παγίδες θανάτου

Παγίδες θανάτου εξολοθρεύουν τους καρχαρίες του Ατλαντικού. Οι πλυθυσμοί έχουν πέσει αισθητά στα βρετανικά και διεθνή ύδατα λόγω ενός στόλου αλιευτικών που τοποθετεί χιλιάδες μίλια ημιμόνιμων διχτυών στον πυθμένα της θάλασσας και μένουν για μήνες. Επιστήμονες υπολογίζουν πως συλαμβάνονται περίπου 50.000 τόνοι καρχαριών τον χρόνο σ' αυτά τα δίχτυα. Συλαμβάνονται κυρίως για τα πτερύγια, το λάδι τους που πωλείται σε βιομηχανίες καλλυντικών και υγιεινής διατροφής. Το κρέας τους έχει αρχίζει πλέον και κοσμεί τα ράφια των σουπερμάρκετ.
Ετσι μειώθηκαν αρκετά είδη καρχαρία, όπως και τα ψάρια μοναχοί. Τα τελευταία μόνο δέκα χρόνια τα αποθέματα του καρχαρία των βαθιών νερών του Βόρειου Ατλαντικού έχουν πέσει 20% και τα δίχτυα αποτελούν μιά σοβαρή απειλή για το μέλλον.
Ο καρχαρίας Leafscale gulper και τα Πορτογαλικά σκυλόψαρα έχουν μειωθεί 80%.
Τα αλιευτικά που συνήθως ανήκουν σε Ισπανικές εταιρίες ψαρεύουν κυρίως στην Βρετανία, την Ιρλανδία, τα Διεθνή χωρικά ύδωτα κοντά στα νησιά St Kilda, Rockall και δυτικά των Εβρίδων.
"Είναι τρομερό αυτό που κάνουν. Υπολογίζεται πως κάθε ταξίδι αλιευτικού μεταφέρει 100 τόνους καρχαρία." είπε ο Dominic Rihan, υπεύθυνος για την Ιρλανδική Αλιεία. "Κάτι πρέπει να γίνει επειγόντως."
Τα σκάφη ρίχνουν τα δίχτυα τους για 3 ως 10 ημέρες κάθε φορά και τα μαζεύουν εβδομάδες ή μήνες αργότερα. Παγίδες θανάτου στον βυθό που εξαφανίζουν τα ψάρια, κάποιες φορές παραμένουν για χρόνια.
Ενας άγραφος νόμος σιωπής μοιάζει να έχει επιβληθεί για το θέμα και η Ευρωπαική Ενωση μοιάζει να ασχολείται μόνο με τις ποσοστώσεις και το μέγεθος των διχτυών.
Εν τω μεταξύ οι καρχαρίες μειώνονται και ίσως εξαφανιστούν μέχρι να παρθούν μέτρα.