Αναδάσωση

Κάλεσμα για συγκρότηση πρωτοβουλίας αφύπνισης & αναδάσωσης, πολιτών του διαδικτύου



Με αφορμή το έγκλημα της τεράστιας οικολογικής καταστροφής που έλαβε χώρα τις τελευταίες ημέρες,δημιουργήθηκε αυτό το blog ,ώστε να εξεταστούν οι περιπτώσεις μιας συλλογικής ενέργειας από τους Έλληνες bloggers, και τους υπόλοιπους πολίτες του διαδικτύου, ώστε να εξεταστεί εάν είναι εφικτό να συγκροτηθεί μια πρωτοβουλία διαδικτυακής αφύπνισης και εθελοντικής συμβολικής αναδάσωσης/σεων.


Γενικά είμαστε ενάντια στον εθελοντισμό για διάφορους λόγους (ο κυριότερος είναι ότι χρησιμοποιείται ως λύση για δωρεάν εργατικά χέρια-την στιγμή μάλιστα που οι δείκτες ανεργίας είναι υψηλοί).
Όμως οι ετήσιοι αναδασωτέοι κρατικοί προγραμματισμοί είναι ανεπαρκείς, πάντα σε σχέση με τις καμένες / αναδασωτέες εκτάσεις και του ανθρώπινου δυναμικού.
Θεωρούμε, ότι η συγκεκριμένη κίνηση είναι αναγκαία, αφού δεν έχει να κάνει με πολιτικές σκοπιμότητες ούτε με συμφέροντα "άλλων", αφού οι "άλλοι"είμαστε όλοι εμείς.

Στόχος μας δεν είναι να καλύψουμε αυτή την ανεπάρκεια,(θα ήταν πολύ αισιόδοξο αν μπορούσαμε έστω να το ελπίζουμε κατά το 1χιλιοστό) αλλά να αφυπνίσουμε ,να ενημερώσουμε, να πιέσουμε , και αν μπορούμε να καλύψουμε ένα μέρος , με οποιοδήποτε τρόπο από αυτήν την "μαύρη τρύπα".

Ο ακτιβισμός μέσα απο τα blogs και το διαδίκτυο ,σιγά-σιγά έχει αρχίσει να λαμβάνει διαστάσεις:
Υποθέσεις Kareem, Αμαλίας, blogme, παιδεία, κλπ.
Banners, υπογραφές, και κινητοποιήσεις για τις παραπάνω υποθέσεις.

Μπορούμε να οργανωθούμε και για το περιβάλλον !!!

Το ζήτημα μας εδώ είναι το εξής :

* Μπορούμε αρχικά συγκροτήσουμε μια δικτυακή κοινότητα και προπαγανδίσουμε με banners και κείμενα την ιδέα μιας εθελοντικής ομάδας αφύπνισης και αναδάσωσης,που θα πηγάζει μέσα απο τα blogs και θα επεκτείνεται στο ιντερνετ γενικά, και όχι μόνο;

* Να προχωρήσουμε στην ίδρυση της ως μη κερδοσκοπικού σωματείου (δικηγόρους και άλλους που θα βοηθήσουν έχει η blogoσφαιρα);

* Να ζητήσουμε-απαιτήσουμε από τους αρμόδιους με τροφοδότηση δένδρων; (αποτελεί υποχρέωσή τους, η με ποιους τρόπους μπορούμε να τα εξασφαλίσουμε).

