Monday, November 26, 2007

ΤΟ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ, ΤΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΙΛΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

.
Τον τελευταίο καιρό έχω ανακαλύψει έναν ορεινό δρόμο με ελάχιστη κίνηση, που βολεύει πολύ για βόλτα με το ποδήλατο οποιαδήποτε ώρα, ακόμα και το βράδυ. Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα ανεβαίνω με το ποδήλατό μου. Ο δρόμος καταλήγει σ΄ έναν μικρό οικισμό με πεντέξι σπίτια, και τελειώνει λίγο πιό πέρα, σε μια ρεματιά με υψόμετρο περίπου εξακόσια μέτρα, όπου υπάρχει ένα μικρό μοναστήρι.

Η ρεματιά με τις πέρδικες

Εκεί στη ρεματιά βλέπω συχνά πέρδικες, μια φορά είδα και μια αλεπού. Η σκέψη μου κάθε φορά που βλέπω ένα άγριο ζώο πάει αμέσως στους κυνηγούς, και στο τί θα συνέβαινε αν αντί για μένα τα συναντούσε κάποιος από αυτούς... Ειδικά η αλεπού, με κοιτούσε έντονα μέσα στα μάτια, κι είχε τόσο θλιμμένο βλέμμα, κι εγώ σκεφτόμουν μη στέκεσαι, μην εξοικειώνεσαι μαζί μου, ο επόμενος άνθρωπος που θα συναντήσεις πιθανόν να κρατάει τουφέκι...


Προχτές είδα κι ένα αγριογούρουνοφυλακισμένο πίσω από ένα φράχτη, όχι στο βουνό, στους πρόποδες. Έδειχνε περίεργα εξοικειωμένο με την ανθρώπινη παρουσία (μου), και κάπως ανήσυχο. Δεν κρύφτηκε όταν με είδε, αντίθετα έκανε μερικά πέρα-δώθε κατά μήκος του φράχτη, μιλώντας μου στην γλώσσα του. Σα να μού έλεγε "κοίτα που κατάντησα, εγώ ένα άγριο ζώο, πίσω από έναν φράχτη"... Μού φάνηκε πολύ παράξενο που δεν έφευγε. Και θυμήθηκα τα σπουργίτια της Ρωσίας...

Τα σπουργίτια της Ρωσίας μοιάζουν επιφανειακά με όλα τα σπουργίτια του κόσμου. Από τα σπουργίτια της Ελλάδας όμως έχουν μια πολύ βασική διαφορά: δεν εξαφανίζονται μόλις τα πλησιάσει άνθρωπος! Μπορείς να πας πολύ κοντά τους, δεν φοβούνται τους ανθρώπους. Γιατί; Επειδή πολύ απλά οι καλόκαρδοι και ήρεμοι Ρώσοι δεν κυνηγούν και δεν δολοφονούν ό,τιδήποτε κινείται, όπως γενιές και γενιές Ελλήνων. Είτε σαν παιδικό παιχνίδι (πόσα πουλάκια, πόσες γάτες, πόσα ζωάκια δεν έχουν κακοποιηθεί ή δολοφονηθεί από παιδιά...), είτε σαν ενήλικη "ψυχαγωγία", το κυνήγι είναι φαίνεται βαθιά ριζωμένο στο DNA του αιμοβόρου λαού μας.

Είπα "αιμοβόρου". Πρόκειται προφανώς για θέση.

Κολυμπώ πολύ στη θάλασσα κάθε καλοκαίρι, με μάσκα και βατραχοπέδιλα, έως και τέσσερις ώρες την ημέρα, εδώ και πολλά χρόνια. Έχω συναντήσει στα ατέλειωτα κολύμπια μου κάθε είδος ψαριού. Ποτέ δεν άγγιξα ψαροντούφεκο. Πρόκειται, προφανώς, για άλλη μια θέση: Δεν απολαμβάνω το να σκοτώνω ανίσχυρα πλάσματα. Ακόμα κι αν είναι για να τα φάω. Αλλά όχι, δεν είμαι φυτοφάγος.

