Η Κατάσταση του Κόσμου 2010: από τον καταναλωτισμό στην αειφορία..

Το νέο πόνημα του Ινστιτούτου WorldWatch είναι γεγονός. Με τίτλο "Η κατάσταση του Κόσμου 2010. Ο πολιτισμός μας σε μετάβαση: Από τον πολιτισμό της Κατανάλωσης, στον πολιτισμό της Αειφορίας" παρουσιάστηκε ήδη σε εκδήλωση την Κυριακή 21 Νοεμβρίου και μεταφράστηκε με πρωτοβουλία της Καθημερινής (δίνεται στο κοινό με το σημερινό της φύλλο).

Είμαστε ευχαριστημένοι που αυτή τη φορά το Ινστιτούτο WorldWatch αποφάσισε να καταπιαστεί με το δύσκολο ζήτημα της πολιτισμικής αλλαγής του κόσμου μας. Της ανάγκης να αλλάξει το για αρκετούς αιώνες εδραιωμένο πολιτιστικό παράδειγμα του καταναλωτισμού και να αντικατασταθεί από εκείνο της βιωσιμότητας, της μεγαλύτερης προκλησης του καιρού μας.

Ή συνέχεια εδώ Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η ημερίδα του ΥΠΕΚΑ για το περιβαλλοντικό έγκλημα. Σκέψεις..

Η ημερίδα που διοργάνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κυρίως διότι λειτούργησε αμφίδρομα με ζωντανές παρεμβάσεις από το κοινό που είχε έρθει από όλη την Ελλάδα, εκπροσωπώντας την κοινωνία των πολιτών.

πληρες άρθρο στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

O πεντάλογος της πράσινης ανάπτυξης

1.Πράσινη ανάπτυξη ναι, αλλά επιτέλους ανάπτυξη!

2. Πράσινη ανάπτυξη δεν σημαίνει «ΑΠΕ παντού»!

3. Ο,τι είναι «πράσινο» δεν είναι αυτομάτως και πράσινη ανάπτυξη

4. Η Πράσινη ανάπτυξη οφείλει να είναι βιώσιμη, οπόμε μιλάμε για βιώσιμη ανάπτυξη.. ..

5. Πράσινη ανάπτυξη σημαίνει «ανακύκλωση παντού» και «εξοικονόμηση παντού» χωρίς εξαίρεση. Σημαίνει επίσης..

Αρθρο Π Τζεφέρη: Ο πεντάλογος της Πράσινης Ανάπτυξης

Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι πολιτισμός!

[Δρ. Πέτρου Τζεφέρη] [by Dr.Tzeferis peter]

Ολοι μας πλέον το γνωρίζουμε. Η καλή μάνα γη, μας άφησε παρακαταθήκη τους πεπερασμένους ορυκτούς της πόρους (καύσιμους ή μη) σαν να δοκίμαζε την ορθή μας κρίση. Ο πατέρας Ηλιος, μας παρέχει συνεχώς ενέργεια από το πρακτικά απεριόριστο απόθεμά του. Κι εμείς, τα άτακτα παιδιά, καταναλώνουμε πόρους που δικαιωματικά ανήκουν στις επόμενες γενεές.

Ας υποθέσουμε ότι «παραμερίζουμε» προσωρινά τα ορυκτά καύσιμα και τους αγωγούς τους (πετρελαίου και φυσικού αερίου), θεωρώντας τα ως «ενέσεις ευθανασίας» αλλά και την αμφιλεγόμενη πυρηνική ενέργεια ως ενέργεια υψηλού ρίσκου και ας πάμε κατευθείαν στις ΑΠΕ που ευαγγελίζονται ως «πασπαρτού» λύση του ενεργειακού μας προβλήματος. Και ακόμη ας παραμερίσουμε προσωρινά και όλους τους οικονομοτεχνικούς φραγμούς που τις είχαν περιορίσει μέχρι σήμερα.