* Να διατηρούμε αναρτημένα στα blogs μας, banners, ανακοινώσεις και να προβαίνουμε σε διάφορες ενέργειες ενημέρωσης σχετικές με τα θέματα;

* Να προβαίνουμε σε μαζικές δημοσιεύσεις καταγγελίες μέσα απο τις σελίδες μας,για τυχών ατασθαλίες,μεθοδεύσεις σε βάρος των δασικών εκτάσεων;
(Οι αναδασώσεις είναι περισσότερο συμβολικές, η καλύτερη αναδάσωση είναι η φυσική, μπορεί να διασφαλιστεί);

* Και βέβαια αν γίνουν τα παραπάνω (περί δημοσιεύσεων το μόνο εύκολο) ,και αν αποφασίσουμε να προβούμε σε συμβολικές αναδασώσεις, θα μπορούμε να αφιερώσουμε μερικά Σ/Κ απο την ώρα του "φραπέ μας", φορώντας γαλότσες και φυτεύοντας δέντρα;

# Ας κλείσουμε τις οθόνες μας,(όσοι δεν μπορούν, ας το κάνουν έστω για λίγο) και να μετατρέψουμε τις ευαισθησίες που γράφουμε από τον καναπέ μας σε πράξη.
Να βγούμε " έξω", από τον εικονικό μας κόσμο, εκεί που είναι η πραγματικότητα.

# Ας προσπαθήσουμε εμείς η να πιέσουμε άλλους με δημοσιεύσεις να υπάρχουν δέντρα, πριν αποχαρακτηριστούν οι δασικές εκτάσεις ως οικόπεδα.

# Ας βρεθούν αντιμέτωπες στο φως της δημοσιότητας και στην κατακραυγή των σελίδων μας , οι όποιες παρατυπίες που ίσως κάποτε γίνουν.

# Ας προλάβουμε τις μπουλντόζες των εργολάβων,τα συρματοπλέγματα και τα "νέα βοσκοτόπια" .

# Ας υπάρχει τουλάχιστον αφύπνιση.

Το blog αυτό, για αρχή , δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα κάλεσμα για μια συζήτηση,για το αν είμαστε ικανοί να συνεισφέρουμε με τον τρόπο μας .
Έγινε με αφορμή τις τελευταίες πυρκαγιές, και λαμβάνοντας γνώση άλλες ενέργειες που έκανε η blogoσφαιρα, ευελπιστώντας ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι.
Το αρχικό κείμενο είναι γραμμένο στο "πόδι",απλά για να προλάβουμε τις εξελίξεις.
Αν προϋπάρχει κάποιος ανάλογος παρόμοιος χώρος ,ας ενημερώσει κάποιος να μεταφέρουμε την συζήτηση εκεί.


Αν όχι διαδώστε το blog, οποιοσδήποτε πιστεύει τα παραπάνω μπορεί να γίνει συνεργάτης του blog, αν μαζευτούμε πολλοί/ές για αρχή εδώ, και κατόπιν απο κοντά μέσα απο ανοιχτή συνάντηση, ίσως μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

ΥΓ. Να διευκρινίσουμε ότι αφορμή για την κίνηση αυτή ήταν οι τελευταίες πυρκαγιές σε ολόκληρη την επικράτεια και όχι μόνο στην Πάρνηθα.
Οποιες συζητήσεις έχουν να κάνουν σχετικά με αναδασώσεις δεν αφορούν αποκλειστικά τις τελευταίες καταστροφές, όπου σύμφωνα με ειδικούς είναι χρονικά ανέφικτο.
Οι μεταξύ μας ανοικτές συζητήσεις/αποφάσεις θα προωθηθούν σε ειδικούς πριν την οποιαδήποτε ενέργεια.
Σε αυτό που μπορούμε και πρέπει να συμβάλουμε όλοι, και είναι πολύ σημαντικό, είναι η επαγρύπνηση , η ενημέρωση και η δημοσιοποίηση που μπορούμε να πετύχουμε από τις σελίδες μας, σε τυχών μελλοντικές "άτυχες κινήσεις" που αφορούν τις δασικές εκτάσεις.


http://anadasosi.blogspot.com/

***
Διαφωνώ με την παράγραφο
"Γενικά είμαστε ενάντια στον εθελοντισμό για διάφορους λόγους (ο κυριότερος είναι ότι χρησιμοποιείται ως λύση για δωρεάν εργατικά χέρια-την στιγμή μάλιστα που οι δείκτες ανεργίας είναι υψηλοί)."
Αν δεν υπήρχαν οι εθελοντές δεν θα γινόταν διόλου έργο. Το θέμα είναι πως δεν υπάρχουν αρκετοί.
***

Βουνά "στα κάρβουνα"...

