Το Υπουργείο Ανάπτυξης «καίει» 317.000 στρέμματα πυκνού δάσους στη Β. Χαλκιδική

Ωμή παρέμβαση του Υπουργείου στο Χωροταξικό Σχέδιο των Δήμων της Β. Χαλκιδικής απαιτει να χαρακτηριστούν τα δάση «μεταλλείο»!
30 Ioυλίου 2007«Η προστασία των δασών αποτελεί απόλυτη προτεραιότητά της Κυβέρνησής μας», δήλωνε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός. Την ίδια στιγμή, μακρυά από τη δημοσιότητα, η Κυβέρνηση ενεργούσε για να άρει τη συνταγματική προστασία από ένα μοναδικό παρθένο δάσος στη Χαλκιδική προκειμένου να μετατραπεί σε μεταλλείο από Καναδική εταιρεία. Οι λεπτομέρειες για αυτό το λαμπρό παράδειγμα πολιτικής υποκρισίας έχουν ως εξής:
317.000 στρέμματα πυκνών δάσων και δασικών εκτάσεων στη ΒΑ Χαλκιδική, με δασοκάλυψη 95%, είναι χαρακτηρισμένα ως «Οριστικές Παραχωρήσεις Μεταλλείων» και ανήκουν στην εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Μέτοχοι της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ είναι κατά 95% η Καναδική EUROPEAN GOLDFIELDS και κατά 5% η ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ.
Τα δάση αυτά είναι τα πλουσιότερα της Χαλκιδικής και, σύμφωνα με τις μελέτες του ΙΓΜΕ, περιέχουν τις μεγαλύτερες ποσότητες πόσιμου νερού σε όλο το Νομό. Λόγω της υψηλής οικολογικής τους αξίας 100.000 στρέμματα από αυτά περιλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα NATURA 2000. Είναι όμως χαρακτηρισμένα ως «μεταλλευτικές περιοχές», ενώ 45.000 στρέμματα – που περιλαμβάνουν και τμήμα της περιοχής NATURA – είναι θεσμοθετημένες βιομηχανικές περιοχές (ΒΙΠΕ) υψηλής όχλησης!

Και ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα τα δάση προστατεύονται ή υποτίθεται ότι προστατεύονται, στη ΒΑ Χαλκιδική η προστασία του δάσους …απαγορεύεται! Στη ρίζα αυτού του παραλογισμού βρίσκεται ο απαρχαιωμένος, αλλά ακόμα σε ισχύ, Μεταλλευτικός Κώδικας του 1973 που θεωρεί αυθαίρετα ότι κάθε εκμετάλλευση μεταλλείου είναι υπόθεση «εθνικής ωφελείας», μπροστά στην οποία όχι μόνο τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών αλλά ούτε η συνταγματική επιταγή της προστασίας του δάσους έχει ισχύ.
Η πολιτική αυτή που ακολουθείται πιστά από όλες τις Κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης και αποκλείει κάθε είδους ανάπτυξη έχει στοιχίσει τραγικά στους τρεις Δήμους της ΒΑ Χαλκιδικής, Σταγείρων-Ακάνθου, Παναγίας και Αρναίας που «μοιράζονται» τη Μεταλλευτική Ιδιοκτησία. Το βαρύτερο τίμημα σε υπανάπτυξη και υποβάθμιση του περιβάλλοντος έχει πληρώσει ο παραλιακός Δήμος Σταγείρων-Ακάνθου του οποίου ολόκληρο το βόρειο τμήμα – 170.000 στρέμματα, τα 2/3 της συνολικής του έκτασης, με ανάπτυγμα ακτών 75 χλμ στον κόλπο της Ιερισσού και το Στρυμονικό κόλπο – είναι μεταλλευτική περιοχή. Στη σύνταξη των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) των Δήμων, δηλαδή των χαρτών χρήσεων γης που θα καθορίσουν το μέλλον των Δήμων για τις επόμενες δεκαετίες, οι τρεις «μεταλλευτικοί» Δήμοι της Χαλκιδικής είδαν μια ευκαιρία να απαλλαγούν από το βρόγχο της Μεταλλευτικής Ιδιοκτησίας και να σχεδιάσουν τον τόπο τους όπως τον θέλουν αυτοί.
Στην πρόταση του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου για το ΓΠΣ, η οποία ψηφίσθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο στις 27 Μαρτίου 2007, 160.000 στρέμματα τoυ βόρειου τμήματος χαρακτηριζόταν «περιοχή προστασίας δάσους και δασικών εκτάσεων». Προτεινόταν επίσης η κατάργηση της ΒΙΠΕ Ολυμπιάδας και ο περιορισμός της ΒΙΠΕ Στρατωνίου στην περιοχή των υφιστάμενων Μεταλλευτικών Εγκαταστάσεων.
Το Υπουργείο Ανάπτυξης παρενέβη για να επαναφέρει το Δήμο …στην τάξη και τη νομιμότητα! Με το έγγραφο Δ7/9823/10.5.2007, δίνει εντολή στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας που είναι αρμόδια για τον έλεγχο και την έγκριση των ΓΠΣ να κάνει τις εξής αλλαγές στο ΓΠΣ του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου:

