Monday, August 23, 2010

Εν μέσω καύσωνα προωθείται το τερατώδες σχέδιο της ΕΛΛ. ΧΡΥΣΟΣ για τη Β. Χαλκιδική. Απαράδεκτο νομοσχέδιο για την “επιτάχυνση των μεγάλων έργων”, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της εταιρείας!

drilltargetsMε ταχείς ρυθμούς και εν μέσω θερινού καύσωνα προωθείται το τερατώδες σχέδιο της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τη Β. Χαλκιδική. Σύμφωνα με δελτίο τύπου της EUROPEAN GOLDFIELDS και σχετικά δημοσιεύματα, στις 6 Αυγούστου 2010 κατατέθηκε η τελική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το “Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας” και η διαδικασία αδειοδότησης του μπαίνει πλέον στην τελική ευθεία.

Καθόλου συμπτωματικά, την ίδια ακριβώς μέρα, 6 Αυγούστου, αναρτήθηκε για “δημόσια διαβούλευση” στο διαδίκτυο το νομοσχέδιο του Υπ. Επικρατείας για την “Επιτάχυνση των μεγάλων έργων”, δημόσιων και ιδιωτικών. Ένα σκανδαλώδες νομοθέτημα που εισάγει ένα αδιαφανές και συγκεντρωτικό σύστημα αδειοδότησης για τα “μεγάλα” έργα, ακυρώνοντας τις νομικές δικλείδες για την προστασία του περιβάλλοντος και καταπατώντας συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών. Μέσα στον Αυγουστιάτικο καύσωνα οι αντιδράσεις αναμένεται να είναι μικρές και κατά πάσα πιθανότητα το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία σε κάποιο θερινό τμήμα της Βουλής.

Και ποιο θα είναι το πρώτο “μεγάλο έργο” που θα επιταχυνθεί με τον νέο νόμο; Ποιο άλλο από το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα εκμετάλλευσης χρυσού, αργύρου, χαλκού και βασικών μετάλλων; Η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης, έντυπων και ηλεκτρονικών, για “το project του 1 δις ευρώ” που δήθεν θα σώσει την Ελλάδα από τη χρεωκοπία οργιάζει εδώ και μήνες. Τα πληρωμένα δημοσιεύματα σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες που μιλούν για τα αμύθητα πλούτη της Χαλκιδικής και την εξαιρετική εταιρεία που θα τα φέρει στο φως διαδέχονται το ένα το άλλο. Άλλωστε οι μεγαλομέτοχοι της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Κούτρας-Μπόμπολας, εκτός από τον “χειρισμό” των κυβερνήσεων και του νομικού συστήματος της χώρας, γνωρίζουν καλά και το παιχνίδι του επηρεασμού της κοινής γνώμης.

Όμως πέρα από τις αόριστες υποσχέσεις για χρυσά κουτάλια, η Ελληνική κοινωνία και ειδικά η άμεσα ενδιαφερόμενη τοπική κοινωνια της Β. Χαλκιδικής έχει μαύρα μεσάνυχτα για αυτό το κολοσσιαίο έργο που θα αλλάξει δραματικά τον τόπο όπου ζει. Παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις των τοπικών Δήμων, η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και το ΥΠΕΚΑ αρνούνται προκλητικά να ενημερώσουν τα Δημοτικά Συμβούλια και τους δημότες για τα σχέδιά της εταιρείας. Η μία και μοναδική ενημερωτική εκδήλωση που έγινε στη Μ. Παναγία στις 9/6/2007, πάνω από τρια χρόνια πριν (!), δεν εξελίχθηκε καλά για την εταιρεία που δεν μπόρεσε να απαντήσει στα πιεστικά ερωτήματα των πολιτών.

Έκτοτε η εταιρεία προτίμησε να προωθεί το σχέδιό της αποκλειστικά μέσω των πολιτικών της διασυνδέσεων και ερήμην της τοπικής κοινωνίας. Στις 2 Οκτωβρίου 2009, δυο μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές και “κλείνοντας υποθέσεις” εν’όψει της επερχόμενης ήττας, ο Υπ. ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς υπέγραψε την θετική γνωμοδότηση του Υπουργείου (ΠΠΕΑ) για το Επενδυτικό Σχέδιο της εταιρείας στη Χαλκιδική. Μια εβδομάδα αργότερα, η EUROPEAN GOLDFIELDS ανακοίνωσε ότι αφού είχαν πια εκδοθεί οι προκαταρκτικές άδειες, ο κ. Δημήτρης Κούτρας θα άφηνε τη θέση του Προέδρου της εταιρείας, ώστε από τη θέση του Προέδρου της κατά 95% θυγατρικής της, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, να αφοσιωθεί στην αδειοδότηση και ανάπτυξη αυτών των προγραμμάτων. Όλοι οι γνώστες της Ελληνικής πραγματικότητας καταλάβαμε τι σήμαινε αυτό. Άλλωστε η EUROPEAN GOLDFIELDS τονίζει σε κάθε ευκαιρία το “ειδικό βάρος” του συνεταιρου της ΑΚΤΩΡΑ και του κ. Κούτρα στην Ελλάδα, τις γνωριμίες τους και την “καλή γνώση” του αδειοδοτικού μηχανισμού της χώρας.