Υμηττός

Εμφανίζει μια περιοδικότητα στη συχνότητα των πυρκαγιών, κάθε 2 με 3 καλοκαίρια...

Ψήνεται τοπικά ή ολοσχερώς. Η επιτυχία του ψησίματος είναι εμφανής στην ανοδική επέκταση της περιοχής του Καρέα. Σχετικά ανέπαφο παραμένει το δάσος της Καισαριανής.

Σερβίρεται on the rocks.

Πεντέλη

Έχει καεί τουλάχιστον 3 φορές τα τελευταία 30 χρόνια. Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αναδάσωσης, τόσο με πεύκα (άκρως ακατάλληλο και εύφλεκτο δέντρο) όσο και με υπερπολυτελή συγκροτήματα κατοικιών.

Σερβίρεται φλαμπέ.

Πάρνηθα

Ψήνεται κατά τόπους, σε αραιά χρονικά διαστήματα (πάνω από 10 φορές τα τελευταία 40 χρόνια), με ιδιαίτερη προτίμηση στην περιοχή της Χασιάς όπου κατοικοεδρεύουν και μπριζολάδικα...

Χθες ξαναψήθηκε για τα καλά...
Σερβίρεται ως κασάτο.

Bon Appetit

Ενδιαφέροντες σύνδεσμοι:

Πυρκαγιές στην Πάρνηθα
Η εκδίκηση της φύσης

Το «πορτρέτο» των σκουπιδιών μας

Ενα κουτάκι αλουμινίου «καίει» 0,1 λίτρο πετρέλαιο

Γι'αυτό το ταπεινό κουτάκι, που ζυγίζει 15 γραμμάρια, χρειάστηκε βωξίτης βάρους 60 γραμμαρίων. Τα κοιτάσματα βωξίτη δεν είναι ανεξάντλητα. Μεγάλες ποσότητες από το υλικό αυτό βρίσκονται στα τροπικά δάση. Η εξόρυξη τους σημαίνει αποψίλωση των πνευμόνων της Γης ή σκάψιμο των βουνών. Επιπλέον, για να παραχθεί το ένα κουτάκι ξοδεύτηκε ενέργεια, ικανή να λειτουργήσει μια τηλεόραση για τρεις ώρες. Όλοι αυτοί οι πολύτιμοι φυσικοί πόροι πάνε χαμένοι εάν το κουτάκι πέσει στα κοινά σκουπίδια, όπου θα μείνει για πολλά χρόνια πριν διαλυθεί.

Αντίθετα, η ανακύκλωση του έχει πολλά οφέλη. Για να παραχθεί ένα ολοκαίνουργιο κουτάκι από ανακύκλωση απαιτείται μόλις το 5% της ενέργειας της κανονικής παραγωγής. Αποφεύγουμε έτσι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σχεδόν ίσες με το βάρος του. Για κάθε τόνο ανακυκλώσιμου αλουμινίου κερδίζουμε 4 τόνους βωξίτη, 37 βαρέλια πετρέλαιο, 500 κιλάσόδα και 100 κιλά ασβεστόλιθο. Και όλα αυτά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αφού χρειάζονται μόλις 90 μέρες για να εμφανισθεί πάλι στα ράφια.