:: Η περιοχή «προστασίας δάσους» των 160.000 στρεμμάτων να χαρακτηρισθεί «περιοχή υπό καθεστώς παραχωρήσεων για μεταλλευτική χρήση».


:: Η παράκτια ζώνη των 75 χλμ. να χαρακτηρισθεί κι αυτή ως «περιοχή υπό καθεστώς παραχωρήσεων για μεταλλευτική χρήση».


:: Να διατηρηθούν ως έχουν οι ΒΙΠΕ υψηλής όχλησης Στρατωνίου και Ολυμπιάδας.


:: Να αποτυπωθούν στους χάρτες του ΓΠΣ όχι μόνο οι υφιστάμενες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις αλλά και οι μελλοντικές, όπως αυτές περιγράφονται στο εγκεκριμένο ήδη από το Υπ. Ανάπτυξης Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης (ΕΣΑ) των Μεταλλείων Κασσάνδρας της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.

Ανάλογες είναι οι εντολές του Υπ. Ανάπτυξης και για τα υπόλοιπα 150.000 στρέμματα πυκνού δάσους που περιλαμβάνονται στα ΓΠΣ των Δήμων Αρναίας και Παναγίας.
Όπως τονίζεται στο έγγραφο του Υπουργείου, η εκμετάλλευση των μεταλλείων χαρακτηρίζεται ως «δημόσιας ωφελείας» και, ως τέτοια, κατισχύει όλων των άλλων δραστηριοτήτων, ακόμα και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. «Προβλέπεται εκ του νόμου αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων εντός ή εκτός του χώρου του μεταλλείου για την εκμετάλλευση αυτού». Γι’αυτό «πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του ισχύοντος Μεταλλευτικού Κώδικα (Ν. 210/1973) προς αποφυγή δημιουργίας εμπλοκών σε περίπτωση αλληλεπίδρασης των χρήσεων γης με τις τυχόν μελλοντικές ή και ισχύουσες μεταλλευτικές δραστηριότητες στις εν λόγω περιοχές».

