Wednesday, December 29, 2010
Friday, December 24, 2010
Προώθηση στα μεταλλαγμένα
Παρασιτισμός στην περιβαλλοντική εκπαίδευση - Προώθηση ΓΤΟ από έκθεση του Ιδρύματος Ευγενίδου
- 03/12/2010
Σαφές προμοτάρισμα των μεταλλαγμένων στην Ελλάδα συνιστά η μόνιμη έκθεση βιοτεχνολογίας που λειτουργεί στο Ίδρυμα Ευγενίδου και έχει ως αποδέκτες, νέους και σχολεία που επισκέπτονται το Ίδρυμα. Συγκεκριμένα, στην υποενότητα της έκθεσης1 με τίτλο «Η τροποποιημένη φύση», η οποία περιλαμβάνει 21 εκθέματα και δραστηριότητες, προσκαλείται καθημερινά το πιο εύπλαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, η μαθητική νεολαία, σε μια «ευχάριστη» (όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος) γνωριμία με «ασυνήθιστους κήπους» γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.
Οι μαθητές επιδίδονται επίσης στη διεξαγωγή πειραμάτων γενετικής τροποποίησης προϊόντων, καθώς και στην παρακολούθηση εκπαιδευτικών βιντεο-προβολών (όπου η υβριδοποίηση, η γενετική μηχανική και η καλλιέργεια in vitro παρουσιάζονται ως τρόποι βελτίωσης των φυτικών καλλιεργειών) και στο τέλος καλούνται να δώσουν τις «σωστές» απαντήσεις.
Το Αρχιπέλαγος, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας αποδοκίμασε ευθύς εξαρχής τη συγκεκριμένη έκθεση με επιστολή που απέστειλε στο Ίδρυμα Ευγενίδου, η οποία εντάσσεται σαφώς στο πλαίσιο μίας οργανωμένης στρατηγικής προώθησης των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων στην Ελλάδα από πολυεθνικές που στόχο έχουν να γίνουν οι κυρίαρχοι του παγκόσμιου διατροφικού μονοπωλίου.
Στην ίδια λογική εντάσσονται τα σεμινάρια που λαμβάνουν χώρα σχεδόν κάθε μήνα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον και να κάμψουν τις αντιστάσεις των αγροτών (προλειαίνοντας το έδαφος για την εισαγωγή μεταλλαγμένων στη χώρα μας), αλλά και οι πιέσεις που ασκούν στην Ελλάδα οι ΗΠΑ σε διπλωματικό επίπεδο για την νομιμοποίηση της εισαγωγής και καλλιέργειας γενετικά μεταλλαγμένων σπόρων.Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις2 του πρώην αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος, κ. Θεόδωρου Κολιοπάνου «Οι πιέσεις που δεχόμαστε είναι απίστευτες…. Η πρώτη επίσκεψη που δέχεται κάθε νέος υπουργός είναι από τον πρεσβευτή των ΗΠΑ, ο οποίος ζητάει την είσοδο των ΓΤΟ στην Ελλάδα».
Απέναντι σε αυτή την κατακριτέα πρακτική, τόσο το Αρχιπέλαγος (μέλος της ομάδας εργασίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την προστασία των τοπικών ποικιλιών που κινδυνεύουν από άμεση εξαφάνιση) όσο και αρκετοί φορείς στη χώρα μας καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια να ενημερώσουν τον κόσμο και να οξύνουν την κριτική σκέψη των αγροτών.
Ωστόσο, γεγονότα όπως η συγκεκριμένη έκθεση που φιλοξενεί το Ίδρυμα Ευγενίδου, δημιουργούν συναισθήματα έκπληξης και αγανάκτησης, καθώς είναι τουλάχιστον σοκαριστικό να διαποτίζεται η μαθητική νεολαία, που δεν διαθέτει ακόμα την απαραίτητη κριτική σκέψη, με την παραφύση φιλοσοφία εταιρικών αντιλήψεων οι οποίες πατεντάρουν και κερδοσκοπούν εις βάρος της φύσης με ανήθικες μεθόδους.
H κατάσταση στην Ελλάδα όπως έχει διαμορφωθεί δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Σε λίγες μόνο δεκαετίες οι ποικιλίες σιταριού έχουν εξαφανισθεί στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ενώ πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι μόνο το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθείυπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας. Ταυτόχρονα, δεκάδες μελέτες καταδεικνύουν τις βλαβερές επιπτώσεις που προκαλούν οι ΓΤΟ στη γεωργική παραγωγή καθώς και τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τη δημόσια υγεία.
Το Αρχιπέλαγος, μέσω της Κιβωτού - Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου (Διαβάστε περισσότερα εδώ και παρακολουθείστε επίσης σχετικό Video) που έχει δημιουργήσει, δίνει καθημερινή μάχη για τη συγκέντρωση και μακροχρόνια φύλαξη των ελάχιστων ελληνικών ποικιλιών σπόρων που έχουν απομείνει μέχρι σήμερα, καθώς και τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση της ασφαλούς καλλιέργειας των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτών, περιορίζοντας τον κίνδυνο επιμόλυνσης από τα γενετικά τροποποιημένα φυτά.
Στο ίδιο μήκος κύματος πολλά δίκτυα πολιτών, οργανισμοί, μη κυβερνητικοί φορείς (Αιγίλοπας, Πελίτι, BiotechWatch, Σπόρος, ΒΙΟΖΩ κα) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν δημιουργήσει ένα δυναμικό δίκτυο ενημέρωσης του κοινού για την ανάγκη προστασίας του, επί αιώνες προσαρμοσμένου στις κατά τόπους εδαφοκλιματικές συνθήκες, φυτογενετικού υλικού.
Απέναντι σε αυτήν την ύπουλη και δόλια προπαγάνδα που έχει ως στόχο να μολύνει αντιλήψεις, να ξεπουλήσει το ελληνικό φυτογενετικό υλικό και να μας καταστήσει διατροφικά εξαρτημένους, το Αρχιπέλαγος στέκεται απέναντι.
Καλούμε φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, δίκτυα πολιτών και πολίτες που αντιλαμβάνονται το πρόβλημα να πάρουν ανοικτά θέση. Να ασκήσουν τις δικές τους πιέσεις προς τη διοίκηση του ιδρύματος Ευγενίδου για να αποσυρθεί η συγκεκριμένη έκθεση, η οποία αποτελεί άλλον έναν Δούρειο Ίππο στη διαδικασία απενοχοποίησης και εισαγωγής των μεταλλαγμένων στην Ελλάδα.
