Thursday, July 5, 2007

O Δεκάλογος του Περιβάλλοντος

1. Να θεσπιστεί προληπτικός έλεγχος νομιμότητας από το Συμβούλιο της Επικρατείας των νομοσχεδίων και των κανονιστικών αποφάσεων που αφορούν άμεσα ή έμμεσα το φυσικό περιβάλλον.

2.Να ιδρυθεί Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πλούτου (δασών, δασικών εκτάσεων, αιγιαλού, παραλίας, ευαίσθητων οικοσυστημάτων), με αποστολή τη διατήρησή τους ως αγαθών κοινής χρήσης και την αποτροπή της καταστροφής τους από τις αυθαίρετες επεμβάσεις και από την εγκατάλειψη.

3. Να θεσπιστεί δικαίωμα του κάθε πολίτη, φορέα του δικαιώματος στο Περιβάλλον, να παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων σε δίκες για εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος.

4. Η εκτός σχεδίου δόμηση να καταστεί εξαιρετικό μέτρο, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, και να πάψει η δόμηση κάθε είδους να αποτελεί κανόνα στις εκτός σχεδίου περιοχές, οι οποίες αποτελούν πολύτιμο απόθεμα για την επιβίωση των σημερινών και των μελλοντικών γενεών. Να καταργηθούν άμεσα οι παρεκκλίσεις αρτιότητας κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων.

5. Να κυρωθούν αμέσως οι δασικοί χάρτες για όλη τη χώρα.

6. Να ιδρυθεί Ενιαία Υπηρεσία Κατεδάφισης Αυθαιρέτων όλων των κατηγοριών.

7. Να κατεδαφίζονται άμεσα τα αυθαίρετα που ανεγείρονται σε δάση, δασικές εκτάσεις, αιγιαλούς, ορεινά τοπία και ευαίσθητα οικοσυστήματα.

8. Να υπάρξει άμεση αυστηροποίηση των προβλεπόμενων στο Ν.1650 και στον Π.Κ. ποινών για πράξεις καταστροφής, ρύπανσης και υποβάθμισης του περιβάλλοντος και για εμπρησμό δασών - Επιβολή ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και πρόβλεψη επιβαρυντικών παραμέτρων σε περιπτώσεις υποτροπής και παράβασης καθήκοντος εκ μέρους υπευθύνων για την προστασία του περιβάλλοντος.

9. Να εισαχθεί ως παρεπόμενη ποινή σε περιπτώσεις εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος, η δήμευση των οργάνων και των μέσων των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων των ρυπογόνων επιχειρήσεων.

10. Να δημιουργηθεί αυτοτελές υπουργείο Περιβάλλοντος με ουσιαστικές αρμοδιότητες. Δεν νοείται τους αιγιαλούς να διαχειρίζεται το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, τα δε δάση το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

(πηγή: Ελευθεροτυπία)

2 Comments:

Blogger anemos said...

simfono!!!
ma na ta doume tora se praksi... to tam tam toy pana xtipaei gia tin parni8a...ta erga tora na metrane,

July 5, 2007 at 9:44 AM  
Blogger Void Network said...