Είμαστε φτιαγμένοι σαν σαρκοφάγα ζώα, το φωνάζουν τα τέσσερα σκυλόδοντά μας και ο υψηλός μεταβολισμός μας. Από την άλλη, είμαστε άνθρωποι, και η ανθρωπιά περιλαμβάνει και την συμπόνια για τα ζωντανά πλάσματα. Υπάρχει μια αίρεση βουδιστών που τρέφεται μόνο με μαρουλόφυλλα, που τα κόβουν σε μιαν ειδική τελετή ζητώντας τους συγνώμη. Ποιό είναι λοιπόν το όριο ανάμεσα στα πλάσματα που θα σκοτώσουμε για να τα φάμε και σ' εκείνα που θα τα σεβαστούμε;

Όλα στη ζωή είναι συμβιβασμός. Στο ζήτημα αυτό συμβιβάζομαι με μια μέτρια κατανάλωση κρέατος, που θα προέρχεται από ζώα που αναθρέφονται ειδικά για σφαγή, και που θα θανατώνονται με ελεγχόμενες και "ανθρώπινες" διαδικασίες.

Δεν είμαι λοιπόν φυτοφάγος- τρώω ζώα και ψάρια, που κάποιοι άλλοι σκοτώνουν για μένα. Παράλληλα είμαι αντίθετος στο κυνήγι. Σάς φαίνεται υποκριτική η στάση μου; Εγώ θεωρώ μαξιμαλιστική τη στάση των αυστηρά φυτοφάγων. Και παράλληλα με ξενίζει η αιμοβόρα στάση των κυνηγών. Αλλά μπορώ να τη δεχτώ σαν θέση, δεν είναι υποχρεωτικό για όλους να συμφωνούν μαζί μου. ΔΕΝ θα σε κάνω φίλο μου, κυνηγέ, αλλά δέχομαι το δικαίωμά σου να κυνηγάς, αν σέβεσαι τους κανόνες και τους Νόμους.

Όσον αφορά το κυνήγι όμως, πέρα από την άποψη του καθενός, οι αντικειμενικές συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών έχουν αλλάξει τελείως τα δεδομένα. Ήδη σήμερα η κατάσταση όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον έχει χειροτερέψει τόσο ραγδαία που δεν μοιάζει καθόλου με αυτήν που επικρατούσε επί χιλιετίες. Αλλά το χειρότερο είναι πως οι καταστροφές που είδαμε ως τώρα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτές που θ' ακολουθήσουν. Δεν μιλάμε πιά για ένα θεωρητικό ζήτημα αρχών, αλλά για την επιβίωση της άγριας πανίδας.

Πόσο μυαλό πρέπει να έχει κανείς για να προβλέψει ότι αυτά που συνέβησαν πέρσι στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στην Αττική, μέσα στα επόμενα χρόνια θα συμβούν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας;

Και έρχεται ο Υφυπουργός Κιλτίδης και επιτρέπει ΠΑΝΤΟΥ το κυνήγι, σαν να μην συνέβη τίποτα! Ακόμα και στις περιφέρειες που επλήγησαν φέτος σε βαθμό τραγωδίας. Ακόμα και στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στην Αττική... αλλά ποιά η διαφορά; Σε όλη την Ελλάδα στα επόμενα χρόνια θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα για την επιβίωση της άγριας πανίδας. Η "διασκέδαση' των αιμοβόρων μπάινει λοιπόν πάνω από την ΕΠΙΒΙΩΣΗ της Ελληνικής πανίδας;;;;;

Είχα ανάγκη να κάνω κάτι. Κάθησα και έγραψα την ακόλουθη επιστολή.

Αν νιώθεις κι εσύ την ανάγκη να κάνεις κάτι,

στείλε την κι εσύ στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που ακολουθούν, αναδημοσίευσέ την, προώθησέ την με email, διαδώσέ την όσο μπορείς. O καθένας μας χωριστά είναι ανίσχυρος, όλοι μαζί όμως ίσως μπορέσουμε να κάνουμε τη διαφορά.

