Δολοφόνοι αρκούδων στην ορεινή Ναυπακτία

Δολοφόνοι αρκούδων στην ορεινή Ναυπακτία: Οι Βιαστές της Φύσης και αυτοί που τους καλύπτουν… (του Κωνσταντίνου Δαβανέλου )


Στις δύσκολες εποχές και στα δίσεκτα χρόνια στα οποία ζούμε, η Οικολογική Συνειδητοποίηση φαντάζει τουλάχιστον «ουτοπία». Είναι πρακτικά αδύνατο στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, να περιμένεις απ’ την Ανθρωπότητα, τα Έθνη και τις Κοινωνίες να αποκτήσουν «αυτογνωσία» και συνεπώς και Οικολογική Συνείδηση. Όταν το Δίκαιο του Ισχυροτέρου κυριαρχεί σε επίπεδο Πολιτικής και Διακρατικών Σχέσεων, όταν ο Πόλεμος έχει γίνει- με διάφορες προφάσεις και από διάφορες πλευρές- βίωμα της Σύγχρονης Κοινωνίας, κι όταν η Βία όχι μόνο έχει αλώσει τον Ανθρώπινο Πολιτισμό αλλά και παράγει τον δικό της, κυρίαρχο παγκοσμίως «πολιτισμό», είναι ουτοπία να προσπαθήσεις να πείσεις την Κοινωνία για την απαγόρευση της χρήσης όπλων και για την βαρβαρότητα του κυνηγιού. Όταν στους ρυθμούς της Αγοράς κινείται η Ανθρωπότητα και οικοδομείται η Παγκοσμιοποιημένη πλέον, Κοινωνία, όταν στον Βωμό του Κέρδους θυσιάζονται ανθρώπινα όνειρα και ανάγκες ,ακόμη και Ζωές, και όταν οι Χρηματιστηριακές Αξίες βρίσκονται πάνω από τις Ανθρώπινες Αξίες και η Ελευθερία του Εμπορίου πάνω απ’ την Ελευθερία του Ατόμου και της Κοινωνίας, τότε πώς μπορείς να περιμένεις από τους Ανθρώπους να ευαισθητοποιηθούν για την Καταστροφή του Φυσικού Περιβάλλοντος, και να νοιαστούν για τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη της Φύσης; Και όταν Πολιτισμός μας είναι τα reality shows της Τηλεόρασης, τα Μνημεία που αφήνουμε για τις επόμενες γενιές είναι οι Χωματερές μας , και τα ιδανικά με τα οποία μεγαλώνουμε τις νέες γενιές είναι για «εύκολο χρήμα» και «αναγνωρισημότητα» (δηλ. όταν οι νέοι και οι νέες μας δεν ξέρουν και ίσως ποτέ τους δεν έχουν ακούσει για τον Πλάτωνα, τον Όμηρο, τον Ικτίνο, τον Ηρόδοτο, τον Αρχιμήδη και τον Ηράκλειτο, αλλά έχουν ως ινδάλματά τους τον Άλφα Ποδοσφαιριστή, την Βήτα Τραγουδίστρια και τον Ωμέγα νικητή στο πρόσφατο reality show της Τηλεόρασης ), τότε το να θέλεις να ευαισθητοποιήσεις την Κοινωνία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και να αναπτύξεις μια συλλογική δράση προς την κατεύθυνση αυτή, φαντάζει τουλάχιστον ουτοπικό.