Η αλήθεια είναι ότι αν εξετάσουμε την επάρκεια των ΑΠΕ σε σχέση με τις διαρκώς αυξανόμενες ενεργειακές μας ανάγκες, θα δούμε ότι αυτή διαρκώς μειώνεται. Όπως προκύπτει από στοιχεία της ΙΕΑ (Ιnternational Energy Association) , αν ληφθεί υπόψιν το άθροισμα των εκμεταλλεύσιμων δυνατοτήτων όλων των μορφών ΑΠΕ με τη σημερινή τεχνολογία και διαιρεθεί με την παγκόσμια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας, προκύπτει ένας «μαγικός» αριθμός. Για το 2000 ο αριθμός αυτός ήταν 22, δηλ. οι συνολικές δυνατότητες των ΑΠΕ (με την σημερινή πάντα τεχνολογία) είναι 22 φορές μεγαλύτερος της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας για το ίδιο έτος. Ο αριθμός αυτός κάθε έτος που περνάει, αντί να αυξάνει, μειώνεται δραματικά. Και θα μειώνεται στο μέλλον, όποιο σενάριο πρόβλεψης και να διαλέξουμε, αν συνεχίσουμε να καταναλώνουμε ενέργεια με τους ίδιους ρυθμούς. Το 2060, για παράδειγμα, ο μαγικός αριθμός θα περιοριστεί στο 5-10 περίπου, από 22.

Αυτό σημαίνει, ότι όσο κι αν εξαπλώσουμε τις ΑΠΕ, δεν πρόκειται να λύσουμε το ενεργειακό μας πρόβλημα, όσο φυσικά συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο ασύδοτοι καταναλωτές.

Οπότε το ερώτημα στην περίπτωσή μας....

Το πλήρες άρθρο στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ενας χρόνος με ..elladitsamas!

Πέρασε ένας χρόνος απο τότε που αποφάσισα να μεταφέρω κι από το βήμα αυτό κάποιες σκέψεις μου..

Οχι δεν είχα κατά νού να ...μπλογκάρω, να ανταλλάξω την καθημερινότητά μου με άλλους, να αναδείξω την συντροφικότητα και την τρυφερότητα μεταξύ των bloggers, να επικοινωνήσω γενικά ! Ισως να έγινε κι αυτό, ίσως να έγινε μόνο αυτό..
Ομως, εγώ ήθελα κυρίως να ενημερώσω..
Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος (και πολλοί bloggers φυσικά) όταν ακούνε τη λέξη "βιώσιμη ανάπτυξη" ή έστω "αειφόρο ανάπτυξη" πιστεύουν οτι είναι κάτι σαν την "οικολογική συνείδηση", που (πρέπει να) κόβει ανεξέλεχτα κάθε φουγάρο, που δεν πρέπει να μολύνει τις παραλίες εκτός αν είναι ο ξενοδόχος της ...περιοχής, που δεν πρέπει να κόβει δέντρα αλλά ...σαρώνει παράλληλα το φωτοτυπικό χαρτί, που χρησιμοποιεί ΑΠΕ ανυπερθέτως και με κάθε κόστος ενώ παράλληλα ορύεται "όχι άλλο ..κάρβουνο", που μαζεύει μοδάτα κουπόνια διοξειδίου του άνθρακα, που κλείνει συλλήβδην τα νταμάρια επειδή είναι άσχημα κι ενοχλούν δάση και παραλίες με τα φουρνέλα τους ή και χωρίς αυτά, που δεν πίνει , δεν καπνίζει, δεν τρώει κρέας , που αγοράζει κάδο οικιακής κομποστοποίησης για να τον ..δείχνει αλλά αν τον ανοίξεις θα είναι πιθανότατα ...άδειος, που της φταίει η αγελάδα που ρεύεται και παράγει διοξείδιο αλλά που πληρώνει το αεροπορικό πανάκριβα μιας και το αεροπλάνο δεν ..ρεύεται, που οδηγεί το ...πάμφτηνο υβριδικό ειδκά όταν παίρνει η τιβι, που λέει ότι ανακυκλώνει τους πάντες και τα πάντα αλλά που δεν κάνει το ζητούμενο δηλ. διαλογή στην πηγή, που λέει "όχι" σε κάθε επένδυση αρκεί ο ...περιπτεράς της γειτονιάς να αμφισβητήσει την περιβαλλοντική αξιοπιστία της, που δεν εμπιστεύεται επ'ουδενί τους πολιτειακούς άρχοντες και ...δώρα φέροντες, που γενικά κάνει ο,τιδήποτε που δεν οδηγεί σε ανάπτυξη...