Η άγνοια είναι επικίνδυνη και η σιωπή συνενοχή.
Η ερευνητική & επιστημονική ομάδα του Αρχιπελάγους
Το κείμενο συνυπογράφουν:
Αιγίλοπας
ΒΙΟΖΩ
BiotechWatch
Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου
Πελίτι
Σπόρος
από το Αρχιπέλαγος
- 03/12/2010
Σαφές προμοτάρισμα των μεταλλαγμένων στην Ελλάδα συνιστά η μόνιμη έκθεση βιοτεχνολογίας που λειτουργεί στο Ίδρυμα Ευγενίδου και έχει ως αποδέκτες, νέους και σχολεία που επισκέπτονται το Ίδρυμα. Συγκεκριμένα, στην υποενότητα της έκθεσης1 με τίτλο «Η τροποποιημένη φύση», η οποία περιλαμβάνει 21 εκθέματα και δραστηριότητες, προσκαλείται καθημερινά το πιο εύπλαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, η μαθητική νεολαία, σε μια «ευχάριστη» (όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος) γνωριμία με «ασυνήθιστους κήπους» γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.
Οι μαθητές επιδίδονται επίσης στη διεξαγωγή πειραμάτων γενετικής τροποποίησης προϊόντων, καθώς και στην παρακολούθηση εκπαιδευτικών βιντεο-προβολών (όπου η υβριδοποίηση, η γενετική μηχανική και η καλλιέργεια in vitro παρουσιάζονται ως τρόποι βελτίωσης των φυτικών καλλιεργειών) και στο τέλος καλούνται να δώσουν τις «σωστές» απαντήσεις.
Το Αρχιπέλαγος, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας αποδοκίμασε ευθύς εξαρχής τη συγκεκριμένη έκθεση με επιστολή που απέστειλε στο Ίδρυμα Ευγενίδου, η οποία εντάσσεται σαφώς στο πλαίσιο μίας οργανωμένης στρατηγικής προώθησης των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων στην Ελλάδα από πολυεθνικές που στόχο έχουν να γίνουν οι κυρίαρχοι του παγκόσμιου διατροφικού μονοπωλίου.
Στην ίδια λογική εντάσσονται τα σεμινάρια που λαμβάνουν χώρα σχεδόν κάθε μήνα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον και να κάμψουν τις αντιστάσεις των αγροτών (προλειαίνοντας το έδαφος για την εισαγωγή μεταλλαγμένων στη χώρα μας), αλλά και οι πιέσεις που ασκούν στην Ελλάδα οι ΗΠΑ σε διπλωματικό επίπεδο για την νομιμοποίηση της εισαγωγής και καλλιέργειας γενετικά μεταλλαγμένων σπόρων.Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις2 του πρώην αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος, κ. Θεόδωρου Κολιοπάνου «Οι πιέσεις που δεχόμαστε είναι απίστευτες…. Η πρώτη επίσκεψη που δέχεται κάθε νέος υπουργός είναι από τον πρεσβευτή των ΗΠΑ, ο οποίος ζητάει την είσοδο των ΓΤΟ στην Ελλάδα».
Απέναντι σε αυτή την κατακριτέα πρακτική, τόσο το Αρχιπέλαγος (μέλος της ομάδας εργασίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την προστασία των τοπικών ποικιλιών που κινδυνεύουν από άμεση εξαφάνιση) όσο και αρκετοί φορείς στη χώρα μας καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια να ενημερώσουν τον κόσμο και να οξύνουν την κριτική σκέψη των αγροτών.
Ωστόσο, γεγονότα όπως η συγκεκριμένη έκθεση που φιλοξενεί το Ίδρυμα Ευγενίδου, δημιουργούν συναισθήματα έκπληξης και αγανάκτησης, καθώς είναι τουλάχιστον σοκαριστικό να διαποτίζεται η μαθητική νεολαία, που δεν διαθέτει ακόμα την απαραίτητη κριτική σκέψη, με την παραφύση φιλοσοφία εταιρικών αντιλήψεων οι οποίες πατεντάρουν και κερδοσκοπούν εις βάρος της φύσης με ανήθικες μεθόδους.
H κατάσταση στην Ελλάδα όπως έχει διαμορφωθεί δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Σε λίγες μόνο δεκαετίες οι ποικιλίες σιταριού έχουν εξαφανισθεί στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ενώ πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι μόνο το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθείυπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας. Ταυτόχρονα, δεκάδες μελέτες καταδεικνύουν τις βλαβερές επιπτώσεις που προκαλούν οι ΓΤΟ στη γεωργική παραγωγή καθώς και τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τη δημόσια υγεία.
Το Αρχιπέλαγος, μέσω της Κιβωτού - Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου (Διαβάστε περισσότερα εδώ και παρακολουθείστε επίσης σχετικό Video) που έχει δημιουργήσει, δίνει καθημερινή μάχη για τη συγκέντρωση και μακροχρόνια φύλαξη των ελάχιστων ελληνικών ποικιλιών σπόρων που έχουν απομείνει μέχρι σήμερα, καθώς και τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση της ασφαλούς καλλιέργειας των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτών, περιορίζοντας τον κίνδυνο επιμόλυνσης από τα γενετικά τροποποιημένα φυτά.
Στο ίδιο μήκος κύματος πολλά δίκτυα πολιτών, οργανισμοί, μη κυβερνητικοί φορείς (Αιγίλοπας, Πελίτι, BiotechWatch, Σπόρος, ΒΙΟΖΩ κα) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν δημιουργήσει ένα δυναμικό δίκτυο ενημέρωσης του κοινού για την ανάγκη προστασίας του, επί αιώνες προσαρμοσμένου στις κατά τόπους εδαφοκλιματικές συνθήκες, φυτογενετικού υλικού.
Απέναντι σε αυτήν την ύπουλη και δόλια προπαγάνδα που έχει ως στόχο να μολύνει αντιλήψεις, να ξεπουλήσει το ελληνικό φυτογενετικό υλικό και να μας καταστήσει διατροφικά εξαρτημένους, το Αρχιπέλαγος στέκεται απέναντι.
Καλούμε φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, δίκτυα πολιτών και πολίτες που αντιλαμβάνονται το πρόβλημα να πάρουν ανοικτά θέση. Να ασκήσουν τις δικές τους πιέσεις προς τη διοίκηση του ιδρύματος Ευγενίδου για να αποσυρθεί η συγκεκριμένη έκθεση, η οποία αποτελεί άλλον έναν Δούρειο Ίππο στη διαδικασία απενοχοποίησης και εισαγωγής των μεταλλαγμένων στην Ελλάδα.