Γιατί το να μην αντιδράς σε ένα ΕΓΚΛΗΜΑ σε κάνει συνυπεύθυνο.


ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ:

sg-web-president@ec.europa.eu
(το email του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso)

stavros.dimas@ec.europa.eu
(το email του Επίτροπου Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρου Δήμα)
update: η διεύθυνση είναι σωστή, αλλά επιστρέφει μήνυμα λάθους. Ίσως να υπάρχει φίλτρο απόρριψης μηνυμάτων που προέρχονται από webmail (yahoo, msn, gmail) - πάντως αξίζει να δοκιμάσετε. Υπάρχει βέβαια και το blog του κ. Δήμα:

http://blogs.ec.europa.eu/dimas/ (το blog του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Σταύρου Δήμα: δεν χρειάζεται registration αλλά υπάρχει moderation, που σημαίνει ότι τα σχόλια εμφανίζονται αφού τα εγκρίνει κάποιος υπεύθυνος - περιμένω από χτες να εμφανιστεί το δικό μου.)

και η φόρμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επικοινωνία με τους πολίτες

Κοινοποιήστε το αν θέλετε και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ


TO:
1. Mr. José Manuel Barroso, President of the European Commission
2. Mr. Stavros Dimas, EU Commissioner for the Environment
3. The European Parliament

REGARDING:
Unprecedented Environmental Disasters in Greece and Hunting Restoration



Ladies and Gentlemen

On November 14, 2007, the Greek Government have violated a decree of the Supreme Administrative Court of Greece (“Symvoulio tis Epikrateias”) regarding a provisional total ban on hunting, and have permitted anew hunting throughout Greece, even in the heavily devastated areas of last summer’s unprecedented fires (imposing locally some minor restrictions). The related Ministerial Decree has been signed by the Minister of Agricultural Development m. K. Kiltidis.

We live in an era of rapid climatic changes originating in the human activities and having tremendous and catastrophic consequences for the whole Planet’s ecosystems. Last summer, unprecedentedly disastrous fires have devastated 300,000 hectares of wild forest and agricultural land in Greece, bringing a lot of wildlife species to the borders of extinction, by the means of decimating their populations and destroying their natural habitats.

Having considered the above arguments, we regard the aforementioned arbitrary decision of Minister Kiltidis and of the Greek Government on hunting feloniously disastrous, and we kindly ask for your proper action.

With Honour
(full name and address)


ΠΡΟΣ:
Τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso
Τον Επίτροπο Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρο Δήμα
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

ΘΕΜΑ:
Οι πρόσφατες άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικές καταστροφές στην Ελλάδα και η επανανομιμοποίηση του κυνηγιού



Κυρίες και Κύριοι

Στις 14 Νοεμβρίου 2007 η Ελληνική Κυβέρνηση παραβίασε την απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας (του Συμβουλίου της Επικρατείας) για καθολική προσωρινή αναστολή του κυνηγιού, και επέτρεψε εκ νέου το κυνήγι σε όλη την ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων και των πυρόπληκτων περιοχών του φετινού καλοκαιριού (με κάποιους επουσιώδεις περιορισμούς). Την σχετική Υπουργική Απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κιλτίδης.

Βρισκόμαστε σε μιαν εποχή ραγδαίων ανθρωπογενών κλιματικών αλλαγών, με τεράστιες και καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα του Πλανήτη. Το περσινό καλοκαίρι πρωτοφανούς έκτασης πυρκαγιές έκαψαν 3.000.000 στρέμματα στην Ελλάδα, και έφεραν πολλά είδη άγριων ζώων στα όρια της επιβίωσης, αποδεκατίζοντας τους πληθυσμούς τους και καταστρέφοντας τους βιοτόπους τους.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε την ανωτέρω αυθαίρετη κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης δια του Υφυπουργού κ. Κιλτίδη εγκληματικά καταστροφική για την άγρια πανίδα και για το περιβάλλον γενικότερα, και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.