H συνέχεια στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Sustainable Development is the Real Global Challenge

Πόσο βιώσιμο είναι το αειφόρο τίποτε;

Ο πολιτισμός δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Διαμορφώνεται μέσα από διαρκές εξελικτικό γίγνεσθαι και δεν είναι μια ιδεατή αναγεννησιακή εικόνα σαν της «Αρκαδίες» που υπάρχουν στην πραγματικότητα μόνο στην βουκολική ποίηση του Βιργιλίου, και στους πίνακες του Τζιορτζιόνε, του Τισιανού και του Πουσσέν!

Ομοίως και η ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα, δεν παράγεται «in the socket». Παράγεται σε εργοστάσια που «ρυπαίνουν» καθένα με τον τρόπο του είτε είναι θερμοηλεκτρικά, είτε πυρηνικά, είτε ηπιότερων μορφών. Και μάλιστα που η ρύπανσή τους σήμερα είναι παγκόσμιου χαρακτήρα, μεταφέρεται και διαπιστώνεται παντού, είτε αυτή παράγεται εδώ είτε στην …Κίνα.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΤΟ "Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"

Πόσο βιώσιμο είναι το αειφόρο τίποτε;

«Kι όχι αυταπάτες, προπαντός..» έγραφε ένας μεγάλος ποιητής που έφυγε σχετικά πρόσφατα (Μ. Αναγνωστάκης). Ας πούμε λοιπόν δύο λόγια απλά, σταράτα. Σαν αυτά που συζητιούνται καθημερινά μεταξύ των πολιτών όχι στα διεθνή συνέδρια αλλά στην απλή, καθημερινή πρακτική: κανείς δεν θέλει την ανάπτυξη στο σπίτι του, στην «αυλή» του! Η καλύτερα όλοι την θέλουν αποφλοιωμένη, διαχωρισμένη από το κόστος της, το οποίο θα υποβαθμίσει, θα ρυπάνει την «αυλή» τους (σύνδρομο NIMBY).

Ομως η ανάπτυξη έχει περιβαλλοντικό κόστος. Η κατεξοχήν «αειφορία» είναι μια ουτοπία.
Ο μόνος τρόπος για να οδεύσουμε στην βιώσιμη κοινωνία είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, η ανάπτυξη που είναι συμβατή με τη ζωή μας και των επόμενων γενεών.

Ποιά ανάπτυξη είναι βιώσιμη όμως; Ο πρωτογενής τομέας και η μεταποίηση μπορούν να είναι βιώσιμοι τομείς; H θα πρέπει να περιοριστούμε στην ανάπτυξη «παροχής υπηρεσιών» και «ενοικιαζομένων δωματίων» και τελικά στην μη ανάπτυξη, το «αειφόρο τίποτε» που ούτε βιώσιμο είναι ούτε παραδίνεται στις επόμενες γενεές; Διότι άλλο είναι να κομπάζεις οικολογικά, με ένα διαρκές «όχι» στα χείλη και άλλο να κάνεις πράξη την περιβαλλοντική σου ευαισθησία με τρόπο που δεν αντιστρατεύεται αλλά αντιθέτως ενισχύει την ανάπτυξη...

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου στο: Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