Η άγνοια είναι επικίνδυνη και η σιωπή συνενοχή.
Η ερευνητική & επιστημονική ομάδα του Αρχιπελάγους
Το κείμενο συνυπογράφουν:
Αιγίλοπας
ΒΙΟΖΩ
BiotechWatch
Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου
Πελίτι
Σπόρος
από το Αρχιπέλαγος
Saturday, December 18, 2010
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ 19.12
Το “χαμόγελο” του δελφινιού είναι η μεγαλύτερη πλάνη της φύσης.
Τα δελφίνια συμβολίζουν την ελευθερία, την χαρά, τη δύναμη, το μεγαλείο της φύσης, την αρμονία και τον αλτρουισμό. Είναι πλάσματα κοινωνικά, ζουν σε αγέλες και μπορούν να σχηματίσουν ομάδες αγέλων που μπορούν να φτάσουν τα 1000 δελφίνια, εξαιρετικά ευφυή (χρήση εργαλείων, πολύπλοκη γλώσσα και συμπεριφορά) προσόντα που τον ίδιο τον άνθρωπο πολλές φορές τον έχουν σώσει από βέβαιο πνιγμό. Είναι οι πολύτιμοι Φίλοι μας. 'Ο Λαός της Θάλασσας' όπως τα αποκαλούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Μια ζωή στην φύση ή θάνατος σε ένα πάρκο;
Η φυσική διάρκεια ζωής ενός δελφινιού στη θάλασσα είναι 45-50 χρόνια. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας ένα στα δύο δελφίνια πεθαίνει μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της φυλάκισής του, από το στρες, τις αρρώστιες ή τη μόλυνση εντός της δεξαμενής. Το στρες είναι ένα μόνιμο στοιχείο της ζωής σε δελφινάριο. Ξεκινάει από τη στιγμή που το δελφίνι θα αποκοπεί βίαια από το κοπάδι του, συνεχίζεται με τη στέρηση τροφής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και είναι συνυφασμένο με τη ζωή εντός πισίνας. Ο περιορισμός στην ακτίνα κολύμβησης είναι ακραίος και βασανιστικός καθώς τα ελεύθερα δελφίνια κολυμπούν αποστάσεις μέχρι 160 χιλιόμετρα τη μέρα και καταδύονται έως τα 100 μέτρα βάθος. Χρησιμοποιούν υπερήχους για να πάρουν πληροφορίες για το περιβάλλον τους όπως η απόσταση ή το σχήμα αντικειμένων (ηχοεντοπισμός) και σε μία δεξαμενή η αλλεπάλληλη αντήχηση του σόναρ τους από τα τοιχώματα τα οδηγεί πολλές φορές στην τρέλα. Ακόμη και αν ένα δελφίνι γεννηθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία να κρατείται και να αποτελεί αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης χωρίς καμμία προοπτική απελευθέρωσης στο φυσικό του περιβάλλον.
Με το εισιτήριο σου πληρώνεις την φυλακή μου!
Για τα δελφίνια η πισίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κελί. Η μεταχείρισή τους από τους εκπαιδευτές είναι αυτή του θηριοδαμαστή που τιμωρεί τους ανυπάκουους και εκβιάζει την υποταγή με πείνα. Η αιχμαλωσία τους σημαίνει αέναη στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών. Σημαίνει ότι θα ζήσουν όπου και όπως επιλέξουν τα αφεντικά τους και θα πεθάνουν όταν πια δεν θα τους προσφέρουν κέρδος. Σημαίνει ότι δεν θα ζήσουν μία ζωή όπως τη θέλουν. Ελεύθερη.
Οι Νέοι Πράσινοι θέλουμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις απαράδεκτες αυτές πρακτικές και να αναδείξουμε το θέμα της αιχμαλωσίας των δελφινιών και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν. Θέλουμε, επίσης, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με την συνεχιζόμενη λειτουργία του δελφιναρίου του Αττικού Πάρκου, που κρατάει αιχμάλωτα τώρα 11 δελφίνια, και ζητάμε την ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ των παραστάσεων αλλά και την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της εκμετάλλευσης των δελφινιών στη χώρα μας με πρόσχηματα τύπου αδυναμίας επανένταξης στο φυσικό περιβάλλον λόγω ανατροφής σε συνθήκες αιχμαλωσίας και προστασίας αυτών σε δεξαμενές. Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε την κάθετη αντίθεση μας στο γεγονός ότι το πάρκο αποτελεί προορισμό περιβαλλοντικών εκδρομών σχολείων και ζητάμε από την πολιτεία να επαναπροσδιορίσει την έννοια της εκπαίδευσης με εναλλακτικούς τρόπους.
από το μπλογκ των Νέων Πράσινων
Τα δελφίνια συμβολίζουν την ελευθερία, την χαρά, τη δύναμη, το μεγαλείο της φύσης, την αρμονία και τον αλτρουισμό. Είναι πλάσματα κοινωνικά, ζουν σε αγέλες και μπορούν να σχηματίσουν ομάδες αγέλων που μπορούν να φτάσουν τα 1000 δελφίνια, εξαιρετικά ευφυή (χρήση εργαλείων, πολύπλοκη γλώσσα και συμπεριφορά) προσόντα που τον ίδιο τον άνθρωπο πολλές φορές τον έχουν σώσει από βέβαιο πνιγμό. Είναι οι πολύτιμοι Φίλοι μας. 'Ο Λαός της Θάλασσας' όπως τα αποκαλούσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Μια ζωή στην φύση ή θάνατος σε ένα πάρκο;
Η φυσική διάρκεια ζωής ενός δελφινιού στη θάλασσα είναι 45-50 χρόνια. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας ένα στα δύο δελφίνια πεθαίνει μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της φυλάκισής του, από το στρες, τις αρρώστιες ή τη μόλυνση εντός της δεξαμενής. Το στρες είναι ένα μόνιμο στοιχείο της ζωής σε δελφινάριο. Ξεκινάει από τη στιγμή που το δελφίνι θα αποκοπεί βίαια από το κοπάδι του, συνεχίζεται με τη στέρηση τροφής κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και είναι συνυφασμένο με τη ζωή εντός πισίνας. Ο περιορισμός στην ακτίνα κολύμβησης είναι ακραίος και βασανιστικός καθώς τα ελεύθερα δελφίνια κολυμπούν αποστάσεις μέχρι 160 χιλιόμετρα τη μέρα και καταδύονται έως τα 100 μέτρα βάθος. Χρησιμοποιούν υπερήχους για να πάρουν πληροφορίες για το περιβάλλον τους όπως η απόσταση ή το σχήμα αντικειμένων (ηχοεντοπισμός) και σε μία δεξαμενή η αλλεπάλληλη αντήχηση του σόναρ τους από τα τοιχώματα τα οδηγεί πολλές φορές στην τρέλα. Ακόμη και αν ένα δελφίνι γεννηθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία να κρατείται και να αποτελεί αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης χωρίς καμμία προοπτική απελευθέρωσης στο φυσικό του περιβάλλον.
