Sunday, February 17, 2008

Το χιόνι χωρίς τον χειμώνα συν μία παλιά λέξη.

Πάντα μου άρρεσε η Επιστημονική Φαντασία.
Πάντα. Και μάλιστα πολύ.

Στην Αυστραλία π.χ. τα Χριστούγεννα κατεβαίνουν παραλία και σερφάρουν ντυμένοι Άγιοι Βασίληδες. Από πάντα συνέβαινε αυτό. Από το πάντα της ανθρώπινης Ιστορίας η Αυστραλία την συγκεκριμένη εποχή του χειμώνα για το άλλο ημισφαίριο εκείνη είχε κατακαλόκαιρο.
Για φανταστείτε να αναποδογυρίσουν τόσο πολύ τα πλανητικά πράγματα από την χαώδη αγνωμοσύνη που δέρνει όλους εκείνους όπου το πρώτο πράγμα που κάνουν το πρωί είναι να κοιτούν τις μετοχές τους και όχι τον ουρανό, που η Αυστραλία ν' αποκτήσει αληθινά Χριστούγεννα με παγωμένες παραλίες ενώ εμείς θ' απολαμβάνουμε τον λαμπερό καρκινογόνο ήλιο στις δικές μας Δεκεμβριανές παραλίες.
Μερικοί μου είπαν: "Καλέ, τι κάνεις έτσι; Μέσα Φεβρουαρίου έχουμε! Τι θέλεις; Χειμώνας είναι..."
Α! Δε λέω, μια ζωή τέτοιους χειμώνες θυμάμαι εγώ... Και θυμάμαι από πάντα 1,5 μήνες μετά να χτυπάμε 20 βαθμούς Κελσίου μέση ημερήσια. Ναι ναι. Πάντα έτσι ήταν. Απλά εγώ έχω μπερδευτεί και είμαι επηρεασμένος από τίποτε φρικιά οικολόγους και καλά...
Α ναι ναι! Το Μάρτης γδάρτης και παλουκωκαύτης από πάντα αυτό σήμαινε, αλλά τα γκρίζα χειμωνιάτικα καταθληπτικά απογεύματα της δεκαετίας του '90 ήταν jingle bells jingle bells Jingle all the way σαν αυτό εδώ;

Πολύ μου αρέσουν οι καινούριες διαφημίσεις της Shell που μιλούν για τις έρευνες και τις επενδύσεις της εταιρίας για το φυσικό αέριο κ.λ.π
Έπρεπε πρώτα να γίνει το άσπρο μαύρο για να κοιτάξον και κάπου αλλού. Φυσικό είναι αυτό. Ο ψυχωσικός κερδομανής καπιταλιστής (ω ναι, πόσο εμφανίζονται ξανά αυτές οι λέξεις...) αφού δεν θα έχει πια που να ανοίξει καινούριες αγορές πρώτα για να αυξήσει τα κέρδη του κι άλλο και μετά για να τα ξοδέψει, αφού ο πλανήτης (ως αγοραστική πρωτίστως δύναμη που είναι) θα έχει καταστραφεί, κοιτάζει να κάνει κάτι για να τον συνεφέρει.
Μα δεν με νοιάζει ένας καινούριος επουλωμένος αλλά πάντα καπιταλιστικός πλανήτης.
(Ω πόσο ξεπροβάλουν ξανά αυτές οι λέξεις...)

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Το πρόσφατο παραλήρημα ενός «γκουρού» της Εταιρικής ψευτοΚοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ), δρ. Μπρους Πιασέσκι:
«η ανταγωνιστικότητα προϊόντων και υπηρεσιών εξαρτάται πλέον από μια ιδιότυπη 'Αγία Τριάδα', όπου η τιμή είναι ο 'θεός', η ποιότητα ο 'υιός' και η ευαισθησία στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες (π.χ., προστασία περιβάλλοντος, εξοικονόμηση ενέργειας) το 'άγιο πνεύμα'. Αυτή η 'αγία Τριάδα' αποτελεί τη βάση της μετεξέλιξης του παραδοσιακού καπιταλισμού σε 'καπιταλισμό κοινωνικής ευθύνης'».
Κερδομανία και κοινωνική ευθύνη είναι εξ ορισμού αντίθετα, βλ. ραδιενεργά, πλαστικά, μεταλλαγμένα , κι αφού το κατάλαβαν αργά ότι δεν πρόκειται να μετακομίσουν σε άλλο πλανήτη, θα αναγκαστούν πολύ σύντομα υπό το βάρος μόλυνσης, διαφθοράς, κλίματος και προπαντός της ανικανότητάς τους για γενναιοδωρία να αποσυρθούν σπασμωδικά, μπας και μια ανθρωπότητα αλληλεγγύης προλάβει να τους γλιτώσει...

February 17, 2008 at 8:48 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home