ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΗ

Από την εποχή μας
τίποτε
στους άλλους χρόνους
δεν θα μείνει.
Μήτε τα πλαστικά σκουπίδια
των ακρογιαλιών,
μήτε του δάσους τα καμένα πεύκα
θ` αναγεννηθούν,
μήτε γραφτά, μήτε φαύλα δικά μας
λόγια θ` απομείνουν.
(Οι μετέπειτα θα βρίσκουνε μονάχα
τις βιτρίνες των αρχαίων
στ` ανάπηρα μουσεία).
Από την εποχή αυτή
τίποτε δεν θ` απομείνει...
(και τι θα μπορούσε
αληθινά να μείνει,
αφού τίποτε ορθό ν` αφήσουμε
δεν καταφέραμε..)

Αυτό το ποιημα γραμμένο το 1985 για την τότε πυρπολημένη Θάσο εξακολουθεί να είναι επίκαιρο όσο ποτέ και πάλι σήμερα μετά από 22 χρόνια.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ να είναι επίκαιρο κι αύριο ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ:

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΒΟΣΚΗΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΕΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΜΕ ΚΛΑΔΟΠΛΕΓΜΑΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΥΡΕΣ , ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΛΕΤΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ, ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ , ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ REAL ESTATE

ΟΧΙ ΣΤΑ CONTΑINERS ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΕΓΑΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΠΑΘΩΝ: ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ, ΟΧΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ.

ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.

ΝΑΙ, ΣΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΩΝ.
ΝΑΙ, ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΚΟ