Tuesday, June 14, 2011
Wednesday, June 8, 2011
Tuesday, June 7, 2011
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΤΣΑΝΤΑ
Ένα νέο προïόν που δημιουργήθηκε από τους επιστήμονες του εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ (μέλος του mi-Cluster) σε συνεργασία με μεγάλη γερμανική εταιρεία, αποτελεί σημαντική καινοτομία στον τομέα της ηλιακής ενέργειας, καθώς μπορεί να φορτίσει το κινητό τηλέφωνο μέσω ενός εύκαμπτου ηλιακού πάνελ, που μετατρέπει το ηλιακό φως σε ηλεκτρική ενέργεια.
Η «ενεργειακή τσάντα», που έχει εκτεθεί στο σταντ του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ στην 75η ΔΕΘ (11-19/09/2010) και πωλείται ήδη στην Ευρώπη και μέσω του διαδικτύου, είναι επικαλυμμένη με εύκαμπτα φωτοβολταϊκά, τα οποία είναι σε θέση να φορτίσουν τον υπολογιστή ή το κινητό τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το συγκεκριμένο έργο συνεχίζεται και με άλλες εφαρμογές των εύκαμπτων φωτοβολταϊκών και ηλεκτρονικών, όπως πάνω σε υφάσματα, ρούχα και τέντες.
Ο επικεφαλής του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, Στέργιος Λογοθετίδης δήλωσε: «Tα οργανικά εκτυπωμένα ηλεκτρονικά υλικά αποτελούν τα τελευταία χρόνια έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς της νανοτεχνολογίας. Επίσης αποτελούν μια επαναστατική τεχνολογική δραστηριότητα, με απεριόριστες εφαρμογές και με πολύ μεγάλη δυναμική για εμπορικές εφαρμογές, που αναμένεται να φθάσουν τα 9 δισ. ευρώ μέχρι το 2012. Με τη μέθοδο της εκτύπωσης των αγώγιμων οργανικών υλικών σε πλαστικές μεμβράνες εξασφαλίζεται η μεταφορά όλης της τεχνογνωσίας με μικρό κόστος. Τα εύκαμπτα οργανικά ηλεκτρονικά ενσωματωμένα στο ύφασμα της τσάντας, φορτίζουν ανέξοδα τις ηλεκτρονικές συσκευές που μεταφέρονται σε αυτή».http://www.blogger.com/img/blank.gif
Αξίζει να αναφερθεί, ότι το Εργαστήριο στρέφει το ενδιαφέρον του για τις εφαρμογές της νανοτεχνολογίας στην ιατρική και το επόμενο χρονικό διάστημα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Πάτρας και δύο ιδιωτικές εταιρείες, θα ξεκινήσει το έργο ανάπτυξης νανοϋλικών με βιονεργούς παράγοντες, που μπορούν να διορθώσουν ή να θεραπεύσουν προβλήματα οστεοπόρωσης και αναγέννησης χόνδρων.
Δείτε το BINTEO
της «ενεργειακής τσάντας», όπως αυτή παρουσιάστηκε από το BBC.
Friday, June 3, 2011
Επιχείρηση "Απόλλων"
Στον Απόλλωνα ξανά
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η Αίγινα είναι το αγαπημένο μου νησί. Η κοντινή απόσταση από την Αθήνα και η προσβασιμότητα με τα πλοία της γραμμής ή με τα flying dolphins την κάνουν προσιτή στους ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Από το 1985 έχω ΄΄ κολλήσει ΄΄ σε αυτό το νησί και δεν μου πέρασε η ασθένεια. Ναι ! είμαι πάλι εδώ. Ξανά στο αγαπημένο μου ξενοδοχείο .Η θάλασσα με χαιρετάει και ο παφλασμός των κυμάτων με νανουρίζει. Τα πουλιά, στο διπλανό δάσος, μου υπενθυμίζουν ότι το μόνο που έμεινε όμορφο στην λεηλατημένη μας Ελλάδα είναι η φύση..Ούτε που κατάλαβα το πότε πέρασαν τα δύο χρόνια. Μία χρονιά έφυγε άδοξα με την ιστορία με το στήθος. Ένας εφιάλτης που ευτυχώς τελείωσε .Άλλη χρονιά με το ατύχημα και το κάταγμα στο πόδι. Θέλω να ξεχάσω την ταλαιπωρία με τις πατερίτσες και την καθήλωση μου στην θέση του ανάπηρου. Σκέφτηκα ότι η καλύτερη λύση είναι να έρθω και να χαλαρώσω. Μάζεψα πολύ κούραση ,τις τελευταίες ημέρες αλλά η επαφή με το ακρογιάλι με αναζωογονεί. Νιώθω ανανεωμένη και τα κομπλιμάν που μου λένε οι άνθρωποι του ξενοδοχείου ,ότι δεν άλλαξα καθόλου, μου δίνουν αέρα στα πανιά.