Για τους λόγους αυτούς πιστεύω ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η σύγχρονη οικονομικοκοινωνική συγκυρία, πολύ λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν οι Οργανωμένες Πολιτείες και ακόμη λιγότερα οι Πολίτες για το Περιβάλλον, την Φύση και την Οικολογία. Το να μην μπορείς όμως να εμποδίσεις μια αρνητική «κατάσταση» και μία δυσοίωνη εξέλιξη, δεν σημαίνει και ότι δεν πρέπει και να εναντιωθείς σ’αυτήν. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια. Η ανθρωπότητα δεν εξελίχθηκε με την λογική του εφικτού αλλά με το διαρκές κυνήγι της Ουτοπίας. Ο Άνθρωπος « άνω θρώσκει », για αυτό και ονομάζεται έτσι. Και σε τελική ανάλυση το να εναντιωθούμε σήμερα είναι ο μόνος δρόμος για να διεκδικήσουμε αύριο και να καταχτήσουμε στο μέλλον. Γι’ αυτό και με τον κίνδυνο ακόμη και να χαρακτηριστώ «γραφικός» ( αλλά ένας τέτοιος χαρακτηρισμός από μια κοινωνία που ως «σύγχρονους» θεωρεί τους αρματοζωσμένους και αιματοβαμμένους κυνηγούς που αλληλοσκοτώνονται για ένα σπουργίτι και μετά το περιφέρουν ως τρόπαιο, ίσως θα ήταν τιμητικός αντί για προσβλητικός ) διατηρώ και διεκδικώ το δικαίωμά μου καταρχάς να διαμαρτύρομαι για την καταστροφή του Φυσικού Περιβάλλοντος, ακόμη και αν είναι λίγοι αυτοί που θα με ακούσουν. Αφετέρου διεκδικώ το δικαίωμά μου να καταγγέλλω πράξεις και συμπεριφορές που σε τελική ανάλυση είναι αντίθετες ακόμη και με την ισχύουσα νομοθεσία. Και τέλος πάντων διεκδικώ το δικαίωμα του παιδιού μου να ζήσει σε ένα καλύτερο κόσμο και σε ένα ανθρώπινο και υγιές περιβάλλον.

Καταγγέλλω λοιπόν αυτούς που σκότωσαν δύο αρκούδες στην Ορεινή Ναυπακτία και τις περιέφεραν ως τρόπαια στην καρότσα αγροτικού αυτοκινήτου στα γύρω χωριά. Είναι οι ίδιοι που εξολόθρευσαν τους τελευταίους λύκους της περιοχής και τους περιέφεραν με τον ίδιο τρόπο, αποσκοπώντας στην συλλογή λίγων ευρώ από τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Είναι οι ίδιοι που σκοτώνουν ζαρκάδια, αγριοκάτσικα, αετούς ακόμη και ερωδιούς και βίδρες.

Καταγγέλλω την Πολιτεία και τα διάφορα θεσμοθετημένα της Όργανα ( π.χ. δασαρχείο) για ηθελημένη ή αθέλητη συγκάλυψη του Θέματος αυτού , παρότι οι Αρκούδες προστατεύονται απ΄ την υπάρχουσα νομοθεσία ως είδος προς εξαφάνιση, και παρότι το συμβάν έγινε και σε περίοδο που απαγορεύεται το κυνήγι.

Καταγγέλλω τους κυνηγούς και τους Συλλόγους τους, για υπόθαλψη εγκληματιών.

Καταγγέλλω τους τοπικούς «Άρχοντες»,τους δημάρχους της Περιοχής , την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας γιατί αφήνουν το Φυσικό Περιβάλλον στην Ορεινή Ναυπακτία εντελώς απροστάτευτο, παρά το γεγονός ότι με το Φράγμα και την Εκτροπή του Ευήνου Ποταμού διαταράχθηκε ανεπανόρθωτα η Οικολογική Ισορροπία στην περιοχή και συνεπώς έχει ανάγκη προστασίας από κάθε άλλη βλαπτική επέμβαση, ώστε να αναρρώσει ,στον βαθμό που γίνεται να αναρρώσει.

Απαιτώ την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων για την δολοφονία των δύο Αρκούδων στην Ορεινή Ναυπακτία.

Απαιτώ την λήψη προληπτικών μέτρων και ασφαλιστικών δικλίδων ώστε να μην ξαναγίνουμε μάρτυρες τέτοιων κτηνωδιών.