Με το εισιτήριο σου πληρώνεις την φυλακή μου!
Για τα δελφίνια η πισίνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κελί. Η μεταχείρισή τους από τους εκπαιδευτές είναι αυτή του θηριοδαμαστή που τιμωρεί τους ανυπάκουους και εκβιάζει την υποταγή με πείνα. Η αιχμαλωσία τους σημαίνει αέναη στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών. Σημαίνει ότι θα ζήσουν όπου και όπως επιλέξουν τα αφεντικά τους και θα πεθάνουν όταν πια δεν θα τους προσφέρουν κέρδος. Σημαίνει ότι δεν θα ζήσουν μία ζωή όπως τη θέλουν. Ελεύθερη.
Οι Νέοι Πράσινοι θέλουμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για τις απαράδεκτες αυτές πρακτικές και να αναδείξουμε το θέμα της αιχμαλωσίας των δελφινιών και τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν. Θέλουμε, επίσης, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με την συνεχιζόμενη λειτουργία του δελφιναρίου του Αττικού Πάρκου, που κρατάει αιχμάλωτα τώρα 11 δελφίνια, και ζητάμε την ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ των παραστάσεων αλλά και την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της εκμετάλλευσης των δελφινιών στη χώρα μας με πρόσχηματα τύπου αδυναμίας επανένταξης στο φυσικό περιβάλλον λόγω ανατροφής σε συνθήκες αιχμαλωσίας και προστασίας αυτών σε δεξαμενές. Τέλος, θέλουμε να εκφράσουμε την κάθετη αντίθεση μας στο γεγονός ότι το πάρκο αποτελεί προορισμό περιβαλλοντικών εκδρομών σχολείων και ζητάμε από την πολιτεία να επαναπροσδιορίσει την έννοια της εκπαίδευσης με εναλλακτικούς τρόπους.
από το μπλογκ των Νέων Πράσινων
Thursday, December 16, 2010
Εγκλημα Δημοκρατίας και απαξίωση της Φωκίδας
Έγκλημα Δημοκρατίας και απαξίωση της Φωκίδας
Απαξιώνοντας πλήρως την Φωκίδα και καταστρατηγώντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, το Σύνταγμα ακόμα κι αυτόν τον Καλλικράτιο νέο νόμο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Φωκίδας προχωράει σε συζήτηση για έγκριση όρων περιβαλλοντικών μέτρων 14 ενεργειών μεταλλευτικών και άλλων εταιρειών στα βουνά, κυρίως σε Παρνασσό και Γκιώνα,10 μέρες πριν λήξει η θητεία του και 40 μέρες μετά τις εκλογές, που στην θέση αυτή εξέλεξαν άλλο συμβούλιο!
Την στιγμή, που ακόμα και τις υπόγειες εξορύξεις, οι μεταλλευτικές εταιρείες τις μετατρέπουν σε επιφανειακές καταστρέφοντας το περιβάλλον, με την εναπόθεση των στείρων στην περιοχή γύρω από την είσοδο της εκμετάλλευσης, αντί να τα τοποθετήσουν σε παλιές άχρηστες πιά σήραγγες. Αντί με τα στείρα αυτά υλικά να φτιάξουν δρόμους, προτείνεται να εγκριθεί άλλη περιβαλλοντική μελέτη για άνοιγμα λατομείου για στείρα υλικά κατασκευής δρόμων!!!
Το παράλογο της καταστροφής του περιβάλλοντος σε όλο του το μεγαλείο!
Το απερχόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο, που κρίθηκε στις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου, δεν έχει κανένα δικαίωμα να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της Φωκίδας γιατί γι αυτές του τις πράξεις δεν θα κριθεί από κανέναν! Παραβιάζεται κάθε έννοια Δημοκρατίας, το Σύνταγμα και το πνεύμα του νέου Καλλικράτιου νόμου, που στο άρθρο 65 §5 αναφέρει για τις δημοτικές αρχές, που θα αντικαταστήσουν τις νομαρχίες: «Ένα (1) μήνα πριν από τη διενέργεια των εκλογών και μέχρι την εγκατάσταση των νέων δημοτικών αρχών, το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει μόνο για θέματα που αναφέρονται σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης». Στην συνέχεια δείτε την:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ
Απαξιώνοντας πλήρως την Φωκίδα και καταστρατηγώντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, το Σύνταγμα ακόμα κι αυτόν τον Καλλικράτιο νέο νόμο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Φωκίδας προχωράει σε συζήτηση για έγκριση όρων περιβαλλοντικών μέτρων 14 ενεργειών μεταλλευτικών και άλλων εταιρειών στα βουνά, κυρίως σε Παρνασσό και Γκιώνα,10 μέρες πριν λήξει η θητεία του και 40 μέρες μετά τις εκλογές, που στην θέση αυτή εξέλεξαν άλλο συμβούλιο!
Την στιγμή, που ακόμα και τις υπόγειες εξορύξεις, οι μεταλλευτικές εταιρείες τις μετατρέπουν σε επιφανειακές καταστρέφοντας το περιβάλλον, με την εναπόθεση των στείρων στην περιοχή γύρω από την είσοδο της εκμετάλλευσης, αντί να τα τοποθετήσουν σε παλιές άχρηστες πιά σήραγγες. Αντί με τα στείρα αυτά υλικά να φτιάξουν δρόμους, προτείνεται να εγκριθεί άλλη περιβαλλοντική μελέτη για άνοιγμα λατομείου για στείρα υλικά κατασκευής δρόμων!!!
Το παράλογο της καταστροφής του περιβάλλοντος σε όλο του το μεγαλείο!