Με τιμή

(ονοματεπώνυμο, πλήρης διεύθυνση)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ


Labels:

12 Comments:

Blogger resident said...

Από το κακό υπάρχει και το χειρότερο:κακό να τρως κρέας και για σένα αλλά πιο πολύ για τα ζώα που σκοτώνονται και εκτρέφονται σε άθλιες συνθήκες -αφού μπορούμε να ζήσουμε μια χαρά χωρίς αυτό- χειρότερο όμως είναι να σκοτώνεις έτσι απλά για διασκέδαση ανυπεράσπιστα ζώα.
Και ούτε δέχομαι το δικαίωμα να κυνηγάει ο καθένας.Πως είναι δικαίωμα η αφαίρεση μια ζωής για λόγους διασκέδασης?

November 26, 2007 at 3:27 AM  
Blogger Μαύρος Γάτος said...

Ε να, εγώ θεωρώ τις δικές σου θέσεις μαξιμαλιστικές. Γιατί είναι κακό να τρως κρέας (με μέτρο); Η σαρκοφαγία ήταν που επέτρεψε στην ανθρωπότητα να ξεφύγει από τους όρθιους πιθήκους και να αναπτύξει νοημοσύνη. Αυτό βέβαια συνέβη πριν από πάρα πολλά χρόνια... Αλλά πέρα από τη διατροφή, για πες μου βρε φίλε resident, από τί είναι φτιαγμένα τα παπούτσια σου; Και για να γίνω πιό σαφής, είσαι σίγουρος ότι δεν χρησιμοποιείς με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο νεκρά ζώα στην καθημερινή σου ζωή;

Τέλος πάντων το θέμα αυτό σηκώνει πάρα πολλή συζήτηση, κι εγώ δεν έχω καταλήξει ακόμα, ίσως μια μέρα να γίνω φυτοφάγος.

Σχετικά με τους κυνηγούς: Τ¨ονισα ήδη ότι τους απεχθάνομαι, αλλά όσον αφορά το δικαίωμά τους να κυνηγούν, νομίζω ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τους το στερήσουμε για λόγους "ηθικής", ούτε να τους κατακρίνουμε. Και δεν θα υπήρχε θέμα αν δεν υπήρχαν αντικειμενικοί λόγοι - που όμως ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

November 26, 2007 at 3:43 AM  
Blogger resident said...

Φίλε γάτε μαύρε ,εσύ σαν γάτος αναγκαστικά πρέπει να τρως κρέας.
Αλλά για να σοβαρευτούμε:
«Γιατί είναι κακό να τρως κρέας (με μέτρο);»
Τρως κρέας με μέτρο,σκοτώνεις τα ζώα με μέτρο.όσο λιγότερα η καθόλου τόσο το καλύτερο.

«Η σαρκοφαγία ήταν που επέτρεψε στην ανθρωπότητα να ξεφύγει από τους όρθιους πιθήκους και να αναπτύξει νοημοσύνη.»
Ε και τι πρέπει εγώ να κάνω? να τιμάω την σαρκοφαγία τρώγοντας κρέας (και τι κρέας!) στον αιώνα τον άπαντα ?

«Αλλά πέρα από τη διατροφή, για πες μου βρε φίλε resident, από τί είναι φτιαγμένα τα παπούτσια σου; Και για να γίνω πιό σαφής, είσαι σίγουρος ότι δεν χρησιμοποιείς με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο νεκρά ζώα στην καθημερινή σου ζωή;»
Λοιπόν ναι, το γνωστό,αφού τα παπούτσια μας είναι δερμάτινα ας φάμε και κρέας,ας κυνηγήσουμε κλπ
Αν τα παπούτσια μου δεν ήταν δερμάτινα θα τo το τραβάγαμε ακόμα πιο κάτω: και γιατί σκοτώνεις τα κουνούπια ,τα μικρόβια κλπ
Η απάντηση είναι η ίδια: κάνω ότι καλύτερο μπορώ και επειδή έχω τρέλα με τα ακριβά παπούτσια αυτό δεν σημαίνει ότι αγοράζοντας τα κάνω κάτι καλό,απλά κακή συνήθεια, δεν την δικαιολογώ.Ασε που τα πιο πολλά δέρματα που χρησιμοποιούνται είναι από ζώα που σκοτώθηκαν για τροφή και όχι αποκλειστικά για να γίνουν παπούτσια.Ε! δεν αγοράζω και κροκό η από σαύρα!