Απαιτώ την λήψη μέτρων για την υποβοήθηση του Περιβάλλοντος στην Ορεινή Ναυπακτία ώστε να αντιμετωπίσει την πίεση που δέχεται από το Φράγμα και την Εκτροπή του Ευήνου. Όπως έχουν δικαίωμα οι άνθρωποι σε αντισταθμιστικά οφέλη και αποζημιώσεις άλλο τόσο και πολύ περισσότερο έχει ανάγκη η Φύση μέτρων για να ξαναβρεί την οικολογική της ισορροπία.

Απαιτώ να αναγνωριστεί το «δικαίωμά» μου να μπορώ να περπατώ στα Δάση χωρίς να κινδυνεύω να «φάω» αδέσποτες τουφεκιές. Να μπορώ να δω τα ζαρκάδια να πετάγονται ανάμεσα στις φυλλωσιές , να μπορώ να φωτογραφήσω τους γυπαετούς ανάμεσα στα σύννεφα, να αφουγκραστώ το κελάηδημα της πέρδικας και να μπορώ να δείξω στα παιδιά μου τα ίχνη των λύκων στο χιόνι. Απαιτώ να μου αναγνωρίσει η Πολιτεία τα «Δικαιώματα» αυτά, απέναντι στο ληστρικό-δολοφονικό «δικαίωμα» του κυνηγιού. Η Φύση δεν ανήκει σε εμάς: εμείς ανήκουμε στην Φύση και αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της. Κι αν ανήκει σε κάποιον αυτός είναι οι επόμενες γενιές και σίγουρα όχι οι κουμπουροφόροι βάρβαροι που έχουν μείνει στην εποχή των σπηλαίων ( με την διαφορά ότι οι άνθρωποι τότε κυνηγούσαν για να επιβιώσουν και όχι από ευχαρίστηση )

Απαιτώ την απαγόρευση της Κατοχή Όπλων ως μέτρο προστασίας του κοινωνικού συνόλου από τα δήθεν ατυχήματα (που στην πραγματικότητα πρέπει να χαρακτηρίζονται τουλάχιστον ως εγκληματική αμέλεια), και ως προσπάθεια της Πολιτείας να αυτοπροστατευθεί από τις ληστείες και τις δολοφονίες που σε μεγάλο ποσοστό γίνονται χάρη σε αυτά. Εξάλλου μια σύγχρονη Κοινωνία και μία Πολιτεία με Κέντρο τον Άνθρωπο δεν μπορεί παρά να αποκηρύσσει την οπλοκατοχή ως βαρβαρότητα.

Διεκδικώ το Δικαίωμά μου να αντιταχθώ στην Βαρβαρότητα όσων με μπουλντόζες καταστρέφουν βουνά, με φράγματα εκτρέπουν ποτάμια, με φωτιές καίνε δάση, και με καραμπίνες σκοτώνουν τις τελευταίες αρκούδες στα ελληνικά βουνά. Είναι οι ίδιοι που αφήνουν τον Τρίτο Κόσμο στην Φτώχια και στον Λιμό, είναι οι ίδιοι που δημιουργούν Τρίτους Κόσμους μες στην ίδια τους την Χώρα , είναι οι ίδιοι που και σε πολέμους μπορούν να μας σύρουν αρκεί να έχουν εξασφαλισμένο το Κέρδος τους. Είναι αυτοί που σήμερα ελέγχουν την Ζωή μας, και που για να συνεχίσουν να την ελέγχουν προσπαθούν να ελένξουν και την Σκέψη μας. Και δυστυχώς τα καταφέρνουν πολύ καλά…

Καλώ όσους δεν υποτάσσουν την Ζωή και τα Όνειρά τους στα γρανάζια της καθημερινότητας και του εφικτού, όσους αγωνιούν για το Μέλλον, όσους καταλαβαίνουν την Αξία της Λέξης «Άνθρωπος» να ενώσουμε τις φωνές μας. Να τραγουδήσουμε για την Φύση που χάνεται, να ξυπνήσουμε και όλους τους υπόλοιπους πριν να είναι αργά, ώστε ενώνοντας και αυτοί τις φωνές τους μαζί μας, να τραγουδήσουμε τόσο δυνατά ώστε να ακουστούμε παντού : ακόμη και σε αυτούς που είναι επιλεκτικά κωφοί σε τέτοια τραγούδια.

