Το τελευταίο διάστημα κατακλυζόμαστε από μηνύματα και πληροφορίες σχετικά με την πράσινη ανάπτυξη και τον τρόπο που μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση της χώρας μας. Υπάρχει όμως ανάπτυξη χωρίς επιπτώσεις στο περιβάλλον? Ρητορικό το ερώτημα. Από την εποχή που ο άνθρωπος υπάρχει στην γη, κάθε ενέργεια του μικρή ή μεγαλύτερη έχει επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον. Συνεπώς το ζήτημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι πως θα διαχειριστούμε τις πιθανές επιπτώσεις και τι μέτρα θα πάρουμε για να τις ελαχιστοποιήσουμε. Η σύγχρονη αντιμετώπιση τέτοιων θεμάτων απαιτεί εξειδικευμένη γνώση, μελέτη και φυσικά τους απαραίτητους πόρους. Στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε κάθε δραστηριότητα στην βιομηχανία, στα γεωργοκτηνοτροφικά, στα τεχνικά έργα εξετάζεται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Environmental impacts assessment (EIA) μτφ Εκτίμηση Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για κάθε δραστηριότητα.
Στην χώρα μας γίνεται η αντίστοιχη μελέτη σε κάποιες κατηγορίες δραστηριοτήτων με μια τάση να καταργούνται οι περιβαλλοντικές μελέτες γιατί καθυστερούν τις επενδύσεις. Μοιάζει αστείο άλλα είναι πραγματικότητα. Την δυσλειτουργία του κράτους, την γραφειοκρατία αλλά και την ασχετοσύνη του μελετητή την «πληρώνει» το φυσικό περιβάλλον. Η πράσινη ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν έχει ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Δυστυχώς κάποιοι δεν θέλουνε ή δεν μπορούν να το καταλάβουνε.
Ξεχνάνε ότι τα φωτοβολταικά πέρα από συμβάσεις με την ΔΕΗ, καλώδια, πάνελ κτλπ πρωτίστως συνεισφέρουν στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ότι η διαχείριση των υδάτων με τις χρονοβόρες άδειες χρήσεων νερού στις γεωτρήσεις οδηγεί στην μείωση της σπατάλης και όχι της κατανάλωσης του νερού, ότι η περιβαλλοντική πιστοποίηση ISO 14001 έγινε για να οδηγηθούμε σε πιο πράσινες, πιο οικολογικές επιχειρήσεις και δραστηριότητες, ότι η βιολογική γεωργία μειώνει τις ποσότητες χημικών από τα εδάφη μας, ότι οι περιβαλλοντικές μελέτες (σ.σ όταν αυτές γίνονται από περιβαλλοντολόγους και όχι από το κάθε τυχόντα) στόχο έχουν την προστασία του περιβάλλοντος και όχι να παρεμποδίσουν μια επένδυση, ότι ο οικοτουρισμός είναι επαφή με την φύση και όχι πολυτελείς ξενώνες με τζακούζι..Σε αυτήν την χώρα δεν είμαστε μόνοι μας. Η Ελλάδα φιλοξενεί ιδιαίτερα πλούσια πανίδα και χλωρίδα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ηπείρου, αναλογικά με την έκταση της. Έχει χαρακτηρίσει σήμερα 202 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και 241 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ). Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει περίπου 5.700 είδη φυτών, από τα οποία 1.005 είναι ενδημικά της Ελλάδας και απ΄αυτά περίπου 894 είδη είναι σπάνια ή απειλούμενα. Το ίδιο πλούσια είναι και η πανίδα της. Μόνο σε επίπεδο σπονδυλόζωων τα γνωστά είδη αριθμούν σε : 116 θηλαστικά, 422 πουλιά, 60 ερπετά, 20 αμφίβια, 126 ψάρια γλυκού νερού, 462 ψάρια θαλασσών (συνολικός αριθμός 1206).
Ας σκεφτούμε όλα τα παραπάνω, εξάλλου η φύση δεν δημιούργησε την κρίση, δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς του «μαζί τα φάγαμε», είναι άδικο να την επωμιστεί.