Η συμμετοχή μας στην διαδήλωση έξω από την Βουλή στις 8 Ιουλίου στις
8.00 το βράδυ ενάντια στον εμπρησμό της Πάρνηθας που καλούν οι
ευαίσθητοι πολίτες της Αθήνας δεν τρέφει αυταπάτες. Στεκόμαστε δίπλα
σε όλους τους ρομαντικούς οικολόγους, διαδηλώνουμε μαζί τους αλλά δεν
μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες με αυτούς…..Δεν αιτούμαστε τίποτα από την
εξουσία…Δεν ελπίζουμε σε καμία αναδάσωση της Πάρνηθας…Δεν επιθυμούμε
έναν ευαίσθητο, ανθρώπινο και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο
διακυβέρνησης της ζωής μας…Δεν ονειρευόμαστε την στιγμή που οι
κυβερνήτες μας θα καταλάβουν τα αυτονόητα και θα κυβερνήσουν σωστά και
τίμια αυτή τη χώρα…
Γνωρίζουμε ότι
ο πλανήτης Γη δεν πεθαίνει…Ο Πλανήτης Γη δολοφονείται
και αυτοί που τον σκοτώνουν έχουν ονόματα και διευθύνσεις…
Το να στέκεσαι με τα χέρια απλωμένα και τα μάτια δακρυσμένα απέναντι
σε αυτούς τους ανθρώπους ίσως είναι συμμετοχή στην δολοφονία της Γης
και όχι αγώνας για την σωτηρία της…Στην διαδήλωση για την Πάρνηθα
(όπως και σε όλες τις άλλες διαδηλώσεις) θα έπρεπε να κατεβαίνουμε
στον δρόμο με τις γροθιές μας σφιγμένες και τα μάτια γεμάτα οργή για
τους κυβερνήτες και τους πλούσιους αυτού του κόσμου…
Το πραξικόπημα της ελιτιστικής δημοκρατίας, ο εκβιασμός της εργασίας,
τα χονδροειδή στερεότυπα, η δουλική απάθεια απέναντι στο κράτος και
τους μηχανισμούς της οικονομίας, η εκμετάλλευση κάθε ανάγκης και κάθε
επιθυμίας και η αδηφαγία της εξουσίας για έλεγχο και γρήγορο
πλουτισμό θα έπρεπε να μας κάνουν να καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο
αναδάσωση ή προστασία της φύσης δεν θα συμβεί αλλά δεν θα μείνει ούτε
μια πτυχή της ζωής μας υγιείς όσο συνεχίζουμε να αποδεχόμαστε της
κυρίαρχη κουλτούρα και τον πολιτισμό της ασημαντότητας που την
συνοδεύει.
Το ζήτημα δεν είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες της αιχμαλωσίας μας
στην σημερινή κοινωνία…Δεν λυπούμαστε για τα δέντρα, λυπούμαστε για
την ζωή μας που χάθηκε όταν τα δέντρα χάθηκαν μαζί της…Δεν λυπούμαστε
για το δάσος που κάηκε, λυπούμαστε για την ζωή μας που κάηκε μαζί με
το δάσος…Δεν είναι άλλη η μοίρα μας από την μοίρα του δάσους…Αυτοί που
έκαψαν το δάσος για χάρη του πλουτισμού και της ανάπτυξης και αυτοί
που προστάτευσαν τα συμφέροντα των εμπρηστών, των καταπατητών και των
κατασκευαστικών εταιριών για έναν αιώνα είναι αυτοί που πυρπόλησαν και
την ζωή μας φυλακίζοντας μας στις σύγχρονες νεκροπόλεις της
απομόνωσης, της τηλεδημοκρατίας, του τραπεζικού δανεισμού, της
αστυνομοκρατίας και της αποβλακωμένης κατανάλωσης.
Αυτοί που σκότωσαν τα ποτάμια και έκαναν θάνατο το φως του Ήλιου
σύντομα θα ζητήσουν την ψήφο μας για να συνεχίσουν το έργο τους…Πρέπει
να βρούμε μέσα μας και μέσα στις σχέσεις μας την δύναμη να διακόψουμε
την ανάπτυξη του άρρωστου αυτού κόσμου.
Πρέπει να καταστρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση, να επιτεθούμε σε
κάθε καταναγκασμό και εκμετάλλευση, να αρνηθούμε τον υποβιβασμό της
ζωής σε μίζερη επιβίωση.
Αυτή είναι μια αφετηρία για να μιλήσουμε για την οικολογική ευαισθησία
και πως αυτή συναντιέται με την ανατροπή και την εξέγερση. Δεν
μπορούμε να στεκόμαστε σαν ζητιάνοι μπροστά στους βασανιστές και τους
δολοφόνους της Γης δίχως να πολεμάμε τις εξουσίες που δημιούργησαν
όλες αυτές τις καταστάσεις.
Θα ήταν τουλάχιστον αντιφατικό να μιλάμε για τον αγώνα σωτηρίας της
Γης, αν ταυτόχρονα δεν επιτεθόμασταν σε ό,τι ευθύνεται για την
καταστροφή της.
Θα συναντηθούμε σύντομα στους δρόμους.

Κενό Δίκτυο
(Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες)
http://voidnetwork.blogspot.com

July 5, 2007 at 7:14 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home