Το απερχόμενο Νομαρχιακό Συμβούλιο, που κρίθηκε στις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου, δεν έχει κανένα δικαίωμα να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της Φωκίδας γιατί γι αυτές του τις πράξεις δεν θα κριθεί από κανέναν! Παραβιάζεται κάθε έννοια Δημοκρατίας, το Σύνταγμα και το πνεύμα του νέου Καλλικράτιου νόμου, που στο άρθρο 65 §5 αναφέρει για τις δημοτικές αρχές, που θα αντικαταστήσουν τις νομαρχίες: «Ένα (1) μήνα πριν από τη διενέργεια των εκλογών και μέχρι την εγκατάσταση των νέων δημοτικών αρχών, το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει μόνο για θέματα που αναφέρονται σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης». Στην συνέχεια δείτε την:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ
ΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ
Την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαία θα διαδηλώνουν απ΄ άκρη σε άκρη της χώρας την αντίθεση τους στην πολιτική της κυβέρνησης, στη λογική του μνημονίου και της τρόικας που μας κάνει απίστευτα φτηνούς και αναλώσιμους, θα διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια.
Αυτή την ημέρα διάλεξε ο Νομάρχης Φωκίδας για να συγκαλέσει το Νομαρχιακό Συμβούλιο, δεκαπέντε μόλις μέρες πριν την ολοκλήρωση της θητείας του αλλά και του θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης γενικότερα, προκειμένου να λάβει αποφάσεις και να γνωμοδοτήσει για θέματα που θα καθορίσουν δραματικά τη ζωή του τόπου τα επόμενα χρόνια. Απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την κυβερνητική πολιτική του fast track, δηλαδή της γρήγορης και ευέλικτης προώθησης των ιδιωτικών επενδύσεων, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση «σκούπα» συγκαλεί το Νομαρχιακό Συμβούλιο με ημερήσια διάταξη 24 θεμάτων από τα οποία τα 12 αφορούν γνωμοδοτήσεις επί Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για εκμετάλλευση και ερευνητικές εργασίες κοιτασμάτων βωξίτη και τα 4 γνωμοδοτήσεις επί Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι προκλητικά προφανής η διάθεση και η πρόθεση τους να ξεμπερδεύουν μαζικά με τις «καυτές πατάτες» που κρατούν στα χέρια τους, να εξοφλήσουν υποχρεώσεις και γραμμάτια πριν οι ίδιοι και ο θεσμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αποτελούν ιστορία.
Τα περισσότερα από τα παραπάνω θέματα είχαν όλως τυχαίως δημοσιευτεί μέσα στη καρδιά του Αυγούστου και τέθηκαν σε «δημόσια διαβούλευση» σε χρονικά πλαίσια που η περίοδος, το εύρος των περιοχών επέμβασης αλλά και ο όγκος των «Μελετών» ακύρωναν στην πράξη το δικαίωμα διατύπωσης θέσεων, προτάσεων ή ενστάσεων από τους ενδιαφερόμενους πολίτες και συλλογικότητες.
Παρόλα αυτά η κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας στις 10 Σεπτεμβρίου 2010 κατέθεσε έγγραφο με τις απόψεις της προς το Υ.Π.Ε.Κ.Α. εντός των προβλεπομένων προθεσμιών. Εκεί μεταξύ άλλων τονίζαμε πως
· «…Ο χρόνος δημοσίευσης των παραπάνω εγγράφων, … και το χρονικό περιθώριο που διατίθεται για την κατάθεση απόψεων ή προτάσεων από πολίτες ή φορείς, αλλοιώνει επί της ουσίας το πνεύμα της Κ.Υ.Α. 37111/2021/26.09.03 τόσο ως προς τη δυνατότητα άμεσης ενημέρωσης όσο και διάθεση εύλογου διαστήματος για διαβούλευση και τεκμηρίωση απόψεων ή προτάσεων»
· «…Οι φορείς ή / και ακόμη οι ομάδες πολιτών και μεμονωμένοι πολίτες που καλούνται σήμερα να διατυπώσουν απόψεις και προτάσεις, εξαιτίας της διοικητικής αναδιάρθρωσης (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) «δεσμεύουν» με τη θέση τους τα νέα όργανα και φορείς που θα υπάρχουν σε λίγους μόνο μήνες και στο χωρικό και διοικητικό πεδίο δικαιοδοσίας του…»
· «…Το μεγάλο μέγεθος της περιοχής επέμβασης και οι συνακόλουθες δραστηριότητες …., είναι τέτοιο που δυνητικά μπορεί να αντιστρατεύεται ή να έρχεται σε σύγκρουση με το στρατηγικό – αναπτυξιακό σχεδιασμό των νέων διοικητικών μονάδων που προκύπτουν από τον Ν 3852/ 2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ)…»
· «…Η υφιστάμενη κατάσταση από πλευράς περιβαλλοντικής προστασίας και περιβαλλοντικών αποκαταστάσεων από τη μεταλλευτική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Γκιώνας αλλά και στη συγκεκριμένη όπου αιτούνται οι νέες αδειοδοτήσεις, κατά τεκμήριο χαρακτηρίζεται από κακή ως κάκιστη…»
και για τους λόγους αυτούς ζητούσαμε
«…Να προσδιοριστούν νέες ημερομηνίες σε εφαρμογή της Κ.Υ.Α. 37111/2021/26.09.03 που να συνάδουν αφενός με το νέο θεσμικό πλαίσιο (Ν 3852/ 2010) και τη διοικητική αναδιάρθρωση που επέρχεται και αφετέρου με την κοινή αντίληψη περί ουσιαστικής δυνατότητας ενημέρωσης και διατύπωσης απόψεων επί συγκεκριμένων θεμάτων..»
Τρεις μήνες μετά κι ενώ το Υ.Π.Ε.Κ.Α. απαξιώνει προκλητικά , άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά, να απαντήσει έστω και αρνητικά στις αιτιάσεις και τα αιτήματα μας ο Νομάρχης με μια και μόνο κίνηση επιδιώκει να «κλείσει» όλες τις εκκρεμότητες υποθηκεύοντας εκ νέου τον τόπο, το δημόσιο πλούτο και περιουσία στα κερδοσκοπικά συμφέροντα των εταιριών.
Πριν ένα μήνα πραγματοποιήθηκαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές για την ανάδειξη των νέων αιρετών οργάνων. Οι περισσότεροι από τους εκλεγέντες και κυρίως αυτοί που άσκησαν ή συνεχίζουν να ασκούν εξουσία και φέρουν την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση παρόλο που διατείνονται ότι «διάβασαν» και κατάλαβαν το μήνυμα των εκλογών απ΄ ότι φαίνεται μάλλον πάσχουν από πολιτικό αναλφαβητισμό και κατ΄ επέκταση διαβάζουν ότι θέλουν. Αυτό βέβαια δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη της στάσης που παίρνουν για το «σήμερα» και το «αύριο» του τόπου.