« Και δεν θα υπήρχε θέμα αν δεν υπήρχαν αντικειμενικοί λόγοι - που όμως ΥΠΑΡΧΟΥΝ.»
Μα είναι ποτέ δυνατόν να δώσω το δικαίωμα σε κάποιους να σκοτώνουν? αλίμονο και το κάναμε όλοι.Αχ και να ήταν τα ζώα κυρίαρχοι σε αυτόν το πλανήτη, να δούμε τότε τι θα λέγαμε αν μας κυνηγούσαν.

Συμπέρασμα ας κάνει ο καθένας ότι καλύτερο μπορεί ακόμη και να μη φοράει δερμάτινα παπούτσια.
Τα λέμε αργότερα αν χρειαστεί.

November 26, 2007 at 4:12 AM  
Blogger resident said...

Τελειώνω και φεύγω : ήθελα να κάνω ενa ποστ από καιρό για τα περιβόητα «δερμάτινα παπούτσια». Η αχίλλειος πτέρνα των ζωόφιλων ,υποτίθεται. Λοιπόν ναι δεν είναι σωστό, αλλά τι πρέπει να κάνω επειδή αγοράζω 5 ζευγάρια πχ το χρόνο να τρώω και σάρκες ζώων καμιά εκατοστή φορές το χρόνο μέσο όρο και να βγω στα βουνά αρματωμένος και να σκοτώσω και τα υπόλοιπα?

November 26, 2007 at 4:22 AM  
Blogger τσότσος said...

Μαύρε Γάτε μου, πολύ σωστά τα λες: δεν ξέρω αν είμαστε αιμοβόροι, σίγουρα όμως δεν αγαπάμε την φύση (την καίμε για να χτίσουμε την μαιζονέττα μας) ούτε τους κατοίκους της, τα άκακα ζωάκια (είτε τα σκοτώνουμε είτε τα "φυλακίζουμε" σε διαμέρισμα, ειδικά τα σκυλιά, μόνο και μόνο για να έχουμε κάποιον/κάτι να διατάζουμε ή να χαϊδεύουμε...).Άσε δε και την μανία του Έλληνα με το ψαροντούφεκο, λες και η επιβίωσή του θα εξαρτηθεί από την ψαριά που θα βγάλει...
Όσον αφορά την κρεατοφαγία, θεωρώ και εγώ ακραίο μέτρο την αποκλειστική χορτοφαγία, μην τρελλαθούμε και τελειώς! Τρώμε κρέας/ψάρια για να συντηρηθούμε σαν ανθρώπινο είδος, εκτρέφουμε λοιπόν πρόβατα, αγελάδες κλπ. σε ελεγχόμενους χώρους. Δεν "παίρνουμε τα βουνά" για να τα ξετρυπώσουμε από τις φωλιές τους και να τα σκοτώσουμε για το κέφι μας ("κέφι" είναι να σκοτώνεις πουλάκια, μη μου πεις, κυνηγέ, ότι τα σκοτώνεις για να φας τον "επιούσιο" ούτε ότι χρειάζεσαι αγριογούρουνο για έδεσμα, τους φίλους σου σε τσιμπούσι θέλεις να εντυπωσιάσεις!).
Καλά κάνεις και δεν αποκαλύπτεις το μέρος που βρίσκεται η ρεματιά, θα το μάθουν τα "τσακάλια" και τότε...

November 26, 2007 at 5:35 AM  
Blogger resident said...