Καλώ όσους ενδιαφέρονται πραγματικά για το Περιβάλλον να βοηθήσουν στο να Προστατευθεί η Φύση της Ορεινής Ναυπακτίας από κάθε άλλη ανθρώπινη επιβουλή.

Καλώ όσους δήθεν κόπτονται για την Ανάπτυξη της Ορεινής Ναυπακτίας να δουν το έκτρωμα της Τεχνητής Λίμνης του Ευήνου που με το ανεβοκατέβασμα της στάθμης της κατά δεκάδες μέτρα έχει δημιουργήσει έναν κρανίου τόπο, και έτσι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς σεβασμό στο Περιβάλλον. Η Ορεινή Ναυπακτία είναι πριν και πάνω από όλα η ίδια της η Φύση. Καταστρέφοντας την φύση της καταστρέφουμε την ίδια την Πατρίδα μας. Και αυτοί που σκότωσαν τις αρκούδες στην πραγματικότητα τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα την Ορεινή Ναυπακτία. Και όσοι τους καλύπτουν είναι αν όχι συνυπεύθυνοι τουλάχιστον ηθικοί αυτουργοί για τα παρόμοια εγκλήματα που θα ξαναγίνουν στην περιοχή μας, όσο υπάρχει και κυριαρχεί η ασυδοσία των κυνηγών.

Πριν λίγα χρόνια με μία παρόμοια επιστολή καλούσα τις αρχές να προστατεύσουν τις Αρκούδες στην Περιοχή μας. Και βέβαια δεν έγινε απολύτως τίποτε με αποτέλεσμα να φθάσουμε στην σημερινή κατάσταση. Με στοιχεία από επιτόπια έρευνα, από την σφαγή των κυνηγών έχει γλιτώσει ένα μικρό αρκουδάκι. Αν πάθει τίποτε, τότε άμεσα υπεύθυνοι πρέπει να θεωρηθούν το Δασαρχείο Ναυπάκτου και οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι της περιοχής. Οι μηνύσεις πρέπει να πάψουν να γίνονται κατά αγνώστων και να αφορούν τους ηθικούς αυτουργούς. Επανειλημμένα διάφοροι τοπικοί φορείς ( π.χ. Σύλλογος Κλεπάς «ο Γεροπλάτανος») έχουν εγγράφως ζητήσει από το Δασαρχείο Ναυπάκτου την Προστασία της Περιοχής «Ξεροβούνι Κλεπάς- Στενά Ευήνου- Διπόταμα Ελατόβρυσης- Λάλκα » ως ιδιαιτέρου φυσικής και αισθητικής αξίας. Το Δασαρχείο όμως κωφεύει… Και να τα αποτελέσματα. Μήπως ήρθε η στιγμή να αλλάξει στάση όσο ζει η τελευταία αρκούδα στην περιοχή αυτή και πριν να είναι αργά ; Προτάσεις υπάρχουν- βούληση χρειάζεται.

Καλώ όλους όσους, πολίτες και φορείς, πραγματικά ενδιαφέρονται για το Περιβάλλον, να ενώσουμε τις φωνές μας ώστε οι υπεύθυνοι να πάψουν να κωφεύουν… Η τελευταία αρκούδα στην Ορεινή Ναυπακτία πρέπει να επιβιώσει.

από εδώ