Ένα γυάλινο μπουκάλι θα ... φώτιζε ένα δωμάτιο για 8 ώρες

Κατασκευάζεται από άμμο (που μας δίνει πυρίτιο), ανθρακικό νάτριο και ασβεστόλιθο. Τα τρία αυτά υλικά συγχωνεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες - και γι'αυτό απαιτείται σημαντική ενέργεια. Υπολογίζεται ότι για την κατασκευή ενός μπουκαλιού καταναλώνεται ενέργεια ίση με αυτή που καίει ένας λαμπτήρας 100 Wσε οκτώ ώρες. Γιατί να πετάμε στα σκουπίδια αυτόν τον πλούτο όταν η ανακύκλωση ενός γυάλινου μπουκαλιού μας δίνει το ίδιο προϊόν με 50% λιγότερη ενέργεια; Πόσο μάλλον, όταν υπολογίζεται ότι με την ανακύκλωση αποσοβούμε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ίσες με το ένα τρίτο του βάρους του μπουκαλιού.

Μια μπαταρία μολύνει 400 κυβικά μέτρα νερού

100 εκατομμύρια μπαταρίες οικιακής χρήσης πωλούνται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Μεγάλο ποσοστό από τις μπαταρίες αυτού του τύπου (εώς και 20%) περιέχουν υδράργυρο, ένα υλικό που προκαλεί νευρολογικές διαταραχές, θάνατο και τύφλωση. Αν και μικροσκοπικές, οι μπαταρίες μπορεί να προκαλέσουν ανυπολόγιστη καταστροφή, εάν πεταχτούν ανεξέλεγκτα, καθώς περιέχουν το εξαιρετικά επικίνδυνο κάδμιο (συνδέεται με καρκινογένηση, πνευμονοπάθειες, νεφρικές βλάβες κ.λ.π.) και σειρά ακόμα τοξικών ουσιών. Σκεφτείτε ότι μια μπαταρία είναι αρκετή για να μολύνει ένα κυβικό μέτρο χώμα και 400 κυβικά μέτρανερού!

Αν και η ανακύκλωση ,μπαταριών δεν αποδίδει άμεσα οικονομικά, μας προστατεύει από τέτοιος κινδύνους.

5 μπουκάλια = 1 μπουφάν!

Εκτός από το ότι αυξάνουν τον όγκο των σκουπιδιών εάν δεν «τσαλακωθούν» (έχει υπολογιστεί ότι ο όγκος που καταλαμβάνουν κάθε ένα είναι 2,5 φορές το βάρος τους) θα χρειαστεί να περάσουν 400 - 500 χρόνια πριν αρχίσουν να αποσυντίθενται.

Αντίθετα, ανακυκλώνοντας μισό κιλό ΡΕΤ πλαστικά μπουκάλια, εξοικονομεί κανείς ενέργεια αντίστοιχη με 12.000 ΒΤU. Η διαδικασία για την ανακύκλωση τους είναι η εξής! Χωρίζονται ανά είδος ( PET, PVC, PP), πλένονται και κομματιάζονται. Από τις νιφάδες κατασκευάζονται διάφορα προϊόντα : από νέα πλαστικά μπουκάλια έως ύφασμα, επένδυση μαξιλαριών και μπουφάν. έχει υπολογιστεί ότι πέντε πλαστικά μπουκάλια είναι αρκετά για την επένδυση ενός μπουφάν, 25 για ένα φλις παλτό ή 26 μπουκάλια για να φτιαχτεί ένα κοστούμι από πολυεστέρα.

Πάνα μιας χρήσης: 15 δέντρα ανά παιδί

Μπορεί να είναι πρακτική αλλά με πολύ υψηλό κόστος. Και δεν μιλάμε μόνο για το οικονομικό κόστος (που μπορεί να ξεπεραστεί τα 2.000 ευρώ για κάθε παιδί), αλλά για το περιβαλλοντικό. Έχει υπολογισθεί ότι για κάθε παιδί χρειάζονται πάνω από 5.000 πάνες μιας χρήσης, ποσότητα που απαιτεί την θυσία 15 δέντρων! Ένα εκατομμύριο δέντρα κόβονται παγκοσμίως κάθε χρόνο μόνο για πάνες μιας χρήσης.