Το ξενοδοχείο χτίσθηκε το 1970 από τον αρχιτέκτονα Βαλσαμάκη που επιμελήθηκε όχι μόνο το χτίσιμο αλλά και την εσωτερική διακόσμηση του. 107 δίκλινα καθαρά και ηλιόλουστα δωμάτια περιμένουν κάθε χρόνο τους επισκέπτες τους .Από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο ανοίγουν οι πόρτες του και έρχονται δεκάδες χιλιάδες. Το 1970 η σειρά των ξενοδοχείων Ξενία αποτελούσανε έμπρακτη προσπάθεια του κράτους να προελκύσει το ξένο και ντόπιο τουρισμό. Το ξενοδοχείο αυτό δεν ανήκε σε αυτή την κατηγορία .Στυλώθηκε και αναπτύχτηκε σταθερά με πολύ πετυχημένη λειτουργία. Από το 1970 πολλές βελτιώσεις έχουνε γίνει .Η σταθερή πελατεία του ξενοδοχείου οφείλεται κυρίως και στο ότι οι ιδιοκτήτες δεν έχουνε αλλάξει από τότε. Η ανθρωπιά και η ευγένεια του προσωπικού που επίσης έχει ανανεωθεί μόνο στην βάση των συνταξιοδοτήσεων και όχι των απολύσεων. Η επαφή κάθε χρόνο με τις ίδιες ευγενικές φυσιογνωμίες και η οικειότητα που αναπτύχτηκε ,αποτελούν τα μεγάλα ατού της επιχείρησης. Συζήτησα όλα αυτά με μία κυρία 90 ετών που έρχεται ανελλιπώς από το 1971 σε αυτό το ξενοδοχείο. Λυπηθήκαμε και οι δύο όταν μάθαμε ότι πέρσι έπαθε μεγάλη ζημιά .Της αρχές του Σεπτέμβρη με την πλημύρα ,που ήταν συνέχεια μιας νεροποντής ,πλημμύρησε το ισόγειο και όλα τα δωμάτια γέμισαν λάσπη και βρωμιές. Την ίδια ημέρα υπήρχε προγραμματισμένη δεξίωση και όμως δεν αναβλήθηκε. Όλα έγιναν στην εντέλεια. Απτόητοι οι άνθρωποι του ξενοδοχείου αλλάξανε τα πάντα, ξήλωσαν τις μοκέτες που είχανε μουχλιάσει και τα έπιπλα που είχανε σαπίσει. Το θαύμα έγινε και το ξενοδοχείο άνοιξε μετά 12 ώρες ξανά περιμένοντας τους γνωστούς πελάτες τους. Μπράβο τους που το καταφέρανε!.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η Αίγινα είναι το αγαπημένο μου νησί. Η κοντινή απόσταση από την Αθήνα και η προσβασιμότητα με τα πλοία της γραμμής ή με τα flying dolphins την κάνουν προσιτή στους ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Από το 1985 έχω ΄΄ κολλήσει ΄΄ σε αυτό το νησί και δεν μου πέρασε η ασθένεια. Ναι ! είμαι πάλι εδώ. Ξανά στο αγαπημένο μου ξενοδοχείο .Η θάλασσα με χαιρετάει και ο παφλασμός των κυμάτων με νανουρίζει. Τα πουλιά, στο διπλανό δάσος, μου υπενθυμίζουν ότι το μόνο που έμεινε όμορφο στην λεηλατημένη μας Ελλάδα είναι η φύση..Ούτε που κατάλαβα το πότε πέρασαν τα δύο χρόνια. Μία χρονιά έφυγε άδοξα με την ιστορία με το στήθος. Ένας εφιάλτης που ευτυχώς τελείωσε .Άλλη χρονιά με το ατύχημα και το κάταγμα στο πόδι. Θέλω να ξεχάσω την ταλαιπωρία με τις πατερίτσες και την καθήλωση μου στην θέση του ανάπηρου. Σκέφτηκα ότι η καλύτερη λύση είναι να έρθω και να χαλαρώσω. Μάζεψα πολύ κούραση ,τις τελευταίες ημέρες αλλά η επαφή με το ακρογιάλι με αναζωογονεί. Νιώθω ανανεωμένη και τα κομπλιμάν που μου λένε οι άνθρωποι του ξενοδοχείου ,ότι δεν άλλαξα καθόλου, μου δίνουν αέρα στα πανιά.
