Tuesday, September 11, 2007

Από το ΟΙΚΟ της Καθημερινής

ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ. ΤΙ ΚΑΨΑΜΕ.

Τα περισσότερα από τα δέντρα που είδατε να φλέγονται εντυπωσιακά στις οθόνες σας τον τελευταίο μήνα χρειάζονται τουλάχιστον 20 χρόνια για να ξαναγίνουν όπως ήταν. Τα έλατα απαιτούν πολύ περισσότερο, ίσως και 50 -οι περισσότεροι από μας δεν θα ξαναδούμε ποτέ αυτά τα δάση. Η επόμενη μέρα βρίσκει την Πελοπόννησο και την Εύβοια, όχι μόνο χαροκαμένες από ανθρώπινα θύματα, αλλά για πάντα αλλαγμένες περιβαλλοντικά. Παραπάνω από 1.100.000 στρέμματα καθαρού δάσους χάθηκαν στις φλόγες στις τελευταίες μόνο πυρκαγιές αυτού του καλοκαιριού -μεταξύ αυτών μοναδικά οικοσυστήματα για τα οποία καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης δεν μπορεί να καυχηθεί. Αν τα υπολογίζαμε πριν όσο τα θρηνούμε τώρα θα τα είχαμε σώσει. '

Ο Ταΰγετος στις φλόγες

Το ψηλό δάσος κεφαλληνιακής ελάτης και μαύρης πεύκης του όρους Ταΰγετου που παραδόθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια στις φλόγες, αποτελεί σύμφωνα με το διεθνές WWF μία από τις 32 σημαντικότερες δασικές περιοχές της Ελλάδας που χρήζει άμεσα ειδικού και αυστηρού καθεστώτος προστασίας. Φιλοξενεί 21 τοπικά ενδημικά είδη φυτών. Ο κατάλογος των σπάνιων ειδών περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τον Αθάμαντα τον αραχνοειδή, την Καμπανούλα την ασπερουλοειδή, τον Αστράγαλο του Ταΰγετου, την Κενταύρια τη λακωνική, τη Βιόλα του Χελμού και τη Σκίλλα τη μεσσηνιακή. Στη φωτογραφία, η πύρινη λαίλαπα πλησιάζει το χωριό Πηγές.

Στάχτη ένα εκατομμύριο στρέμματα μοναδικών οικοσυστημάτων!

Σύμφωνα με την Ε. Ε. από τις αρχές του 2007 μέχρι σήμερα έχουν καεί στην Ελλάδα 2.800.000 στρέμματα γης.
900.000 στρέμματα κάηκαν στην Ηλεία, εκ των οποίων τα 280.000 ήταν αγροτικές και τα 620.000 δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις. Στον ίδιο νομό χάθηκαν συνολικά 4,5 εκατ. ελαιόδεντρα.
Στο Νομό Εύβοιας κάηκαν 220.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 88.000 ήταν δασικές εκτάσεις.
Σύμφωνα με την Περιφέρεια Δασών Πελοποννήσου, στους Νομούς Λακωνίας, Αρκαδίας, Μεσσηνίας, Αργολίδας και Κορινθίας κάηκαν συνολικά 800.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 320.000 ήταν δασικές εκτάσεις.
Από τα 40.000 στρέμματα υψηλού δάσους μαύρης πεύκης και ελάτης που κάηκαν στον Ταΰγετο, τα 20.000 είχαν καεί ξανά το 1998.
Στην περιοχή της Ολυμπίας, σημαντικό τμήμα της οποίας (1/3) είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000, συναντώνται σπάνιοι τύποι οικοτόπων όπως φρύγανα με αφάνες, δάση σκληρόφυλλων με άριες (και πουρνάρια), καθώς επίσης πευκοδάση με ενδημικά είδη πεύκων της Μεσογείου. Στα σπάνια είδη χλωρίδας που απαντώνται στην περιοχή συγκαταλέγονται ο Κρόκος του Μπορύ και ο Κρόκος ο λείος.
Στον Πάρνωνα σχηματίζει δάση το Δενδρόκεδρο (Juniperus drupacea), ένα μοναδικό δέντρο που δεν συναντάται πουθενά αλλού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, εκτός από μερικές συστάδες στον Ταΰγετο. Ο Πάρνωνας, εκτός από τους σπάνιους οικοτόπους που διαθέτει, φιλοξενεί επίσης έναν από τους τελευταίους πληθυσμούς του απειλούμενου τσακαλιού.

Δάσος σε αμμοθίνες δεν ξαναγίνεται

Το παραλιακό δάσος της Ζαχάρως και το δάσος που περιέβαλλε τη λίμνη Καϊάφα δεν υπάρχουν πια. Η περιοχή είχε ενταχθεί στη συνθήκη Ραμσάρ ως υδροβιότοπος διεθνούς σημασίας και στο δίκτυο Natura 2000. Το δάσος είχε φτιαχτεί πριν τον πόλεμο πάνω στις αμμοθίνες. Αυτό δύσκολα ξαναγίνεται. Τις αμμοθίνες, τα δέντρα που έφταναν ώς τη θάλασσα, τα παρόχθια δάση, τους θαμνώνες με θαμνοκυπάρισσα, τα δάση με ενδημικά πεύκα της Μεσογείου και τις θίνες με δάση από κουκουναριές θα τα βλέπουμε πλέον μόνο από φωτογραφίες…

Διαβάστε περισσότερα.



Labels: ,

1 Comments:

Blogger KitsosMitsos said...

Συγκολινιστικός ο απολογισμός. Πραγματικά.

September 11, 2007 at 5:09 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home