Από την άλλη, είναι από τα σκουπίδια που «φουσκώνουν» τον συνολικό όγκο απορριμμάτων, καθώς οι πάνες που χρησιμοποιεί ένα και μόνο παιδί στην ανάπτυξη του ξεπερνούν σε βάρος τον ένα τόνο!

Ένα σπίτι «παράγει» 7,7 κιλά τετραπάκ ετησίως

Οι συσκευασίες από τετραπάκ κατακτούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, καθώς είναι αρκετά εύχρηστες, τόσο για τις εταιρίες, όσο για τους καταναλωτές. Υπολογίζεται ότι μια οικογένεια σε ένα χρόνο καταναλώνει 300 λίτρα γάλα και «παράγει» σκουπίδια τετραπάκ βάρους 7,7 κιλών.

Αν και ελαφρύ, μαλακό και ταυτόχρονα ανθεκτικό, το τετραπάκ αποτελεί πραγματικό εφιάλτη για οποιοδήποτε σύστημα ανακύκλωσης. Καθώς αποτελείται κατά 77% από χαρτί, 18% από πλαστικό και 5%από αλουμίνιο, η ανακύκλωση του απαιτεί τον διαχωρισμό των διαφορετικών υλικών, πράγμα που καθιστά ιδιαίτερα δαπανηρό το κόστος της. Σε κάποιες περιπτώσεις οι ίδιες οι εταιρίες που παράγουν τη συσκευασία αναλαμβάνουν και την ανακύκλωση, φτιάχτοντας νέα συσκευασία.

300 εκατ. Ευρώ το χρόνο γίνονται ... σακούλες

Παράγωγο του πετρελαίου και σύμβολο της κοινωνίας μιας χρήσης, η πλαστική σακούλα έχει κατακλύσει τη ζωή μας. Πάνω από 60.000 τόνοι πλαστικού μιας χρήσης καταναλώνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Η παραγωγή τους υπολογίζεται ότι στοιχίζει περίπου 300 εκατ. Ευρώ, δηλαδή 5 ευρώ το κιλό. Πολλαπλάσιο είναι το κόστος τους από τη στιγμή που θα πεταχτούν. Αυξάνουν τον όγκο των σκουπιδιών, η διαχείριση τους είναι δύσκολη, ενώ μια πλαστική σακούλα χρειάζεται από 100 έως 400 χρόνια για να διαλυθεί, αφού ταφεί. Επιπλέον, δυσκολεύει την αποσύνθεση και των απορριμμάτων οργανικής προέλευσης, που περιέχουν. Ειδικά όταν οι πλαστικές σακούλες πέφτουν στη θάλασσα είναι πολύ επικίνδυνες. Δεν είναι μόνο η ρύπανση - προκαλούν τον θάνατο χελωνών και ψαριών.

Και μη νομίζετε ότι είναι δωρεάν :έρευνα του συνδέσμου των σουπερ μαρκετ αναφέρει ότι η αχρέωτη διανομή της πλαστικής σακούλας επιβαρύνει 0,3% την τελική τιμή.

Ο βασικός στόχος είναι η μεγάλη μείωση της χρήσης τα. Από 'κει και πέρα η εκ νέου χρησιμοποίηση, η ξεχωριστή συλλογή και η ανακύκλωση (παρ΄ ότι κοστίζει αρκετά) αποτελούν καλύτερες επιλογές από το πέταγμα στο σωρό.