Σύμφωνα λοιπόν με το Υπουργείο ανάπτυξης, 170.000 στρέμματα στο Δήμο Σταγείρων-Ακάνθου και άλλα 150.000 στους Δήμους Παναγίας και Αρναίας, προορίζονται αποκλειστικά για μεταλλευτική χρήση και δεν επιτρέπεται σε αυτά όχι μόνο η χωροθέτηση άλλων δραστηριοτήτων, αλλά ούτε καν η προστασία του δάσους! Τα Δημοτικά Συμβούλια δεν έχουν απολύτως καμία δυνατότητα διαμόρφωσης του ΓΠΣ για αυτές τις περιοχές. Και όλα αυτά επειδή, «προς αποφυγή δημιουργίας εμπλοκών» πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα πιθανά εμπόδια ώστε να αναπτυχθεί ανενόχλητη η μεταλλευτική εκμετάλλευση. Το δάσος είναι απλά ένα «εμπόδιο»!
Το Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και η σχετική Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση/Αξιολόγηση έχουν ήδη λάβει την έγκριση της Κυβέρνησης και η διαδικασία αδειοδότησης προχωρά ερήμην της τοπικής κοινωνίας και παρά τη δηλωμένη αντίθεσή της.
Σύμφωνα με το ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ορίζεται ένα Πρόγραμμα Δράσης για τον Τουρισμό που θα αναπτυχθεί στην δεκαπενταετή Προγραμματική Περίοδο 2007-2022.
Κατά την αυτή χρονική περίοδο 2007-2025, στη ΒΑ Χαλκιδική θα αναπτυχθεί συνολικά το Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας, με εξόρυξη- εμπλουτισμό- μεταλλουργία 200 εκατ. τόνων μεταλλευμάτων και την παραγωγή 200 εκατ. τόνων τοξικών τελμάτων και 400 εκατ. τόνων τοξικών μεταλλευτικών στείρων. Στις υπάρχουσες Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου-Ολυμπιάδας προβλέπεται να προστεθεί το τερατώδες επιφανειακό μεταλλείο των Σκουριών και δύο νέα μεταλλευτικά συγκροτήματα στις περιοχές Σκουριών και Στρατωνίου, με εγκαταστάσεις εμπλουτισμού και φρύξης των μεταλλευμάτων, εργοστάσια παραγωγής θειϊκού οξέως και αρσενικού, και άλλα πολλά. Για τη ΒΑ Χαλκιδική η «ανάπτυξη» θα είναι αυτή και μόνο αυτή.
Έτσι, ενώ το τέλος της 15ετίας θα βρει την υπόλοιπη Eλλάδα με νέες τουριστικές υποδομές η ΒΑ Χαλκιδική θα έχει μεταβληθεί σε νεκρό τοπίο εγκαταλελειμμένων μεταλλευτικών συγκροτημάτων και χιλιάδων στρεμμάτων αποθέσεων τοξικών αποβλήτων. Το μοναδικό φυσικό της περιβάλλον θα έχει παραμορφωθεί ανεπανόρθωτα, τα πλούσια νερά της θα έχουν καταστραφεί και η ανεργία θα έχει εκτοξευθεί στα ύψη.

Όλα τα ανωτέρω είναι για το Υπουργείο Ανάπτυξης «δημόσιας ωφελείας» και «ιδιαιτέρως συμφέροντα για την Εθνική Οικονομία», αν και ο νόμος δεν προβλέπει δικαιώματα (royalties) του Δημοσίου και τελικά από την εκμετάλλευση των Μεταλλείων Κασσάνδρας το Κράτος δεν θα εισπράξει ούτε ένα ευρώ. Δεν είναι «δημόσιας ωφελείας» η διατήρηση του δασικού κεφαλαίου της χώρας, η προστασία των υδατικών πόρων, η υγεία των πολιτών.
Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα για τα αποτεφρωμένα δάση της χώρας μας, η Κυβέρνηση συναινεί στο ξεκοίλιασμα της Β. Χαλκιδικής και στον αφανισμό των δασών της προς όφελος μιας ιδιωτικής εταιρείας. Η ιστορία βέβαια των μεταλλείων της Χαλκιδικής δεν είναι καινούρια. Η τωρινή δικτατορική παρέμβαση προς όφελος του «επενδυτή» δείχνει ότι η παρούσα Κυβέρνηση ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με την προηγούμενη, που έστελνε μαζικά τους κατοίκους της περιοχής στη φυλακή επειδή τολμούσαν να υπερασπιστούν το περιβάλλον. Η κοινωνική αναταραχή στην περιοχή, με επίκεντρο αυτή τη φορά το μεταλλείο των Σκουριών, έχει πάρει σημαντικές διαστάσεις και η Κυβέρνηση θα κάνει τεράστιο λάθος αν την αγνοήσει. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ.

Περισσότερα:
http://www.antigold.gr/gr/default.asp

ΥΓ: Οι εικόνες είναι απ' το τριήμερο27-29 Ιουλίου "Σα τη Χαλκιδική δε θα ΄χει" στο δάσος των Σκουριών. Οι συναυλίες γίνονταν στον κρατήρα της επιφανειακής εξόρυξης. Μιας διαδικασίας που σταμάτησε προς το παρόν. Αλλά όπως φαίνεται το κράτος φροντίζει να μας υπενθυμίζει ότι ο κίνδυνος είναι πάντα παρών.