Ποιος ξοδεύει την ενέργεια;

Πρώτα απ'όλα καλώς σας βρήκα.

Αφορμή για αυτήν την ανάρτηση είναι η, σχετικά με τις ευθύνες που ζητάμε από δημόσιους φορείς (εθνική κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση), συζήτηση γύρω από θέματα εξοικονόμισης ενέργειας που-επιτέλους-ξεκίνησε και στη χώρα μας.
Αυτό όμως μου θυμίζει τη γνωστή σε όλους μας φράση "ας το κάνει ο άλλος και θ'ακολουθήσω κι εγώ". Τι ζητάμε από το κράτος τελικά; Και ποιος είναι "το κράτος";
Αλήθεια πόσοι από εμάς (ή πόσους ξέρουμε) έχουμε κάνει το καλύτερο δυνατόν για να εξοικονομήσουμε ενέργεια στο δικό μας σπίτι;

Αυτοκριτική; Φυσικά αυτοκριτική, διότι πώς αλλιώς θα απαιτήσω από τον άλλο να κάνει το ίδιο; Οι υποδείξεις και οι ευχές είναι πολύ ωραίες αλλά ανέξοδες. Και το κυριότερο κουράζουν χωρίς αντίκρισμα και προσωπικό παράδειγμα. Και φυσικά δεν πείθουν.
Η συνεχώς αυξανόμενη κατανάλωση πηγών ενέργειας στη χώρα μας δεν έχει γίνει από κανέναν άλλο παρά μόνο από εμάς. Τα χιλιάδες αυτοκίνητα αγοράζονται από εμάς. Τα χιλιάδες κλιματιστικά αγοράζονται από εμάς. Εμείς είμαστε που κυκλοφορούμε το χειμώνα στο σπίτι με κοντό φανελάκι ενώ τα καλοριφέρ "βράζουν". Εμείς αγοράζουμε λάμπες πυρακτώσεως αφού είναι πιο φθηνές. Εμείς έχουμε όλες τις συσκευές στην αναμονή. Εμείς δεν έχουμε μονώσει καλά το σπίτι μας και δεν έχουμε βάλει διπλά τζάμια στα παράθυρα. Εμείς δεν έχουμε πρασινίσει τα μπαλκόνια και τις ταράτσες μας.

Έχουμε φύγει πλέον από συλλογικές πράξεις που γίνονταν με κάποιο στρατιωτικό παράγγελμα "εν, δυο τρία κάντε οικονομία στην ενέργεια".
Πλέον είναι στιγμές ατομικής ευθύνης. Ο καθένας μας ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει, ποιο είναι το προσωπικό του μερίδιο στην εξοικονόμιση ενέργειας. Ας το πράξει λοιπόν. Ας το πράξω, τελικά.