Το ξενοδοχείο χτίσθηκε το 1970 από τον αρχιτέκτονα Βαλσαμάκη που επιμελήθηκε όχι μόνο το χτίσιμο αλλά και την εσωτερική διακόσμηση του. 107 δίκλινα καθαρά και ηλιόλουστα δωμάτια περιμένουν κάθε χρόνο τους επισκέπτες τους .Από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο ανοίγουν οι πόρτες του και έρχονται δεκάδες χιλιάδες. Το 1970 η σειρά των ξενοδοχείων Ξενία αποτελούσανε έμπρακτη προσπάθεια του κράτους να προελκύσει το ξένο και ντόπιο τουρισμό. Το ξενοδοχείο αυτό δεν ανήκε σε αυτή την κατηγορία .Στυλώθηκε και αναπτύχτηκε σταθερά με πολύ πετυχημένη λειτουργία. Από το 1970 πολλές βελτιώσεις έχουνε γίνει .Η σταθερή πελατεία του ξενοδοχείου οφείλεται κυρίως και στο ότι οι ιδιοκτήτες δεν έχουνε αλλάξει από τότε. Η ανθρωπιά και η ευγένεια του προσωπικού που επίσης έχει ανανεωθεί μόνο στην βάση των συνταξιοδοτήσεων και όχι των απολύσεων. Η επαφή κάθε χρόνο με τις ίδιες ευγενικές φυσιογνωμίες και η οικειότητα που αναπτύχτηκε ,αποτελούν τα μεγάλα ατού της επιχείρησης. Συζήτησα όλα αυτά με μία κυρία 90 ετών που έρχεται ανελλιπώς από το 1971 σε αυτό το ξενοδοχείο. Λυπηθήκαμε και οι δύο όταν μάθαμε ότι πέρσι έπαθε μεγάλη ζημιά .Της αρχές του Σεπτέμβρη με την πλημύρα ,που ήταν συνέχεια μιας νεροποντής ,πλημμύρησε το ισόγειο και όλα τα δωμάτια γέμισαν λάσπη και βρωμιές. Την ίδια ημέρα υπήρχε προγραμματισμένη δεξίωση και όμως δεν αναβλήθηκε. Όλα έγιναν στην εντέλεια. Απτόητοι οι άνθρωποι του ξενοδοχείου αλλάξανε τα πάντα, ξήλωσαν τις μοκέτες που είχανε μουχλιάσει και τα έπιπλα που είχανε σαπίσει. Το θαύμα έγινε και το ξενοδοχείο άνοιξε μετά 12 ώρες ξανά περιμένοντας τους γνωστούς πελάτες τους. Μπράβο τους που το καταφέρανε!.
Labels: Αγ Μαρίνα Αίγινα, Ανάπτυξη και Περιβάλλον, αποδάσωση, Δάσος, Ηλιοπουλου Ευγ., Οικοτουρισμός