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και με άλλη κυβέρνηση πια, είναι ξεκάθαρο ότι οι Κούτρας-Μπόμπολας ελέγχουν πλήρως τα κυβερνητικά μονοπάτια που οδηγούν στην πολυπόθητη αδειοδότηση. Οι εξελίξεις του τελευταίου χρόνου είναι χαρακτηριστικές:

Οι Περιβαλλοντικοί Όροι για το μοναδικό εν λειτουργία μεταλλείο της εταιρείας, τις “Μαύρες Πέτρες” κάτω από τη Στρατονίκη, έληξαν στις 31/12/2009 χωρίς να έχουν τηρηθεί ποτέ, όπως βεβαιώνει η αρμόδια Επιτροπή (ΕΠΙΤΗΡΩ). Όμως η εξόρυξη δεν σταμάτησε και τον Φεβρουάριο, με προσωπική απόφαση του Υφυπουργού ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη, οι περιβαλλοντικοί όροι που ουδέποτε τηρήθηκαν παρατάθηκαν “προσωρινά” και επ’αόριστον. Και τέλος, στις 20 Ιουλίου, με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) 4 Υπουργών και 2 Υφυπουργών παρατάθηκε η λειτουργία του μεταλλείου για άλλα δυο έτη, μέχρι τις 31/7/2012, με “τους αυτούς περιβαλλοντικούς όρους” που ούτε τηρήθηκαν ούτε πρόκειται ποτέ να τηρηθούν!! Για την ακύρωση αυτής της νομικά διάτρητης απόφασης θα κατατεθεί άμεσα προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Στις 3 Αυγούστου 2010, σε έγγραφο του ΥΠΕΚΑ προς τον Δήμαρχο Σταγείρων-Ακάνθου κ. Βλαχόπουλο σχετικά με τις ερευνητικές γεωτρήσεις της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σε τρεις νέες περιοχές (Φισώκα, Τσικάρα, Πιάβιτσα) που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο, αναφέρεται το εξής καταπληκτικό:

Η μοναδική αδειοδοτημένη μεταλλευτική δαρστηριότητα στην περιοχή σας είναι το μεταλλείο “Μαύρων Πετρών” που εκτείνεται εξ’ολοκλήρου στο υπέδαφος του οικισμού Στρατονίκης. Προϋπόθεση για την απεμπλοκή της μεταλλευτικής δραστηριότητας από την κατοικημένη περιοχή αποτελεί η ανακάλυψη νέων εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων σε χώρους εκτός κατοικημένων περιοχών!

Ωμά και κυνικά, το ίδιο το Υπουργείο εκβιάζει την τοπική κοινωνία για λογαριασμό της εκμεταλλεύτριας εταιρείας! Αν δεν επιτρέψετε να ανοίξουν νέα μεταλλεία στην περιοχή, θα την πληρώσει η Στρατονίκη! Πάνε περίπατο οι νόμοι, το περιβάλλον και η ασφάλεια της Στρατονίκης και μοναδικό κριτήριο για τη συνέχιση της εξορυξης κάτω από τον οικισμό είναι πλέον η βιωσιμότητα της εταιρείας!

Ο απαιτήσεις του νέου χωροταξικού σχεδιασμού σφίγγουν ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω από τις τοπικές κοινωνίες της Β. Χαλκιδικής που είναι στην πλειοψηφία τους εχθρικές απέναντι στο Επενδυτικό Σχέδιο της εταιρείας. Κανένας από τους τρεις Δήμους Σταγείρων-Ακάνθου, Παναγίας και Αρναίας όπου πρόκειται να απλωθεί το “Επενδυτικό Σχέδιο” (που αποτελούν πλέον τον ενιαίο Δήμο “Αριστοτέλη”) δεν έχει συμπεριλάβει στο Γενικό Πολεοδομικό του Σχέδιο την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Αντίθετα, και τα τρία ΓΠΣ μιλούν για προστασία των δασών και των υδατικών πόρων και για ήπιες αναπτυξιακές δραστηριότητες που θα αναδείξουν τα φυσικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Όμως τοσο το “Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Βιομηχανίας” όσο και το “Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας” ορίζουν σαφώς την περιοχή των τριών Δήμων ως μεταλλευτική περιοχή! Κατά του “Ειδικού Πλαισίου για τη Βιομηχανία” έχουν καταθέσει προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας οι Δήμοι Σταγείρων-Ακάνθου και Παναγίας.

Αλλά οι εντολές του ΥΠΕΚΑ είναι “να εναρμονισθούν τα τοπικά χωροταξικά σχέδια όπως τα ΓΠΣ προς τις επιλογές ή κατευθύνσεις των εγκεκριμένων περιφερειακών πλαισίων”! Δηλαδή μεταλλεία, θέλετε δεν θέλετε!