Για κάθε τόνο χαρτιού, γλιτώνεις 32.000 λίτρα νερό

Η έκρηξη των εντύπων κατακλύζει το σπίτι μας με χαρτί κάθε είδους. Μπορεί πολλά απ'αυτά (ειδικά τα διαφημιστικά) να δίνονται δωρεάν, το πραγματικό κόστος του χαρτιού όμως είναι πολύ μεγάλο. Το ποσό, γίνεται κατανοητό όταν δούμε τι κερδίζουμε από την ανακύκλωση του. Για κάθε τόνο χαρτιού που ανακυκλώνουμε, λοιπόν, σώζουμε 17 δέντρα, 32.000 λίτρανερού, δύο βαρέλια πετρελαίου και 4.100 κιλοβατώρες ηλεκτρικού ρεύματος, ικανού να καλύπτει τις ανάγκες ενός σπιτιού για πέντε μήνες. Σημαντική είναι και η εξοικονόμηση αερίων του θερμοκηπίου (πάνω από 74%), καθώς και η μείωση του όγκου των απορριμμάτων.

Ενας τόνος από υψηλής ποιότητας ανακυκλωμένο χαρτί μπορεί να αντικαταστήσει τρεις τόνους ξύλο για χαρτί. Δυστυχώς, όμως, τα περισσότερα περιοδικά που κυκλοφορούν σήμερα στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο χαρτί.

Ταυτόχρονα, στην προσπάθεια για ιλουστρασιόν εκτυπώσεις περνούν το χαρτί με επικάλυψη καολίνης, η οποία περιέχει άργιλο. Ο άργιλος όμως δυσκολεύει την ανακύκλωση, καθώς δημιουργεί σβώλους και δίνει κακής ποιότητας ανακυκλωμένο χαρτί.

5 λεπτά για να αδειάσει, 200 χρόνια για να λιώσει

Χρησιμοποιούμε ένα ποτηράκι για ένα λεπτό και αυτό κάνει 200 χρόνια να λιώσει! Μάλλον δεν συμφέρει... Αλλά καθώς τα φαστ φουντ, το φαγητό «παραγγελία απ'έξω» και το φαγητό στο πόδι επεκτείνονται, τα πλαστικά πιατάκια, ποτηράκι, μαχαιροπήρουνα και κάθε είδους σκεύη μιας χρήσης γίνονται πια συνώνυμα της καθημερινότητας. Φτιαγμένα συνήθως από πολυστυρένιο, αποτελούν μεγάλο μέρος του συνολικού όγκου των πλαστικών απορριμμάτων και είναι εξίσου δύσκολο να διαλυθούν.

Το 1/3 των σκουπιδιών μας είναι κομπόστ

Φλούδες από φρούτα, λαχανικά και κάθε είδους υπολείμματα φαγητού πέφτουν «χύμα» στον σκουπιδοτενεκέ μας, φτάνοντας το 35% - 50% του συνόλου των σκουπιδιών μας. Τα οργανικά σκουπίδια αποτελούν έτσι ένα μεγάλο μέρος του όγκου των αποβλήτων που κατευθύνονται για ταφή. Όπως ανακατεύονται με τα άλλα απορρίμματα, δυσκολεύουν την ανακύκλωση. Απεναντίας, εάν έπεφταν σε ξεχωριστό κάδο ή (ακόμα καλύτερα) εάν συλλέγονταν σε ειδικούς κάδους κομποστοποίησης σε κάθε σπίτι, θα μπορούσαν να μας δώσουν πολύ καλό κομπόστ, κατάλληλο για επιχωματώσεις και καλλιέργειες.»



Ελαφρός Γιάννης, «Το «πορτρέτο» των σκουπιδιών μας», περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, τ.χ. 195, 25 Φεβρουαρίου 2007, σ. 20 -26

Θαλάσσια Καταφύγια Τώρα!

