Το μετρό “κατάπιε” το κτίριο του Ιστορικού Αρχείου της Κολωνίας

http://antigoldgreece.wordpress.com

ΑΝ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΠΟΣΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ ΜΕ ΤΑ ΦΟΥΡΝΕΛΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ;

 

Η περιοχή της καταστροφής και ρωγμή σε γειτονικό κτίριο (φωτογραφίες SPIEGEL ONLINE).

Από το περασμένο καλοκαίρι είχαν εμφανιστεί ρωγμές στους τοίχους του υπογείου. Oι “ειδικοί” που τις εξέτασαν είπαν ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος και το κτίριο του Ιστορικού Αρχείου της Κολωνίας (κατασκευής 1971) συνέχισε να χρησιμοποιείται κανονικά. Τη νύχτα της 3ης Μαρτίου κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, συμπαρασύροντας άλλα δύο γειτονικά κτίρια και αφήνοντας πίσω του τέσσερις αγνοουμένους και ανυπολόγιστη καταστροφή για την ιστορική μνήμη της πόλης. 

Τα αίτια της κατάρρευσης επισήμως παραμένουν ακόμη ασαφή, αλλά όλα παραπέμπουν στις εργασίες κατασκευής μετρό, το οποίο περνά κάτω από το μοιραίο κτίριο.Ο Δήμαρχος της Κολωνίας έκανε τις εξής δηλώσεις: “Θα πρέπει να επανεξεταστεί εάν είναι σωστή η επιλογή να γίνονται έργα υπόγειου μετρό σε τέτοια έκταση κάτω από κατοικημένες περιοχές. Το αρχείο δεν ήταν το μοναδικό κτίριο που παρουσίασε ρωγμές και υπέστη ζημιές. Θα έλεγα ότι είναι ένδειξη ανευθυνότητας αυτό που έγινε”  (“ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, 5/3/2009).

Στρατονίκη, οικία Νίκης Λάμπρου, 2002. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την παραπάνω φωτογραφία είναι καθαρά συμπτωματική!

 

Στη Στρατονίκη, από τις αρχές του 2000 γίνεταιυπόγεια εξόρυξη με φουρνέλα κάτω από τα σπίτια του χωριού, που οι μεταλλευτικές εταιρείες (η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σήμερα και τη TVX παλαιότερα) ισχυρίζονται ότι είναι τόσο απλή και ασφαλής όσο η διάνοιξη μιας στοάς του ΜΕΤΡΟ. Η εξόρυξη γίνεται χωρίς να έχει προηγηθεί καμία μελέτη για τις πιθανές επιπτώσεις στον οικισμό (καταχώρηση 12/2/2009) και κατά παράβαση των βασικότερων όρων της αδειοδότησης(28/8/2008 και 19/9/2008) . Από το 2002 έχουν εμφανιστεί ρωγμές στα σπίτια και την εκκλησία του χωριού, τα αίτια των οποίων είναι προς το παρόν άγνωστα και για την διακρίβωσή τους απαιτείται μια σειρά από εξειδικευμένες και δαπανηρές μελέτες. 

Είναι ασφαλής η διάνοιξη μιας στοάς του μετρό;  «Παρ’όλα τα σχολαστικά μέτρα, αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στα υπόγεια έργα σε όλο τον κόσμο», δήλωσε η κ. Βάσω Παπανδρέου, Υπουργός Ανάπτυξης, για την καθίζηση που προκάλεσε η διάνοιξη του ΑΤΤΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟ στην οδό Δουκίσσης Πλακεντίας, στις 7/1/2003. Όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα, όχι μόνο οι γνωστοί για την προχειρότητά τους Έλληνες αλλά ούτε και οι σχολαστικοί και οργανωμένοι Γερμανοί δεν είναι σε θέση να προβλέψουν όλα τα απρόοπτα!

Δυστυχώς για τη Στρατονίκη, ο παραλληλισμός της υπόγειας εξόρυξης μεταλλείου με τις στοές του μετρό με τους ατσάλινους σκελετούς, τα ενισχυμένα σκυροδέματα, τα μονωτικά υλικά  και τους δεκάδες επιβλέποντες μηχανικούς, γίνεται μόνο για να εξυπηρετήσει τις σκοπιμότητες των εταιρειών. Η πραγματικότητα είναι …μερικά έτη φωτός μακριά.  

Το υπόγειο κοίτασμα έχει συνήθως όγκο μερικών εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, με διαστάσεις μήκους, πλάτους και ύψους από μερικές εκατοντάδες μέτρα μέχρι και χιλιόμετρα. Εξόρυξη του κοιτάσματος σημαίνει την αφαίρεση όχι μόνο του εκμεταλλεύσιμου μεταλλεύματος αλλά και μεγάλου όγκου στείρων (δηλαδή πετρώματος που δεν περιέχει σημαντικές ποσότητες μεταλλευμάτων). Η αφαίρεση όλου αυτού του όγκου γίνεται με δαίδαλο πολλών χιλιομέτρων στοών, σε πολλά επίπεδα, οι οποίες τελικά ενώνονται.

Οι επιφάνειες των στοών και του τελικού κενού δεν υποστηρίζονται με σκυρόδεμα, αλλά μόνο προσωρινά με πλαίσια ή “αγκύρια”, όσο διαρκούν οι εργασίες. Επίσης όσο διαρκούν οι εργασίες, αφήνονται μεταξύ των στοών κολώνες (pillars) πετρώματος για υποστήριξη της επιφάνειας. Στην τελική φάση της εξόρυξης αφαιρούνται και οι κολώνες και το μόνο που μένει να στηρίζει την επιφάνεια είναι το αμφίβολης ποιότητας υλικό της λιθογόμωσης (υδαρές μίγμα αποβλήτων εμπλουτισμού με 4-8% τσιμέντο). 

Όταν στην Κολωνία της Γερμανίας, οι στοές του μετρό γίνονται μοιραίες για τα κτίρια και τους κατοίκους της, η εξόρυξη κάτω από τη Στρατονίκη που συνεχίζεται εντελώς ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία μελέτη εδώ και εννέα χρόνια, κρίνεται “απολύτως ασφαλής” από την εταιρεία και τους “αρμόδιους”. Ο Δήμος της περιοχής καλείται να καταβάλει το δυσβάστακτο κόστος της έρευνας για τα αίτια των ζημιών σε σπίτια και δρόμους, που θα γίνει, αν  γίνει, στην επόμενη διετία και ενώ το μεταλλείο θα συνεχίσει να λειτουργεί!