Απευθυνόμαστε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και σε κάθε μέλος του ξεχωριστά απαιτώντας να αφουγκραστούν την κοινωνία και τα μηνύματα που στέλνει, να μην υποκύψουν σε κανενός είδους εκβιασμούς και εκβιαστικά διλήμματα, να μην συνυπογράψουν την παραπέρα υποθήκευση του τόπου σαν την τελευταία πράξη της θητείας τους.
Μπροστά στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται και που προφανώς δεν αφορά μονοσήμαντα τις δραστηριότητες μιας εταιρίας, καλούμε τους κατοίκους των Δημοτικών Διαμερισμάτων, τους εργαζόμενους, τη νεολαία , τις συλλογικότητες και αυτοδιοικητικές παρατάξεις, όλους αυτούς που «δεν χρωστάνε σε κανένα» και που «δεν τα φάγανε μαζί» να πάρουν θέση, να καταγγείλουν τη σύγκληση του Νομαρχιακού Συμβουλίου σαν κατ΄ ουσία παράνομη και ανήθικη, να συντονίσουν την αντίσταση και τους κοινούς αγώνες για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, των δικαιωμάτων , της ίδια της ζωής μας.
Γκιώνα, 14 Δεκεμβρίου 2010
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ
Πηγή η biozo.gr
Labels: βουνά, δαση, Η Βιώσιμη Ανάπτυξη ειναι Πολιτισμός, Μεταλλείο Φθιώτιδας, Περιβάλλον ή Ανάπτυξη
Tuesday, December 14, 2010
Monday, December 13, 2010
Δελτίο τύπου από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 106 Ζωοφιλικών Σωματείων και τα Κρητικά Σωματεία μέλη της σας ενημερώνουν ότι αύριο 13 Δεκεμβρίου, στις 9 η ώρα το πρωί στα δικαστήρια στον Αγ. Νικόλαο θα δικαστεί η υπόθεση του βοσκού από την Ελούντα που προέβη σε εξόρυξη των ματιών του σκύλου του με αιχμηρό αντικείμενο.
Οι πολίτες της περιοχής που ασχολούνται με την προστασία των ζώων θα συγκεντρωθούν στα δικαστήρια για να διαμαρτυρηθούν για τις συνεχιζόμενες κακοποιήσεις στο νησί μας και στην χώρα μας και για την μέχρι τώρα ανικανότητα των κυβερνήσεων να δώσουν ένα τέλος στο θέμα αυτό.
Στην συγκέντρωση θα διαβαστεί ποίημα το οποίο μας έστειλαν δύο Ολλανδοί πολίτες, όταν ενημερώθηκαν από το διαδίκτυο για την αποτρόπαια αυτή πράξη, για την οποία θεωρούμε ότι το δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει την ανωτέρα των ποινών , ήτοι ποινή φυλάκισης 6 μηνών χωρίς αναστολή και χρηματικό πρόστιμο.
Καλούμε τα ΜΜΕ να παρευρεθούν έτσι ώστε να φτάσει σε κάθε σημείο της Κρήτης η οργή και αγανάκτησή μας για τις αποτρόπαιες κακοποιήσεις ζώων και τις εν γένει άθλιες συνθήκες που μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων επιφυλάσσει στα ζώα, καταδεικνύοντας την έξαρση βίας στην κοινωνία μας.
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Τηλ. επικοινωνίας
Αν. Μπομπολάκη 6976489349
Μ. Χουστουλάκη 6979913007
Οι πολίτες της περιοχής που ασχολούνται με την προστασία των ζώων θα συγκεντρωθούν στα δικαστήρια για να διαμαρτυρηθούν για τις συνεχιζόμενες κακοποιήσεις στο νησί μας και στην χώρα μας και για την μέχρι τώρα ανικανότητα των κυβερνήσεων να δώσουν ένα τέλος στο θέμα αυτό.
Στην συγκέντρωση θα διαβαστεί ποίημα το οποίο μας έστειλαν δύο Ολλανδοί πολίτες, όταν ενημερώθηκαν από το διαδίκτυο για την αποτρόπαια αυτή πράξη, για την οποία θεωρούμε ότι το δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει την ανωτέρα των ποινών , ήτοι ποινή φυλάκισης 6 μηνών χωρίς αναστολή και χρηματικό πρόστιμο.
Καλούμε τα ΜΜΕ να παρευρεθούν έτσι ώστε να φτάσει σε κάθε σημείο της Κρήτης η οργή και αγανάκτησή μας για τις αποτρόπαιες κακοποιήσεις ζώων και τις εν γένει άθλιες συνθήκες που μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων επιφυλάσσει στα ζώα, καταδεικνύοντας την έξαρση βίας στην κοινωνία μας.
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Τηλ. επικοινωνίας
Αν. Μπομπολάκη 6976489349
Μ. Χουστουλάκη 6979913007
Sunday, December 12, 2010
Graz botanic garden
Check out this SlideShare Presentation:
Graz botanic garden
View more webinars from Dennis Labadarios.
Labels: Αυστρία, Βοτανικός κήπος, οικολογία, πάρκα
Monday, December 6, 2010
Schwarzwald 1
Check out this SlideShare Presentation:
Schwarzwald 1
View more presentations from Dennis Labadarios.
Saturday, December 4, 2010
Friday, December 3, 2010
Θα επιβιώσει τελικά το Τουβαλού;
[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]
Τα νησιά Τουβαλού, οι εννέα κοραλλιογενείς ατόλες, των 26 τετρ. χιλ. και των 10.000 ανθρώπων, που εκτείνονται μόλις λίγα μέτρα (4-5) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σε μια μακρινή γωνιά του Ειρηνικού Ωκεανού, ανοικτά της Αυστραλίας, κινδυνεύουν να "βυθιστούν" στα επόμενα 30-50 χρόνια εάν συνεχισθεί ο σημερινός ρυθμός ανόδου της στάθμης των υδάτων.
Θα βυθιστεί άραγε το Τουβαλού; Το ερώτημα φαντάζει εύλογο.....