Ακτιβιστές της Greenpeace κρέμασαν ένα πανό μεγέθους 20 επί 30 μέτρων από τον Ισθμό της Κορίνθου. Το πανό είχε το σύνθημα "Ώρα για Θαλάσσια Καταφύγια" και αποτελεί τον προπομπό της άφιξης του Rainbow Warrior στον Κορινθιακό στα πλαίσια της πανευρωπαϊκής εκστρατείας της Greenpeace για τη δημιουργία θαλάσσιων καταφύγιων.
Την Τρίτη 26 Ιουνίου, το πλοίο - σύμβολο της οργάνωσης θα βρίσκεται στο λιμάνι της Κορίνθου, όπου θα γίνει η παρουσίαση της νέας έκθεσης της Greenpeace για τον Κορινθιακό κόλπο. Στην έκθεση δίνεται έμφαση στο θαλάσσιο πλούτο, στις ιδιαιτερότητες και στα προβλήματα που απειλούν τον Κορινθιακό κόλπο αλλά και στις προτάσεις που θα οδηγήσουν στη σωτηρία του.



Η ΕΕ βρίσκεται στη διαδικασία υιοθέτησης ενό νέου νόμου (Ευρωπαϊκή Οδηγία), που θα έχει στόχο να επιτύχει μια καλή περιβαλλοντική κατάσταση σε όλες τις ευρωπαϊκές θάλασσες μέχρι το 2021.

Η Greenpeace ζητά από το ΥΠΕΧΩΔΕ να αναγνωρίσει ότι τα θαλάσσια καταφύγια αποτελούν ένα ουσιαστικό βήμα για υγιείς θάλασσες και θα πρέπει να περιληφθούν στην Ευρωπαϊκή Οδηγία.

Το άρθρο το πήρα από εδώ.

Σχετικά άρθρα
1
2

Κόβουν δένδρα για Γκαράζ!

Διοχάρους άρατε πύλας...
Ο Διοχάρης ήταν κάποιος Αθηναίος της κλασικής περιόδου, με μόνη γνωστή ιδιότητα: του ιδιοκτήτη λουτρών. Σ' αυτά τα λουτρά χρωστά... Διός χάριτι την... υστεροφημία του, επειδή γειτνίαζαν με μία από τις πύλες του άστεως, την οποία και ονοματοδότησαν: Διοχάρους πύλαι· όπως, λόγου χάριν, στη νεότερη Αθήνα συνέβη με τα Χαυτεία, από το καφενείο του Χάφτα στην Αιόλου ή με το Κουκάκη, από το κρεβατάδικο του Κουκάκη στη Συγγρού και άλλα πολλά...Οι πύλες του Διοχάρη -και τα λουτρά- εντοπίζονται, περίπου, μεταξύ πλατείας Ρηγίλλης και Βουλής· κοντά, πάντως, στις πηγές του Ηριδανού. Εκεί πλάι, ο Δήμος Αθηναίων τοποθέτησε (1884) και την... πρώτη οδό Διοχάρους (σημερινή Βασ. Γεωργίου Β') η οποία αργότερα... μετακινήθηκε (σύνηθες στην Αθήνα!) ανατολικότερα: στα Ιλίσια, πίσω από το Νοσοκομείο Συγγρού. Είναι ο ωραιότερος δρόμος της περιοχής -από τους πιο ωραίους της Αθήνας- με διπλό διάζωμα και ενδιάμεση, φαρδιά, κατάφυτη νησίδα- λαϊκή αγορά τις Παρασκευές...Αυτόν το δρόμο επέλεξε το ΥΠΕΧΩΔΕ για... πενταώροφο, υπόγειο πάρκινγκ (400 θέσεις, μήκος 200 μέτρων, κοπή άνω των 90 δέντρων!), με ανάδοχο την εταιρεία Metropolitan Athens Park Α.Ε. Που σημαίνει ότι, για τέταρτη φορά στην Ιστορία (η πρώτη ήταν από τον ολετήρα της αρχαίας Αθήνας, Ρωμαίο αυτοκράτορα Σύλλα!)... αίρονται αι Διοχάρους πύλαι. Τώρα, χάριν του... εσωτερικού εισβολέως: του αυτοκινήτου και όσων περί αυτώ -ασφαλώς και επικερδώς- επενδύουν! Προς αποτροπήν, ο Σύλλογος «Ιλισός» και η Επιτροπή Κατοίκων οδού Διοχάρους, καλούν σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, σε, επί τόπου, ολοήμερη διαμαρτυρία, όσους ακόμα ενδιαφέρονται για το... υπόγειο μέλλον αυτής της πόλης. Ποτάμι -παραπόταμος του Ιλισού- ρέει υπό την Διοχάρους...
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/06/2007