Δεν τρελαθήκαμε εμείς που δεν τρώμε κρέας,κάθε άλλο,από συμπόνια το κάνουμε.Aλλά εντάξει για να μη τρελαθούμε ας τα φάμε τα ζωάκια που βεβαίως δεν εκτρέφονται απλά σε ελεγχόμενους χώρους, αλλά σε εφιαλτικούς χώρους.

Πολύ ανθρωποκεντρικό μου ακούγεται.

November 26, 2007 at 7:25 AM  
Blogger Μαύρος Γάτος said...

Κοιτάξτε, αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε αόλυτα, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε Σ;)))

Αυτό που δεν δέχομαι είναι κάποιοιος να θεωρεί ότι είναι καλύτερος από κάποιον άλλον επειδή επιλέγει να τρώει ή να μην τρώει κρέας, να κυνηγάει ή να μην κυνηγάει. Εγώ δεν χωνεύω τους κυνηγούς, και δεν τους θέλω για φίλους, (μιλώ για τους νόμιμους, για τους άλλους δεν το συζητάμε καν), αλλά δεν θεωρώ ότι είμαι καλύτερος από αυτους: απλά έχουμε διαφορετικούς χαρακτήρες και κοσμοθεωρίες. Ούτε ποτέ θα τους έλεγα δολοφόνους, το θεωρώ ανούσια υπερβολή. Με την έννοια αυτή δολοφόνος (ηθικός αυτουργός) θα ήταν, ναι, κι αυ΄τος που φοράει δερμάτινα παπούτσια, φίλε μου resident. Τότε όμως, κάποιος που σκοτώνει μια κατσαρίδα ΔΕν είναι δολοφόνος; Και τα μυρμήγκια; ΚΑι τα μικρόβια;;; Παραλογισμός, σάς λέω... Όλος αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ένας ανώφελος παραλογισμός.

Γι αυτό επιμένω: παν μέτρον άριστον. Εγώ προσωπικά λέω όχι στους βαριούς χαρακτηρισμούς, ναι στο διάλογο, ναι στην προστασία των ζώων, με βάση τον σεβασμό των νόμων και των κανόνων.

November 26, 2007 at 11:09 AM  
Blogger resident said...

@Μαύρος Γάτος Για τα ζώα καλύτερος μάλλον είναι αυτός που δεν τα τρώει,αυτός που δεν τα κυνηγάει,αυτός που τους κάνει το μικρότερο κακό αλλά και αυτός που προσπαθεί να κάνει κάτι καλό όπως πχ εσύ με την επιστολή αυτή.Τα υπόλοιπα τα εξήγησα νομίζω.

November 26, 2007 at 12:26 PM  
Blogger ellinida said...

Εγώ πάλι δεν θεωρώ διόλου ανούσια υπερβολή την λέξη δολοφόνος. Ετσι τους βλέπω. Στην δική μου λογική δεν νοείται άνθρωπος που να δολοφονεί για λόγους αναψυχής. Πόσο πιό χαμηλά ένστικτα μπορεί να έχει κάποιος από το να αντλεί ευχαρίστηση από την αφαίρεση μιά ζωής;
Πόσο εγωκεντρικός μπορεί να είναι ώστε να συνεχίζει το αιματηρό του χόμπυ γνωρίζοντας τις συνέπειες;
Εγώ κρέας τρώω ελάχιστο, σχεδόν το έχω αφαιρέσει από την διατροφή μου. Αρκεί να δει κανείς ένα ντοκυμανταίρ για τις συνθήκες που ζουν και σφαγιάζονται τα ζώα στις βιομηχανοποιημένες μονάδες για να σταματήσει να τρώει κρέας.
Εντομα δεν σκοτώνω, ούτε μυρμήγκι, εκτός από τις κατσαρίδες που δεν ανέχομαι να ζουν στον βιωτικό μου χώρο. Ούτε κουνούπια σκοτώνω. Τα μηχανάκια και τα φιδάκια απλά τα εμποδίζουν να πετάξουν, δεν τα σκοτώνουν. Spray εντομοκτόνα ούτως ή άλλως δεν χρησιμοποιώ.
Εχω σκοτώσει ποντίκια γιατί είχε αναπτυχθεί μεγάλος πληθυσμός γύρω από το σπίτι μου και κατέστρεψαν τα πάντα. Αναγκάστηκα να βάλω ποντικοφάρμακο και αισθανόμουν δολοφόνος όταν μάζευα τα πτώματα.
Σκοτώνω λοιπόν όταν είναι εντελώς απαραίτητο και δεν γίνεται αλλιώς. Μου είναι τρομερά δυσάρεστο όλο αυτό αλλά προστατεύω το σπίτι μου.
Το να σκοτώνουν πουλάκια και ζωάκια που δεν ενοχλούν κανέναν το βρίσκω εντελώς άρρωστο. Το να πυροβολούν ότι κινείται για την ακρίβεια... Εχω ζήσει σε αγροτικές περιοχές και ξέρω πολύ καλά τι λέω. Serial killers.

