Ευκολία, περιβάλλον και πράσινοι φόροι
[του Σάκη Γαλιγάλη][by Sakis Galigalis] [agali@tee.gr]
Διάολε, τι σχέση μπορεί να έχει να έχει η ευκολία με το περιβάλλον;
Εκατό, εκατόν πενήντα χρόνια πριν, η ζωή στα χωράφια, στα σπίτια, στη μεταποίηση και στις υπηρεσίες ήταν πολύ διαφορετική απ’ ό τι είναι σήμερα. Στα χωράφια οργώναμε με ζώα, μαζεύαμε το βαμβάκι με τα χέρια, θερίζαμε τα δημητριακά με το δρεπάνι, αλωνίζαμε και μεταφέραμε τους καρπούς πάλι με ζώα, κτλ. Στα σπίτια ζεσταίναμε το χώρο, το νερό και μαγειρεύαμε με ξύλα στα τζάκια κι αργότερα, στις σόμπες. Tα βράδια, για να βλέπουμε, χρησιμοποιούσαμε καντήλια με λάδι η κεριά. Στη μεταποίηση ράβαμε ρούχα με το χέρι. Φτιάχναμε έπιπλα με χειροκίνητα εργαλεία. Κάναμε ρόδες για τα κάρα δουλεύοντας ξύλο και σίδερο με τα χέρια μας (πριόνι, ξύστρα, λίμα, σφυρί και καμίνι). Στις κατασκευές έργων κουβαλάγαμε όλα τα υλικά στις θέσεις εργασίας με το χέρι, το πηλοφόρι... Στον κόσμο των υπηρεσιών, ταχυδρομεία, τράπεζες, κτλ. τα πάντα γινόντουσαν με το χέρι. Για τις μεταφορές περπατούσαμε πολύ. Χρησιμοποιούσαμε ζώα για να τραβούν τα αμάξια.
Ήταν πράγματι δύσκολη η ζωή τότε.
Σήμερα όμως..
Δείτε τη συνέχεια στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Labels: αναπτυξιακό μοντέλο, καταναλωτικό πρότυπο, περειβάλλον, πράσινοι φόροι
1 Comments:
To be a good charitable being is to from a kind of openness to the world, an cleverness to trust undeterminable things beyond your own control, that can govern you to be shattered in uncommonly exceptionally circumstances as which you were not to blame. That says something remarkably impressive thither the fettle of the ethical life: that it is based on a trustworthiness in the up in the air and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a weed than like a sparkler, something rather tenuous, but whose extremely precise attraction is inseparable from that fragility.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home