Η συνέχεια εδώ: Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Labels: ανιθαγενείς, νησιά Τουβαλού, Περιβαλλοντικοί πρόσφυγες
Thursday, December 2, 2010
Επίκαιρες αφίσες προπαγάνδας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Οι επιτακτικές ανάγκες ενός πολέμου αναγκάζει μια κοινωνία ή χώρα να αναθεωρήσει πολλά αυτονόητα της καθημερινής ειρηνικής ζωής. Η ενεργοβόρα και πολυδάπανη στρατιωτική μηχανή απαιτεί θυσίες και πολλούς υποχρεωτικούς ή εθελοντικούς περιορισμούς και υποχρεώσεις στα μετόπισθεν από τη μάζα των αμάχων. Αυτές οι επιτακτικές ανάγκες έχουν αποτυπωθεί στις προπαγανδιστικές αφίσες, κυρίως κατά την περίοδο των δύο παγκοσμίων πολέμων, που στόχευαν στον πατριωτισμό των πολιτών σε όποιες περιπτώσεις η υποχρεωτικότητα και η επίταξη δεν μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές.
Οι πιο πετυχημένες τέτοιες ιστορικές αφίσες ήταν των Αμερικάνων και των Καναδών, οι οποίες, σχεδιασμένες από επαγγελματίες και δημοφιλείς γραφίστες, παρήγαγαν μεγάλη γκάμα έξυπνων σλόγκαν και ιδεών για ορθολογική διαχείριση των πόρων και των αγαθών σε περίοδο σπάνης και μεγάλων αναγκών και οι οποίες, βλέποντάς τες σήμερα, μας εντυπωσιάζουν για την αναπάντεχη επικαιρότητά τους, ίσως και διαχρονικότητά τους, σε μια εποχή που η υπερκατανάλωση και η σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων πλησιάζουν τα όρια του πλανήτη και της κοινωνικής ευημερίας μας.
Ας δούμε λοιπόν, κάποιες αντιπροσωπευτικές από αυτές και ας προβληματιστούμε πάνω στην επικαιρότητα των σλόγκαν τους.
Victory Gardens (poster by Morley, World War II)
Μια κίνηση στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων πολέμων να μειώσουν το βάρος του επισιτισμού των στρατιωτών, με το να καλλιεργεί ο καθένας πολίτης την τροφή του στον κήπο του, συλλογικά στις γειτονιές, στα πάρκα, κλπ, ώστε οι τροφές στην αγορά να είναι όσο το δυνατόν πιο πολύ διαθέσιμες στον στρατό και γενικά να μην υπάρχει έλλειψη σε αυτές..
Το εγχείρημα είχε μεγάλη επιτυχία (περιπου 20.000.000 τέτοιοι κήποι δημιουργήθηκαν) και υπολογίζεται πως παρήχθησαν ατομικά ποσότητες ίσες σχεδόν με την εμπορική παραγωγή.
http://en.wikipedia.org/wiki/Victory_garden
Μια ιδέα που δεν θα ήταν καθόλου άσχημη, αν οι πόλεις μας είχαν πιο ανθρώπινο πρόσωπο με ελεύθερους χώρους, οπωροφόρα δέντρα και όχι καλλωπιστικά, κλπ. Θα ήταν αυτάρκεις και όχι άμεσα εξαρτώμενες από την ύπαιθρο για την διατροφή. Ενας πόλεμος ή οποιαδήποτε εκτεταμένη ανωμαλία στην σημερινή παραγωγική διαδικασία και διανομή θα χτυπήσει ανελέητα τις 100% εξαρτημένες μεγαλουπόλεις, που τρέφονται από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και καθόλου από την κατά 90% τσιμεντοποιημένη γη τους.
Καναδικό πόστερ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που καλεί τους πολίτες να περιορίσουν τις σπατάλες και να κάνουν οικονομία, αγοράζοντας τα απολύτως αναγκαία και να προσφέρουν για τις ανάγκες του πολέμου.
Αυτή η αφίσα κάλλιστα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτούσια και σήμερα από τα αντικαταναλωτικά κινήματα, καλώντας τους πολίτες σε έναν άλλο τρόπο και μοντέλο ζωής.
Αυτή η γνωστή αφίσα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προτρέπει τους πολίτες να κουβαλούν οι ίδιοι στα χέρια τους τα αγαθά που αγοράζουν και όχι με μεταφορικό μέσο, το οποίο και βενζίνη καταναλώνει και ανταλλακτικά απαιτεί η συχνή χρήση του, πράγματα που θα τα στερήσουμε από τις ανάγκες του Στρατού στον πόλεμο. Αλλωστε και οι ίδιοι οι στρατιώτες, κουβαλούν πάντα μαζί τους τα άμεσης ανάγκης πράγματα στις εξαρτήσεις τους….
Και αυτή η αφίσα ξαναγίνεται επίκαιρη σήμερα μέσα από τους προβληματισμούς για την ελαχιστοποίηση της χρήσης του ΙΧ. Κάτι που δυστυχώς οι σημερινές εξελίξεις στην αγορά και οι εξαπλώσεις των μεγακαταστημάτων, κυρίως εκτός πόλης, μαραζώνουν την αγορά της γειτονιάς και μας αναγκάζουν να είμαστε εξαρτημένοι από την αυτοκίνηση για να κάνουμε ψώνια για όλη τη βδομάδα με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ποιότητα ζωής στην πόλη….
Weimer Pursell, 1943
Άλλη μια καμπάνια για οικονομίες στα αγαθά την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στα μετόπισθεν στις ΗΠΑ. Η ατάκα διαχρονική και πολύ έξυπνη: Όταν οδηγάς μόνος (χωρίς να μοιράζεσαι το αμάξι και την βενζίνη) είναι σαν να εξυπηρετείς τον ίδιο τον Χίτλερ, γιατί κάνεις άσκοπη σπατάλη βενζίνης και ανταλλακτικών, τα οποία είναι πολύτιμα για τα μηχανοκίνητα άρματα και οχήματα του στρατού.
Μια ιδέα που κατά καιρούς έρχεται και σήμερα στο προσκήνιο, είτε άνωθεν, είτε από τα κάτω με ατομικές πρωτοβουλίες, που το κυκλοφοριακό, η ρύπανση και η απειλή εξάντλησης του πετρελαίου έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Αλλά ούτως ή άλλως αποτελεί ημίμετρο, μια και η λύση στις μεγαλουπόλεις είναι η προώθηση και ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, σε ατομικό δε επίπεδο του ποδηλάτου και άλλων σχετικών μέσων, από πατίνια μέχρι και τα segways.
Η διανομή αγαθών με δελτίο.
Μια αφίσα των ΗΠΑ την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που καλούσε σε τήρηση των δελτίων στην διατροφή για είδη τα οποία παρουσίαζαν συχνότερα ελλείψεις.