November 27, 2007 at 12:07 AM  
Blogger resident said...

This comment has been removed by the author.

November 28, 2007 at 12:53 AM  
Blogger resident said...

H FOXY VEGAN ένα πολύ ωραίο βίντεο στο μπλογκ της.Aξίζει τον κόπο να το δείτε .

http://animalrightsgr.blogspot.com/2007/11/blog-post_27.html

November 28, 2007 at 12:57 AM  
Blogger IxNiLaTiS said...

Εκεί στη ρεματιά βλέπω συχνά πέρδικες, μια φορά είδα και μια αλεπού. Η σκέψη μου κάθε φορά που βλέπω ένα άγριο ζώο πάει αμέσως στους κυνηγούς, και στο τί θα συνέβαινε αν αντί για μένα τα συναντούσε κάποιος από αυτούς...

Να είσαι βέβαιος πως οι κυνηγοί τις γνωρίζουν. Ίσως μάλιστα αυτοί να τις αμόλησαν εκεί. Για να μπορείς να τις βλέπεις εσύ σημαίνει ότι δεν έχουν τουφεκιστεί. Αν κάποια στιγμή κυνηγηθούν από κάποιον κυνηγό, τότε αυτός θα θηρεύσει μια δυό από αυτές, και οι υπόλοιπες θα μάθουν να εξαφανίζονται πρίν καν τις δεί ανθρώπινο μάτι, όπως γίνεται συνήθως.


Προχτές είδα κι ένα αγριογούρουνοφυλακισμένο πίσω από ένα φράχτη, όχι στο βουνό, στους πρόποδες. Έδειχνε περίεργα εξοικειωμένο με την ανθρώπινη παρουσία (μου), και κάπως ανήσυχο. Δεν κρύφτηκε όταν με είδε, αντίθετα έκανε μερικά πέρα-δώθε κατά μήκος του φράχτη, μιλώντας μου στην γλώσσα του

Το ζώο της φωτογραφίας που αναφέρεις ως αγριογούρουνο, δεν είναι αγριογούρουνο αλλά ένα υβρίδιο άγριου και οικόσιτου χοίρου. Αλλά αφού δεν είσαι κυνηγός, είναι λογικό να μπερδεύεσαι.
Κοίτα και εδώ .. http://ixnilatis33.blogspot.com/2008/02/blog-post_11.html

Την επόμενη φορά που θα το δείς, και θα σου μιλήσει στην γλώσσα του, αφουγκράσου μήπως καταλάβεις τι σου λέει.

Μήπως σου λέει: «θα προτιμούσα να ζήσω ελεύθερο στην φύση και να πεθάνω κάποτε από μια τουφεκιά ενός κυνηγού, παρά να ζώ εδώ φυλακισμένο και ταπεινωμένο, και να πεθάνω κάποτε από το μαχαίρι του κτηνοτρόφου;»
Μήπως σου έλεγε αυτό;

March 25, 2008 at 3:43 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home