξικές ουσίες. Ψιλά γράμματα θολά ανάμεσα σε τόσους γραμματιζούμενους που διοικούν, ανάμεσα σε τόσους πνευματικούς ταγούς, ανάμεσα σε τόσους ξερόλες επί παντός επιστητού που ζουν και αναπνέουν σκατά (pardon me), και ζουν σε αυτή τη χώρα που το σκουπίδι τείνει να γίνει σημαία, σήμα κατατεθέν.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ «λέει» έχει θέσει ως στόχο την εξάλειψή (των χωματερών) τους ως το τέλος του 2008 - διαφορετικά ο πέλεκυς της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πέσει βαρύς. Οι ειδικοί έχουν άλλη γνώμη· λένε ότι δεν είναι εφικτός, καθώς ως τότε δεν θα έχουν αποπερατωθεί τα έργα διαχείρισης στερεών αποβλήτων.

Τι σημασία έχει αν ο πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης (ΟΕΑ), κ. Φίλιππος Κυρκίτσος, ισχυρίζεται ότι ενώ το Προεδρικό Διάταγμα για τη δημιουργία του αναγκαίου Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων, είναι έτοιμο εδώ και πέντε (5!!!) χρόνια ΔΕΝ προχωρά. Προσέξτε, πρόκειται για τον αναγκαίο οργανισμό που θα παρακολουθεί και θα οργανώνει όλα τα θέματα σχετικά με την ανακύκλωση και την εναλλακτική διαχείριση στην Ελλάδα. Μάλιστα, ΜΟΝΟ πέντε χρόνια περιμένουμε. Κάποιος αρμόδιος που να κοκκινίζει, υπάρχει;

Για την εναλλακτική διαχείριση των Αποβλήτων από Κατεδαφίσεις, Εκσκαφές και Οικοδομές (τα μπάζα). ΚΑΙ για αυτά δεν έχει τεθεί σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα…

Δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί κάνουν τον κόπο και «εκδίδουν» ΠΔ αφού δεν υπάρχει κανείς σε αυτό τον τόπο να ασχοληθεί σοβαρά. Τι κι αν καταγγέλλει (και πάλι) ο κ. Φίλιππος Κυρκίτσος ότι …«Τα μπάζα, που ξεπερνούν τα 5.500.000 τόνους ετησίως, συνεχίζουν να καταλήγουν ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον ή να γεμίζουν τους ακριβούς μας ΧΥΤΑ και να δημιουργούν σοβαρά περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, χρεώνοντας το μέλλον για τη διαχείρισή τους»

Συγνώμη που δεν έχω το χρόνο να συνεχίσω αυτό το θέμα. Ξέρετε, χρειάζονται ακόμη μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις για να «τελειώσει». Δεν αποκλείω, μία μέρα, οι λέξεις αυτές, να βρεθούν σε μία από τις τόσες παράνομες χωματερές.

Δεν το αποκλείω καθόλου.

.

ρο