Το θέμα αυτό είναι επίκαιρο σε πλανητικό επίπεδο με την τεράστια ανισοκατανομή πόρων, οι οποίοι κρατούν σε υπερκαταναλωτικά επίπεδα τις χώρες της Δύσης και στα όρια της φτώχειας ή του λιμού τον Τριτο Κόσμο.
Οι πιο πετυχημένες τέτοιες ιστορικές αφίσες ήταν των Αμερικάνων και των Καναδών, οι οποίες, σχεδιασμένες από επαγγελματίες και δημοφιλείς γραφίστες, παρήγαγαν μεγάλη γκάμα έξυπνων σλόγκαν και ιδεών για ορθολογική διαχείριση των πόρων και των αγαθών σε περίοδο σπάνης και μεγάλων αναγκών και οι οποίες, βλέποντάς τες σήμερα, μας εντυπωσιάζουν για την αναπάντεχη επικαιρότητά τους, ίσως και διαχρονικότητά τους, σε μια εποχή που η υπερκατανάλωση και η σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων πλησιάζουν τα όρια του πλανήτη και της κοινωνικής ευημερίας μας.
Ας δούμε λοιπόν, κάποιες αντιπροσωπευτικές από αυτές και ας προβληματιστούμε πάνω στην επικαιρότητα των σλόγκαν τους.
Victory Gardens (poster by Morley, World War II)
Μια κίνηση στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων πολέμων να μειώσουν το βάρος του επισιτισμού των στρατιωτών, με το να καλλιεργεί ο καθένας πολίτης την τροφή του στον κήπο του, συλλογικά στις γειτονιές, στα πάρκα, κλπ, ώστε οι τροφές στην αγορά να είναι όσο το δυνατόν πιο πολύ διαθέσιμες στον στρατό και γενικά να μην υπάρχει έλλειψη σε αυτές..
Το εγχείρημα είχε μεγάλη επιτυχία (περιπου 20.000.000 τέτοιοι κήποι δημιουργήθηκαν) και υπολογίζεται πως παρήχθησαν ατομικά ποσότητες ίσες σχεδόν με την εμπορική παραγωγή.
http://en.wikipedia.org/wiki/Victory_gar
Μια ιδέα που δεν θα ήταν καθόλου άσχημη, αν οι πόλεις μας είχαν πιο ανθρώπινο πρόσωπο με ελεύθερους χώρους, οπωροφόρα δέντρα και όχι καλλωπιστικά, κλπ. Θα ήταν αυτάρκεις και όχι άμεσα εξαρτώμενες από την ύπαιθρο για την διατροφή. Ενας πόλεμος ή οποιαδήποτε εκτεταμένη ανωμαλία στην σημερινή παραγωγική διαδικασία και διανομή θα χτυπήσει ανελέητα τις 100% εξαρτημένες μεγαλουπόλεις, που τρέφονται από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και καθόλου από την κατά 90% τσιμεντοποιημένη γη τους.
Καναδικό πόστερ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που καλεί τους πολίτες να περιορίσουν τις σπατάλες και να κάνουν οικονομία, αγοράζοντας τα απολύτως αναγκαία και να προσφέρουν για τις ανάγκες του πολέμου.
Αυτή η αφίσα κάλλιστα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτούσια και σήμερα από τα αντικαταναλωτικά κινήματα, καλώντας τους πολίτες σε έναν άλλο τρόπο και μοντέλο ζωής.
Αυτή η γνωστή αφίσα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προτρέπει τους πολίτες να κουβαλούν οι ίδιοι στα χέρια τους τα αγαθά που αγοράζουν και όχι με μεταφορικό μέσο, το οποίο και βενζίνη καταναλώνει και ανταλλακτικά απαιτεί η συχνή χρήση του, πράγματα που θα τα στερήσουμε από τις ανάγκες του Στρατού στον πόλεμο. Αλλωστε και οι ίδιοι οι στρατιώτες, κουβαλούν πάντα μαζί τους τα άμεσης ανάγκης πράγματα στις εξαρτήσεις τους….
Και αυτή η αφίσα ξαναγίνεται επίκαιρη σήμερα μέσα από τους προβληματισμούς για την ελαχιστοποίηση της χρήσης του ΙΧ. Κάτι που δυστυχώς οι σημερινές εξελίξεις στην αγορά και οι εξαπλώσεις των μεγακαταστημάτων, κυρίως εκτός πόλης, μαραζώνουν την αγορά της γειτονιάς και μας αναγκάζουν να είμαστε εξαρτημένοι από την αυτοκίνηση για να κάνουμε ψώνια για όλη τη βδομάδα με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ποιότητα ζωής στην πόλη….
Weimer Pursell, 1943
Άλλη μια καμπάνια για οικονομίες στα αγαθά την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στα μετόπισθεν στις ΗΠΑ. Η ατάκα διαχρονική και πολύ έξυπνη: Όταν οδηγάς μόνος (χωρίς να μοιράζεσαι το αμάξι και την βενζίνη) είναι σαν να εξυπηρετείς τον ίδιο τον Χίτλερ, γιατί κάνεις άσκοπη σπατάλη βενζίνης και ανταλλακτικών, τα οποία είναι πολύτιμα για τα μηχανοκίνητα άρματα και οχήματα του στρατού.
Μια ιδέα που κατά καιρούς έρχεται και σήμερα στο προσκήνιο, είτε άνωθεν, είτε από τα κάτω με ατομικές πρωτοβουλίες, που το κυκλοφοριακό, η ρύπανση και η απειλή εξάντλησης του πετρελαίου έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Αλλά ούτως ή άλλως αποτελεί ημίμετρο, μια και η λύση στις μεγαλουπόλεις είναι η προώθηση και ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, σε ατομικό δε επίπεδο του ποδηλάτου και άλλων σχετικών μέσων, από πατίνια μέχρι και τα segways.
Η διανομή αγαθών με δελτίο.
Μια αφίσα των ΗΠΑ την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που καλούσε σε τήρηση των δελτίων στην διατροφή για είδη τα οποία παρουσίαζαν συχνότερα ελλείψεις.
Το θέμα αυτό είναι επίκαιρο σε πλανητικό επίπεδο με την τεράστια ανισοκατανομή πόρων, οι οποίοι κρατούν σε υπερκαταναλωτικά επίπεδα τις χώρες της Δύσης και στα όρια της φτώχειας ή του λιμού τον Τριτο Κόσμο.
Labels: Αειφορία, αυτάρκεια, ιστορία, καταναλωτικό πρότυπο