Δέντρα και θειάφι

«Το 1983 χτυπάει και για πρώτη φορά το παγκόσμιο περιβαλλοντολογικό καμπανάκι με αφορμή την όξινη βροχή. Αλλά αυτό θα το αναλύσουμε την επόμενη χρονιά», είπε ο Κένταυρος.

1984

«Ναι, εκείνη τη χρονιά οι επιστήμονες αναλύουν ότι με την καύση του άνθρακα για τις ανάγκες των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα το θειάφι που είναι υπεύθυνο για την όξινη βροχή», μίλησε η Φελίξια Εξέλιξη. « Οι καμινάδες των εργοστασίων είναι όλο και πιο ψηλές και έτσι το πρόβλημα απλώνεται σε όλο τον κόσμο».
«Γιατί;» ρώτησε η Θέσα.
«Το θειάφι διοχετεύεται όλο και πιο ψηλά στην ατμόσφαιρα και για αυτό και πιο μακριά. Έτσι διαπιστώνεται ότι η όξινη βροχή ευθύνεται για τις 9000 καταστραμμένες λίμνες στις σκανδιναβικές χώρες και άλλες τόσες στον Καναδά και στις ΗΠΑ. Το νερό των λιμνών μένει φαινομενικά καθαρό και διάφανο αλλά τα ψάρια έχουν πεθάνει ή μάλλον χάνουν την ικανότητα αναπαραγωγής. Πεθαίνει ακόμα και το πλανκτόν».
«Πω πω, τι γίνεται!» είπε ο Θέσης.
«Και αυτό δεν είδατε ακόμα τίποτα!» συνέχισε η Φελίξια. «Τα δέντρα από την επίδραση της όξινης βροχής στην αρχή αναπτύσσονται πιο πολύ αλλά στο δεύτερο στάδιο το έδαφος χάνει τις θρεπτικές του ουσίες και τα δέντρα πρώτα κιτρινίζουν και μετά πεθαίνουν επίσης. Έτσι απειλήθηκαν σχεδόν όλα τα δάση της Γερμανίας, αλλά προβλήματα με την όξινη βροχή υπάρχουν και στην Ιαπωνία, ακόμα και στην Τουρκία», είπε η Φελίξια.
«Και αυτό με τις κολόνες του Παρθενώνα; Πες και αυτό!» μίλησε ο Σωτήρης Συντήρης. «Η όξινη βροχή τρώει ακόμα και τα μαρμάρινα μνημεία της Ελλάδας!»
«Η αλήθεια όμως είναι ότι τα κράτη πήραν τα επόμενα χρόνια μέτρα και τα εργοστάσια έβαλαν στις καμινάδες τους φίλτρα για το θειάφι», είπε η Φιλιώ Ελευθερία.
«Να κάτι καλό που έχει το κράτος!» είπε ο Βίκτωρ Επαναστάτορ.
«Φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος παγκόσμιος οικολογικός συναγερμός και προς το παρών αντιμετωπίστηκε αυτή η πρώτη απειλή. Για να δούμε τι θα κάνουν οι άνθρωποι παρά πέρα;» είπε ο Κένταυρος. «Τι άλλο έχουμε αυτή τη χρονιά;»