Ο Σοφός

"Πως μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, την ζεστασιά της γης?Μια τέτοια ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Η δροσιά του ανέμου και το αντιφέγγισμα του νερού δεν είναι ιδιοκτησία μας, πως ζητάτε λοιπόν να τα αγοράσετε? Κάθε κομματάκι γης είναι ιερό για τον λαό μου. Κάθε γυαλιστερή βελόνα πεύκου, κάθε αμμουδερή όχθη, κάθε κουρελάκι ομίχλης στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε βουητό εντόμου είναι ιερό στη μνήμη του λαού μου. Ο χυμός που ρέει μέσα στους κορμούς των δέντρων μεταφέρει τις αναμνήσεις Ερυθρόδερμου. Είμαστε κομμάτι της γης και η γη είναι κομμάτι του εαυτού μας. Τα μυρωμένα λουλούδια είναι τα αδέλφια μας, το ίδιο και το ελάφι. το άλογο, ο μεγάλος αετός.

Οι κορυφές με τα βράχια, οι χυμοί των δέντρων στις πεδιάδες, η ζεστασιά του αλόγου και ο άνθρωπος, όλοι ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Για αυτό ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός μας μηνύει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας, ζητάει πολλά.

Αυτό το νερό που αστραποβολεί, που τρέχει στα ρυάκια δεν είναι απλώς νερό, αλλά το αίμα των προγόνων μας. Κάθε καθρέφτισμα στο καθαρό νερό των λιμνών μιλάει για γεγονότα και αναμνήσεις από τη ζωή του λαού μου. Το μουρμούρισμα του νερού είναι η φωνή του πατέρα μου. Τα ποτάμια είναι τα αδέλφια μας, που σβήνουν τη δίψα μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, πρέπει να θυμάστε και να το διδάξετε και στα παιδιά σας, ότι τα ποτάμια είναι τα αδέλφια μας και θα πρέπει στο εξής να δείξετε και εσείς στα παιδιά σας την τρυφερότητα που θα δείχνατε για έναν αδελφό. Ξέρουμε πως ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τις συνήθειες μας . Ένα κομματάκι γης μοιάζει για αυτόν με το όλο, γιατί έρχεται σαν ξένος μέσα στη νύχτα και παίρνει από τη γη ότι χρειάζεται. Η γη δεν είναι αδελφός του, αλλά ένας εχθρός που όταν τον κατακτήσει, προχωράει πιο πέρα. Κλέβει τη γη από τα παιδιά του και αυτό δεν τον ενοχλεί. Οι τάφοι των προγόνων του και η κληρονομιά των παιδιών του χάνονται στη λησμονιά. Μεταχειρίζεται τη μάνα γη και τον αδελφό του τον ουρανό σαν πράγματα που αγοράζονται, λεηλατούνται, πουλιούνται όπως τα πρόβατα ή τα αστραφτερά πετράδια.

Μ΄αυτήν την μανία θα καταβροχθίσει τη γη και δεν θα αφήσει πίσω του παρά μια έρημο. Δεν ξέρω. Οι συνήθειες μας είναι διαφορετικές από τις δικές σας. Η θέα των πόλεων σας κάνει τα μάτια μας να πονούν. Ίσως όμως αυτό να συμβαίνει γιατί οι Ερυθρόδερμοι είναι άγριοι και δεν καταλαβαίνουν".

Απάντηση του αρχηγού των Ινδιάνων στην κυβέρνηση των ΗΠΑ όταν τους πρότειναν να αγοράσουν τη γη τους το 1854.