Σύμφωνα δε με το Σχέδιο Νόμου για την “επιτάχυνση των μεγάλων έργων” στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, “για τις περιοχές υποδοχής των Μεγάλων Έργων και των βοηθητικών και συνοδών έργων τους, καταρτίζονται και εγκρίνονται Ειδικά Σχέδια Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης”, τα οποία επιβάλλουν χωροταξικές- περιβαλλοντικές- πολεοδομικές ρυθμίσεις κατά παρέκκλιση των όσων ισχύουν στην υπόλοιπη επικράτεια. Προβλέπεται η δυνατότητα παραχώρησης του αιγιαλού και του πυθμένα της θάλασσας για μπάζωμα και αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ακόμα και δασικών εκτάσεων υπέρ του φορέα του έργου. Πάντα σύμφωνα με το Επενδυτικό Σχέδιο της εκάστοτε εταιρείας!

“Σε κάθε περίπτωση”, κλείνει το έγγραφο του ΥΠΕΚΑ προς το Δήμαρχο Σταγείρων-Ακάνθου, “το Υπουργείο μας θα ενεργήσει με προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος και με όρους κοινωνικής αποδοχής, ώστε να επιτευχθεί η αρμονική συνύπαρξη όλων των δραστηριοτήτων της περιοχής”. Η φράση-κονσέρβα υποτίθεται ότι πρέπει να μας καθησυχάσει. Μόνο που η κοινωνική αποδοχή δεν υπάρχει, όπως γνωρίζει πολύ καλά η εταιρεία και αποφεύγει κάθε εκδήλωση ενημέρωσης. Μόνο που τόσο ο χωροταξικός σχεδιασμός όσο και το προωθούμενο νέο πλαίσιο αδειοδότησης των “μεγάλων έργων” είναι έτσι φτιαγμένα ώστε η κοινωνική αποδοχή να μην είναι καν απαραίτητη! Μόνο που είναι προφανές ότι η “αρμονική συνύπαρξη των δραστηριοτήτων” και η “προστασία του περιβάλλοντος” είναι κούφια λόγια που μπαίνουν σαν σάλτσα πάνω από οποιοδήποτε τερατούργημα!

Οι Κούτρας-Μπόμπολας και οι κυβερνητικοί τους φίλοι θεωρούν ότι με όλα τα ανωτέρω έχουν δέσει χεροπόδαρα την τοπική κοινωνία και της έχουν αφαιρέσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης στους σχεδιασμούς τους. Δεν επιδιώκουν να ΠΕΙΣΟΥΝ για το πρόγραμμά τους, επιδιώκουν να το ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ. Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων θα σταλεί κάποια στιγμή στη Νομαρχία και τους Δήμους και μέσα σε λιγότερο από 30 μέρες θα πρέπει οι πολίτες της περιοχής, που μέχρι τώρα έχουν αφεθεί σκόπιμα στο σκοτάδι, να διαβάσουν μια ογκωδέστατη μελέτη και να προλάβουν να διατυπώσουν και άποψη! Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ελπίζει ότι με μια τέτοια παρωδία “δημόσιας διαβούλευσης” θα πάρει την Έγκριση που επιθυμεί, χωρίς οι κατοικοι της περιοχής να καταλάβουν και πολλά.

Οι καιροί είναι πονηροί και το μέλλον του τόπου μας θα κριθεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Υπενθυμίζουμε τι περιλαμβάνει το Επενδυτικό Σχέδιο της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ:

  • Συγκρότημα μεταλλουργίας χρυσού, χαλκού, αργύρου, μολύβδου, ψευδαργύρου και συνοδών εργοστασίων κρυογεννητικού οξυγόνος και θειϊκού οξέος. Το συγκρότημα χωροθετείται μέσα σε δάσος, μόλις 2 χλμ από τον οικισμό του Στρατωνίου και τη θάλασσα.
  • Το επιφανειακό μεταλλείο χρυσού-χαλκού των Σκουριών στο όρος Κάκαβος.
  • Tο μεταλλείο χρυσού της Ολυμπιάδας.
  • Συνέχιση της εκμετάλλευσης του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών, κάτω από τη Στρατονίκη.
  • Μετατροπή του λιμένα Στρατωνίου σε λιμάνι βαριάς βιομηχανίας.
  • Τρια νέα μεταλλεία – Τσικάρα, Φισώκα, Πιάβιτσα – έτοιμα προς περιχαράκωση και εκμετάλλευση.
  • Εκμετάλλευση του συνόλου των ορυκτών πόρων της μεταλλευτικής ιδιοκτησίας έκτασης 317.000 στρεμμάτων μέχρι της πλήρους εξαντλήσεώς τους.
http://antigoldgreece.wordpress.com

Labels: , , ,

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

To be a good lenient being is to be enduring a philanthropic of openness to the in the seventh heaven, an cleverness to group uncertain things beyond your own restrain, that can govern you to be shattered in very outermost circumstances pro which you were not to blame. That says something exceedingly outstanding thither the prerequisite of the ethical compulsion: that it is based on a trustworthiness in the uncertain and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a shop than like a treasure, something somewhat dainty, but whose extremely precise attraction is inseparable from that fragility.

October 29, 2010 at 3:59 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home