Αυτοί με τους ανεμόμυλους... Εμείς με τους Δον Κιχώτες!

Για να αυξηθούν κατακόρυφα τα κέρδη κάποιων πολυεθνικών, ο πλανήτης αιμορραγεί.
Για να μην σκίζουν τα δίχτυα μας, σκοτώνουμε τα δελφίνια.

Για να συνεχίζει να παράγει σκουπίδια η τεταρατούπολις Αθήνα
(θέλει πολύ ενέργεια η άτιμη!)
πρέπει να καταστρέψουμε τις ομορφιές της ελληνικής υπαίθρου(;!)
χαρίζοντας βιότοπους σε βιομηχάνους, που θα τους μετατρέψουν σε Αιολικά Πάρκα παραγωγής δισεκατομμυρίων.

Κι ένα κλισέ.
Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.

Κι ένα μη κλισέ.
Η Ελλάδα είναι η «πιο όμορφη χώρα του κόσμου» γιατί δεν μοιάζει με την Αθήνα.

Άρα
Πρέπει να προστατέψουμε τις φυσικές ομορφιές της υπαίθρου από τις αιμοδιψείς προθέσεις των αρπακτικών.

Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Γνωρίζω καλά ότι έχουν στραφεί εναντίον των αιολικών πάρκων
σοβαρές οικολογικές οργανώσεις
και όχι τίποτα τυχάρπαστοι ατομιστές.

Τα αιολικά πάρκα δεν είναι η λύση του οικολογικού προβλήματος.
Προκαλούν μεγαλύτερες ζημιές παρά οφέλη στο περιβάλλον.

Αν δεν αντικατασταθούν οι μηχανές εσωτερικής καύσης, το πρόβλημα δεν λύνεται.
Οι ανεμογεννήτριες είναι το άλλοθι, οικολόγων τύπου Αλ Γκορ…

Οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το πετρέλαιο.
Η παραγωγή ενέργειας που μπορούν(στο max) να προσφέρουν, με το ζόρι, αγγίζει το 10% του συνόλου.
Και με τι αποτελέσματα…

Είναι ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο αλλά ο ασθενής χρειάζεται ριζοσπαστικές λύσεις, εγχείρηση ανοικτής καρδιάς!

Οι άνθρωποι που έχουν οικολογική συνείδηση πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου.
Να καταθέσουν επιχειρήματα και εναλλακτικές προτάσεις, ώστε ο καθένας να μάθει και να διαλέξει μετερίζι.

Μαζί με τους Ανεμόμυλους και τα αρπακτικά;
Ή μαζί με τους Δον Κιχώτες και τη Φύση;…


ΥΓ1. Ένα αντι-post με αφορμή, την άλλη άποψη της ιέρειας Ψιλικατζού.

ΥΓ2. «Στην Αττική, η Εκτελεστική Επιτροπή του ΟΡΣΑ (Οργανισµού Ρυθµιστικού Σχεδίου Αθήνας) απέρριψε την πρόταση εγκατάστασης αιολικών πάρκων, επειδή θεώρησαν ότι η συνεισφορά στο ενεργειακό ισοζύγιο τής Αττικής θα ήταν µηδαµινή και δυσανάλογη συγκριτικά µε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα προκαλούσαν οι διανοίξεις οδών προσπέλασης και δικτύων διασύνδεσης καθώς και η αισθητική ρύπανση από τις ανεµογεννήτριες.» (Γαλέρα, Τέος Ρόμβος)